Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)

Mail από την Αθήνα #161  – Δευτέρα 30  Απριλίου 2018

Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)

• Γίνονται πολλά στην επικαιρότητα, παραμονή πρωτομαγιάς και πιο μαγιόξυλο να πάρεις και να το «δώσεις» εκεί που του πρέπει.
• Όχι δεν μιλάω για βία. Άλλωστε η βία είναι καταδικαστέα γενικώς.
• Ειδικώς όμως ανεχόμαστε τη βία στα γήπεδα
• Κι αυτό διαλέγω για να πω δυο κουβέντες: τη βία στο γήπεδο που έπαιζαν μπαλίτσα οι πιτσιρικάδες.
• Μα να έρθουν στα χέρια οι γονείς στον παιδικό αγώνα ποδοσφαίρου;
• Γιατί να μην έρθουν είναι το ερώτημα! Δυστυχώς!!!
• Έχεις δει μάνα να ουρλιάζει στο παιδί της στο κολυμβητήριο και να το κάνει σκουπίδι γιατί είναι πιο αργό από τον Φεπλς;
• Έχεις ακούσει για γονείς που λένε στον προπονητή «πληρώνω όσα όσα για να δώσεις κάτι στο παιδί να πάρει μετάλλιο και να μπει στο Πανεπιστήμιο; Εγώ έχω, κι έχω και μαρτυρίες σχετικες στα τόσα χρόνια που κάνω ρεποτάζ.
• Πόσο απέχουν όλα αυτά που θέλουν οι γονείς για να «πάνε μπροστά τα παιδιά τους» από το να χειροδικήσουν ώστε να το πετύχουν ή να τιμωρήσουν, χειροδικώντας, όποιον πιστεύουν ότι στέκεται εμπόδιο στο δρόμο προς τη δόξα του τέκνου τους!
• Έτσι όλα τα περιμένουμε, όλα τα περιμένω από άθλιους τύπους, γονείς που το μόνο που τους νοιάζει είναι να μπουκώσουν τον δικό τους εγωισμό με τις πιθανές δόξες των παιδιών τους.
• Οι ίδιοι αυτοί γονείς που προτιμάνε να δηλητηριάσουν με αναβολικά το παιδί τους, προκειμένου να «πάει μπροστά» είναι οι κήνσορες που κουνάνε το δάχτυλο και κάνουν μαθήματα ηθικής, καταδικάζουν συμπεριφορές και σκίζουν τα ρούχα τους για το «σωστό» και το «δίκαιο».
• Πόσο παιδί χωράει να μεγαλώσει μέσα στον εγωπαθή μικρόκοσμο που φτιάχνει ο γονιός;
• Τι παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται πολίτες όταν η γονεϊκή συμπεριφορά τα έχει διδάξει την βία, την κομπίνα, τον απόλυτο εγωισμό;
• Κάπως έτσι αυτά τα «υποπροϊόντα» του υπερπροστατευτισμού γίνονται οι πολιτικοί που επιλέγουμε, οι δάσκαλοι που δεν ενδιαφέρονται για τα παιδιά, τα κομμάτια του γραφειοκρατικού κράτους που δουλεύει σαν …αλάδωτη μηχανή.
• Από τις απειλές Μαρινάκη στον Τζανακόπουλο, τις offshore της κυρίας Μαρέβας Μητσοτάκη, την ναυαρχοποιήση της Μπουμπουλίνας – για να αναφερθώ έτσι σε μερικά «μαργαριτάρια» της επικαιρότητας – αυτή η αθλιότητα των γονέων που πιάστηκαν στα χέρια και στον παιδικό ποδοσφαιρικό αγώνα είναι αυτό που, μπορώ να πω, με συντάραξε.
• Τα παιδιά, αυτά τα δικά μας πλάσματα, που όμως δεν είναι δικά μας, είναι ξεχωριστά άτομα με την δική τους προσωπικότητα, αυτά ιεραρχώ μπροστά στο δικό μου «δελτίο».
• Το μικρό παιδί που κατέβασε δύο κρασοπότηρα κι είναι στην εντατική στην Κρήτη.
• Οι μαθητές που την κενή ώρα κατέβασαν τόση ποσότητα αλκοόλ και εμφανίστηκαν στο μάθημα μεθυσμένοι. Κι αυτή είναι μια «μικρή» είδηση που  δεν έπαιξε κάπου ως μεγάλο θέμα.
• Παιδιά που ζουν σε κίνδυνο από αμέλεια, ή από υπερβολική  «προσοχή» των γονιών τους.
• Παιδιά που πνίγονται στο Αιγαίο
• Παιδιά που σκοτώνονται στη Συρία
• Τα μικρά παιδιά… που τραγουδούσε η Αρλέτα. Αυτά είναι το αύριο.
• Και τα μορφοποιούμε εμείς, καταδικάζοντας το αύριο να είναι καθ’ εικόνα και ομοίωση της δικής μας αποτυχίας!
• Καλή εβδομάδα και καλό μήνα, και προσοχή στα παιδιά!!!

Γιάννης Καφάτος