Τα λέγαμε και προσφάτως ότι εξ αιτίας των συνεχών παλινωδιών και των ανέφικτων νέων υποσχέσεων της κυβέρνησης και των στελεχών της, οι δανειστές κοινοποίησαν το μνημόνιο που έχει υπογράψει και απαίτησαν να ξαναπεράσουν του νέο μεσοπρόθεσμο από την Βουλή.
Τουτέστιν, τέταρτο επικαιροποιημένο μνημόνιο, προκειμένου να ολοκληρωθεί η τελευταία αξιολόγηση.
Η κυβέρνηση ανέλαβε τη δέσμευση ότι θα λάβει όσα μέτρα είναι αναγκαία για την επίτευξη των στόχων, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι αυτά τα μέτρα θα έχουν ορίζοντα πολλά χρόνια, πέραν του μνημονίου που λήγει τον Αύγουστο.
Είπαμε, είναι ένα τέταρτο μνημόνιο!!!
Κι ύστερα έχουν το θράσος να μιλάνε για …καθαρή έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια.
Ακούστε.
Υπογράφουν σε νέο επικαιροποιημένο μεσοπρόθεσμο που θα έρθει στη Βουλή τον επόμενο μήνα:
- Τις μειώσεις των συντάξεων.
- Την πλήρη κατάργηση του ΕΚΑΣ.
- Την ακόμη μεγαλύτερη μείωση του αφορολόγητου.
- Την εσαεί εφαρμογή του φόρου ακινήτων, που ανέρχεται σχεδόν στο 2% του ΑΕΠ!!!
- Την αύξηση των επιβαρύνσεων στα νησιά, μέσω του ΦΠΑ.
- Την διατήρηση του φόρου καυσίμων στα ίδια δυσθεώρητα επίπεδα.
- Την διατήρηση των αιματοβαμμένων ασφαλιστικών εισφορών που διαλύουν τη Μεσαία – Αστική τάξη.
Προσέξτε κι άλλο παραμύθι.
Τον τελευταίο καιρό οι κυβερνητικοί τάζουν αύξηση του κατώτατου μισθού.
Όποιος, πάρει στα χέρια του και διαβάσει το … ολιστικό σχέδιο του Τσακαλώτου, θα διαπιστώσει ότι υπόσχονται χίμαιρες. Κι αυτό, επειδή εκεί αναφέρεται ρητά και κατηγορηματικά ότι για να συμβεί αυτό, πρέπει να υπάρξει συνάρτηση του ποσοστού ανεργίας στους νέους (παραμένει σε δυσθεώρητα ύψη) αλλά και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Δηλαδή, ζήσε Μάη μου…
Μέσω αυτών, μέσω της λευκής κυβερνητικής σημαίας, οι Τσίπρας –Καμμένος ευελπιστούν ότι θα πάρουν κάποια ψίχουλα στο χρέος, για να βγαίνουν στα μπαλκόνια και να πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Πέραν αυτών, όμως, κάνει εντύπωση για μια ακόμη φορά η απουσία από τα δρώμενα και την «καυτή» πολιτική επικαιρότητα του συγκυβερνήτη Πάνου Καμμένου.
Όπου τα δύσκολα, ο Καμμένος απών. Απών από τη Βουλή, απών από τον δημόσιο διάλογο. Και παρών σε ταξιδάκια αναψυχής, όπως το τελευταίο του (αχρείαστο πολιτικά για τον τόπο) στο Καζακστάν.
Πολιτικοί αναλυτές ισχυρίζονται ότι η συστηματική απουσία του Πάνου Καμμένου από τα πολιτικά δρώμενα οφείλεται σε δυο λόγους.
- Στη δυσκολία του να βρει άμυνες στο ζήτημα των Σκοπίων, στηρίζοντας ταυτοχρόνως την κυβέρνηση.
- Στη δυσκολία να βρει άμυνες –αυτός που αποκαλούσε «Νενέκους» και γερμανοτσολιάδες τους Σαμαρά και Βενιζέλο- ΚΑΙ για το επικαιροποιημένο τέταρτο μνημόνιο που αποφάσισε η κυβέρνηση με τους πιστωτές της χώρας. Και, μάλιστα, χωρίς να λάβει η Ελλάδα καμιά επιπρόσθετη χρηματοδότηση για τα επιπλέον μέτρα των 5,1 δις ευρώ.
Στους διαδρόμους της Βουλής κυκλοφορεί έντονα η φήμη που διαρρέεται από τα ίδια τα στελέχη των ΑΝΕΛ. Ότι ο Πάνος Καμμένος νιώθει ταπεινωμένος και παραγκωνισμένος από τον Τσίπρα. Που δεν τον συμβουλεύεται στο θέμα των Σκοπίων, αλλά και σε όλα τα μεγάλα θέματα.
Φυσικά, όσο παραγκωνισμένος κι αν νιώθει ο Καμμένος, ποτέ δεν θα διακυβεύσει την πορεία του κυβερνητικού συνασπισμού, επειδή αφενός θα χάσει κι ο ίδιος μια καρέκλα που πιθανότατα δεν θα ξαναδεί ποτέ κι αφετέρου επειδή κάτι τέτοιο θα τον οδηγήσει μαθηματικά στην πολιτική λήθη.
Εξ ου κι εξαφανίζεται, αν και παραμένει με τις βέρες στο χέρι με τον Τσίπρα.
Κι η ουσία είναι ότι το νέο μνημόνιο που φέρνει η κυβέρνηση με τη μορφή της επικαιροποιημένης συμφωνίας, ρίχνουν τους τίτλους του τέλους σε παραμύθια και ψευδαισθήσεις που πούλησαν στον ελληνικό λαό οι Τσίπρας και Καμμένος.
