Ο αυτοτραυματισμός του κυνηγού…
Ένας κυνηγός, όντως απρόσεκτος, σκαλώνει σε μια ρίζα, πέφτει και αυτοπυροβολείται στο πουλί του.
Ο πόνος είναι τρομερός και χάνει τις αισθήσεις του. Όταν ξυπνάει, βλέπει πως βρίσκεται σε νοσοκομείο και ένας γιατρός του χαμογελάει.
-Νέε μου, είστε πολύ τυχερός! Καταφέραμε να σώσουμε το πουλί σας!
-Να στε καλά γιατρέ μου!
-Αυτή η κάρτα είναι του αδερφού μου. Να τον επισκεφτείτε.
-Είναι φυσιοθεραπευτής;
– Όχι, μουσικός! Παίζει φλογέρα. Θα σου δείξει πως να βάζεις τα δάχτυλά σου για να μην κατουράς το μάτι σου…
Η αργοπορία του βασικού ομιλητής του συνεδρίου…
Ο βασικός ομιλητής σ ένα συνέδριο έχει αργήσει. Τρέχει σαν παλαβός να προλάβει να φτάσει στην ώρα του, τα καταφέρνει να φτάσει λίγο πριν έρθει η ώρα του να μιλήσει, αλλά μόλις κάθεται κάτω, διαπιστώνει ότι έχει ξεχάσει τη μασέλα του, πράγμα που εξομολογήθηκε στο διπλανό του.
– Ξέχασα τη μασέλα μου!
– Μην ανησυχείς, λέει αυτός. Ανοίγει την τσάντα του και του δίνει μια μασέλα:
-Δοκίμασε αυτή.
Ο ομιλητής τη δοκιμάζει και λέει:
– Πολύ σφιχτή.
– Καλά, δοκίμασε αυτή, του λέει ο άλλος.
Τη δοκιμάζει και αποφαίνεται:
– Πολύ χαλαρή.
– Καλά, δοκίμασε αυτή, του λέει ο άλλος.
Τη δοκιμάζει και…
– Τέλεια! Εφαρμόζει περίφημα! λέει ο ομιλητής.
Φάγανε, έβγαλε το λόγο του και μετά γυρνάει στο διπλανό του και λέει:
– Σας ευχαριστώ για τη βοήθειά σας! Που είναι το ιατρείο σας. Έψαχνα για έναν καλό οδοντίατρο.
– Ποιος είπε ότι είμαι οδοντίατρος. Εργολάβος κηδειών είμαι…
ΓΝΩΜΙΚΟ
Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα.
Λάο Τσε, 6ος αιώνας π.Χ., Κινέζος φιλόσοφος