Τα νησιά που χάνονται – Γράφει ο αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Σκυλάκης

Τα  τελευταία δραματικά γεγονότα που εκτυλίχθησαν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και κυρίως στη Λέσβο, αποδεικνύει για μια ακόμα φορά αφενός την έλλειψη πραγματικής βούλησης των ελληνικών κυβερνήσεων να επιλύσουν το θέμα και αφετέρου την επιτυχία του τουρκικού σχεδιασμού για άλωση των συγκεκριμένων νήσων.

Λάζαρος Σκυλάκης
Γράφει ο αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Σκυλάκης

    Ιδιαίτερα στην πόλη της Μυτιλήνης σημειώθηκε μια άριστα σχεδιασμένη και οργανωμένη εξέγερση των παράνομων μεταναστών που αποσκοπούσε στην κατάληψη νευραλγικών σημείων της πόλης, τον αιφνιδιασμό της αστυνομίας και την κατατρομοκράτηση του ντόπιου ελληνικού πληθυσμού. Οι «δυστυχισμένοι μετανάστες» υποστηριζόντουσαν από αλληλέγγυους, αναρχικούς και αντιεξουσιαστές, ενώ καθοδηγούντο από συγκεκριμένες ΜΚΟ και πιθανότατα από Τούρκους πράκτορες που έχουν διεισδύσει στο χώρο των «δυστυχισμένων».

        Οι μετανάστες προέβησαν σε σειρά βίαιων ενεργειών κατά του ελληνικού πληθυσμού, όπως εμπρησμούς, λεηλασίες, καταλήψεις σπιτιών και κάθε άλλης μορφή βιαιότητα, προκαλώντας αισθήματα φόβου και ανασφάλειας μεταξύ των μόνιμων κατοίκων. Κινήθηκαν σε προεπιλεγμένα διαφορετικά στρατηγικά σημεία της Μυτιλήνης με σκοπό να τα καταλάβουν, ενώ την ίδια στιγμή περικύκλωναν και αδρανοποιούσαν τις αστυνομικές δυνάμεις. Κατά τη συνήθη τακτική που χρησιμοποιείται από τους μουσουλμάνους στη Μέση Ανατολή έστειλαν μπροστά από τις δυνάμεις των ΜΑΤ τα γυναικόπαιδα, τα οποία με τη σειρά τους και την προσφιλή τους συνήθεια, ούρλιαζαν, έσπρωχναν και έφτυναν τους ακίνητους αστυνομικούς.

          Η όλη ενέργεια ήταν μια επίδειξη δύναμης των παράνομων μεταναστών, που θύμιζε περισσότερο στρατιωτική επιχείρηση παρά διαμαρτυρία. Δεν μπορούμε διαφορετικά να εξηγήσουμε πως προέβησαν με τέτοια ταχύτητα και ικανότητα σε απομόνωση ολόκληρων περιοχών παραλύοντας ουσιαστικά όλη την ευρύτερη περιοχή της πόλης της Μυτιλήνης. Ίσως να ήταν μια πραγματική άσκηση για να δοκιμάσουν τα αντανακλαστικά αντίδρασης των τοπικών δυνάμεων. Εκείνο που μπορούμε αβίαστα να συμπεράνουμε είναι ότι η δύναμη των «δυστυχισμένων» μπορεί σχετικά εύκολα να παραλύσει το νησί, να προκαλέσει γενικό χάος και εάν η όλη ενέργεια συνδυαστεί με κάποια απόβαση ενόπλων τμημάτων από τη αντίπερα όχθη, τότε πιθανότατα χάνεται και το νησί.

       Το να μεταφερθούν ένοπλες ομάδες φανατικών μουσουλμάνων ή να αποσταλούν όπλα στους ήδη διαβιούντες τζιχαντιστές στα ελληνικά νησιά, τους οποίους εμείς οι φιλάνθρωποι ονομάζουμε πρόσφυγες, είναι το μόνο εύκολο. Κάθε μέρα με την υποστήριξη των ΜΚΟ έρχονται δεκάδες βάρκες στα νησιά. Κανείς δεν ελέγχει τίποτα. Όποιος θέλει έρχεται μεταφέροντας ότι θέλει. Η ελληνική αστυνομία παραμένει άβουλη και απενεργοποιημένη, ενώ ο ελληνικός στρατός εκτελεί καθήκοντα θεραπαινίδας των μεταναστών, σύμφωνα με τις προσταγές των «ελληνικών» κυβερνήσεων.

       Όπως αποδείχθηκε, οι ΜΚΟ αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς του Ελληνισμού. Πιθανόν είναι ένα από τα σοβαρότερα όργανα της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής. Η συμβολή τους σε μια προσπάθεια των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων να καταλάβουν ένα νησί είναι καθοριστική. Το απέδειξαν περίτρανα στα τελευταία επεισόδια, οργανώνοντας την μαζική εξέγερση των μουσουλμάνων μεταναστών. Τι να κάνουμε τις φρεγάτες και τα πολεμικά αεροσκάφη όταν ο εχθρός ευρίσκεται εντός των πυλών και κάνει ότι θέλει.

       Τεράστιες ευθύνες για τα τεκταινόμενα έχουν όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις, που επέδειξαν και επιδεικνύουν ανικανότητα στο χειρισμό του όλου ζητήματος. Δυστυχώς όμως το μέλλον προδιαγράφεται ακόμα ζοφερότερο. Με μια αντιπολίτευση που υποστηρίζει τους παράνομους μετανάστες και μισεί κάθε τι το ελληνικό και με μια κυβέρνηση που μέλη της οικογένειας του πρωθυπουργού και υψηλόβαθμα στελέχη της ΝΔ προΐστανται ΜΚΟ, δεν έχουμε κανένα μέλλον.

       Λύσεις υπάρχουν αρκεί να υπάρχει θέληση. Οι μαζικές απελάσεις, ο πραγματικός περιορισμός των μουσουλμάνων μεταναστών και ο διαχωρισμός ανδρών και γυναικόπαιδων είναι μόνο μερικά μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν άμεσα, αλλιώς χανόμαστε. Το ερώτημα όμως είναι ποια ελληνική κυβέρνηση θα το τολμήσει. Τα χειρότερα έρχονται.

Προηγούμενο άρθροΕπιμόρφωση εκπαιδευτικών και αξιολόγηση σχολείων. «Υλοποιούμε με συνέπεια τις δεσμεύσεις μας», τονίζει το υπουργείο
Επόμενο άρθροΑστρονομία: Την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου η πρώτη (περίπου) υπερπανσέληνος του 2020
O αντιστράτηγος Λάζαρος Σκυλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 4 Οκτωβρίου 1961. Μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή Ευελπίδων (1979-1983) ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού και συνέχισε την εκπαίδευσή του στη Σχολή Πυροβολικού. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις του όπλου του, μεταξύ των οποίων διετέλεσε διοικητής υπομονάδων και μονάδων πυροβολικού μάχης και αντιαεροπορικού πυροβολικού, αξιωματικός τακτικού ελέγχου, επιχειρήσεων και πληροφοριών. Επίσης τοποθετήθηκε σε θέσεις επιτελείων σχηματισμών, διευθυντής στρατιωτικής εκπαίδευσης στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, καθώς και στο Γενικό Επιτελείο Στρατού. Υπηρέτησε στο ΓΕΕΦ (Κύπρο), στο Αφγανιστάν, ως αξιωματικός μελλοντικών επιχειρήσεων, και Ακόλουθος Άμυνας στην Κίνα. Αποστρατεύτηκε το 2016, ως διοικητής του Πεδίου Βολής Κρήτης. Έχει αποφοιτήσει από όλα τα προβλεπόμενα σχολεία του όπλου του, την ΑΔΙΣΠΟ και την ΣΕΘΑ. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, του τμήματος Ιστορίας Χωρών Χερσονήσου του Αίμου και Τουρκολογίας, καθώς και μεταπτυχιακού τίτλου στις Στρατηγικές Σπουδές του τμήματος του Γαλλικού Πανεπιστημίου στην Αθήνα, Pari 2.