Στο βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε με τίτλο «Τομή στην αδράνεια», του δημοσιογράφου Άρη Πορτοσάλτε, ο Στέφανος Μάνος αποκαλύπτεται κι εξομολογείται πολλά για την πολιτική διαδρομή του. Κι όπως δεν «μασάει» ποτέ τα λόγια του, όσα αποτυπώνονται στις σελίδες του βιβλίου είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα.
Λέει για τον Σημίτη: Φρέναρε την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ ως υπουργός το 1995 και ανέχθηκε τη διαφθορά ως πρωθυπουργός, αλλά πρόσφερε το «σοκ ορθολογισμού» στην Ελλάδα. Είχε δίκιο για τα Ίμια, πέτυχε τη συμφωνία του Ελσίνκι και έβαλε την Κύπρο στην Ευρώπη.
Λέει για τον Ανδρέα Παπανδρέου: Ήταν ένας χαριτωμένος κατεργάρης.
Λέει για τον Γιώργο Παπανδρέου: Δεν ήταν ικανός με όρους μάνατζμεντ, ενώ χρησιμοποιεί λόγια που δεν είναι κολακευτικά για τον Κώστα Καραμανλή.
Ο Στέφανος Μάνος ήταν κι είναι ο πολιτικός που ωμά/κυνικά υποστήριζε –το κάνει ακόμη- την εφαρμογή των αυτονόητων. Ήταν ο άνθρωπος που δεν δίσταζε –νέος ων- να λέει στον Κωνσταντίνο Καραμανλή όσα εκτιμούσε ότι δεν λειτουργούν σωστά στην κυβέρνησή του. Οι δε «βαρόνοι» της Νέας Δημοκρατίας, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’70, τον θεωρούσαν αλαζόνα, ασεβή, ενίοτε και προκλητικό. Μάλιστα, ο Γεώργιος Ράλλης είχε εισηγηθεί να μη γίνει υφυπουργός δημοσίων έργων, στην κυβέρνηση Καραμανλή το 1977, που πρωτοεξελέγη. Κι όταν πριν τις εκλογές του 1981, επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθούν τα αυθαίρετα ως ανάχωμα στην προέλαση του «πράσινου ήλιου», ο Μάνος αρνήθηκε πεισματικά. «Η παράταξη δεν σας αντέχει», του είχε πει εκνευρισμένος ο ευπατρίδης πρωθυπουργός.
Με άριστες σπουδές, αποφοίτησε από το Χάρβαρντ όταν στη χώρα μας οι περισσότεροι το αγνοούσαν, βασικός εκπρόσωπος του οικονομικού φιλελευθερισμού (ομού μετά του Ανδρέα Ανδριανόπουλου) άφησε πίσω του έργο που δεν έχει αναγνωριστεί επαρκώς. Χωρίς καμιά πολιτική ευελιξία, ενίοτε ελευθερόστομος στις απόψεις του, ίσως και ξεροκέφαλος, δεν έγινε σχεδόν ποτέ αποδεκτός από τα λαϊκά στρώματα, παρά το γεγονός ότι επιτέλεσε έργο που τα ωφέλησε. Πόσοι γνωρίζουν, επί παραδείγματι, ότι εκείνος έφτιαξε τους πρώτους παιδοτόπους στη χώρα; Ότι θέσπισε την προστασία των παραδοσιακών οικισμών; Ότι θέσπισε περιβαλλοντικούς κανονισμούς για τους βιομηχανικούς ρίπους; Ότι εκείνος υπέγραψε τη σύμβαση για το Μετρό; Ότι συνέβαλλε στον σχεδιασμό της Αττικής οδού και του νέου αεροδρομίου στα Σπάυα; Ότι μερίμνησε να πεζοδρομηθεί η Πλάκα; Ότι δημιούργησε τους λεωφορειόδρομους; Ότι επέβαλλε τις θέσεις στάθμευσης στις νέες πολυκατοικίες;
Όταν έγινε υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, σε συνεργασία μαζί του, έφεραν το περίφημο σχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ. Κορυφαία πολιτική και οικονομική μεταρρύθμιση που δεν ευοδώθηκε τότε. Συνετέλεσε μάλιστα στην πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά και πολλά άλλα που δεν χωράνε στις αράδες τούτης της γωνιάς, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου «Στέφανος Μάνος/Τομή στην αδράνεια», που υπογράφει ο δημοσιογράφος Άρης Πορτοσάλτε.
Το πόνημα του Άρη Προτοσάλτε για τον 83χρονο Στέφανο Μάνο είναι εξαιρετικό και καταδεικνύει τους λόγους που ο πολιτικός άνδρας υπήρξε αταλάντευτα εχθρός της μετριότητας.
Άλλωστε μια ζωή πίστευε ότι η πολιτική δεν είναι η τέχνη του εφικτού, αλλά η τέχνη του να καθιστάς εφικτό αυτό που μοιάζει ανέφικτο.
Διαβάστε το βιβλίο.
