Αυτό ήξερε μόνο…
Ο θιασάρχης του τσίρκου ετοιμαζόταν για την μεγάλη πρεμιέρα όταν ένας ισχνός ανθρωπάκος μπήκε μέσα και τον πλησίασε.
-Είστε ο υπεύθυνος; ρώτησε συνεσταλμένα. Θα ‘θελα να δουλέψω στο τσίρκο σας. Πιστεύω ότι ξέρω ένα καλό νούμερο.
Ο θιασάρχης έκανε ένα νόημα συγκατάβασης, οπότε ο ανθρωπάκος έτρεξε στο κεντρικό κοντάρι και ανέβηκε γρήγορα στη κορυφή του. Πήρε μια βαθιά ανάσα, έδωσε ένα σάλτο και άρχισε να χτυπάει τα χέρια του πάνω κάτω, με δύναμη. Παραδόξως, αντί να βυθιστεί στο κενό και να πεθάνει, ο ανθρωπάκος άρχισε να πετάει γύρω από τους πασσάλους του τσίρκου, τα σχοινιά κι άλλα εμπόδια, κάνοντας απίστευτες φιγούρες και ακροβατικά που κατέληξαν σε μια δυνατή βουτιά δίπλα στον θιασάρχη, ο οποίος τον παρακολουθούσε συνεχώς, με σοβαρό ύφος.
-Λοιπόν; Πώς σας φάνηκε; είπε περήφανα ο ανθρωπάκος.
-Μόνο αυτό ξέρεις να κάνεις; τον ρώτησε ο θιασάρχης περιφρονητικά. Μιμήσεις πτηνών;
Αυτός τις έτρωγε με ζάχαρη…
Περνάει κάποιος έξω από ένα τρελοκομείο, κρατώντας ένα τσουβάλι στον ώμο του.
-Τι κουβαλάς εκεί; τον ρωτάει ένας τρόφιμος μέσα από τα κάγκελα.
-Κοπριά, για να τη βάλω στις φράουλές μου, αποκρίνεται ο περαστικός.
-Κοίτα να δεις αδικία, λέει αγανακτισμένος ο άλλος. Εγώ τις τρώω με ζάχαρη κι όμως εμένα θεωρούν τρελό!…
ΓΝΩΜΙΚΟ
«Στην αγάπη, όπως και στο καλό φαΐ, η ηδονή είναι ζήτημα υψίστης λεπτότητος».
Italo Calvino, 1923-1985, Ιταλός συγγραφέας
