Την κατάσταση στην αγορά και στα σπίτια των Ελλήνων της ξέρουμε όλοι πλην των κυβερνητικών στελεχών και των βουλευτών της συγκυβέρνησης.

Η χθεσινή αποκάλυψη του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, συμφώνως με την οποία μόνο το πρώτο πεντάμηνο του 2016 έκλεισαν 15.435 επιχειρήσεις, είναι τρομακτική.

Η επίσης χθεσινή αποκάλυψη για την περαιτέρω αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο, δείχνει καθαρά τα δεδομένα. ΟΙ Έλληνες δεν μπορούν να πληρώνουν πια τους υπέρογκους φόρους που επιβάλλει αυτή η ληστρική κυβέρνηση για να συντηρεί ένα αντιπαραγωγικό και διεφθαρμένο κράτος. Αυτό το κράτος, που την ώρα που επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη, τους οφείλει 7,029 δις ευρώ!

Το λέμε, το γράφουμε, το ξαναλέμε και το ξαναγράφουμε. Κάθε φορά με άλλα στοιχεία.

Αν η κυβέρνηση δεν αγγίξει την «ιερή αγελάδα» του δημοσίου, όλες οι θυσίες των Ελλήνων θα πηγαίνουν στράφι και κάθε μέρα που θα περνάει οι Έλληνες θα γίνονται όλο και φτωχότεροι.

Αν δεν σταματήσουν να σπαταλιούνται τεράστια ποσά για να συντηρούνται υπηρεσίες και οργανισμοί με μηδενική ωφελιμότητα, όλοι οι άλλοι θα κάνουμε αυτό που λέει χαρακτηριστικά ο λαός μας –το σκατό μας παξιμάδι- και άκρη δεν θα βρεθεί ποτέ.

Να πούμε και με στοιχεία κάποια πράγματα. Όχι για να μάθει ή να κατανοήσει η κυβέρνηση την ανοησία της, αλλά μήπως κι όλοι εμείς μπορέσουμε να καταλάβουμε τι γίνεται.

Υπάρχουν, λοιπόν ακόμη και σήμερα, παρά την αναγκαστική απογραφή του δημοσίου το 2015, οργανισμοί που αρνήθηκαν να το πράξουν.

Συνολικά 178 φορείς του Δημοσίου είναι φαντάσματα! Νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.

Σ΄ αυτό το απίστευτο μπάχαλο, για τη σωτηρία του οποίου κόβονται συντάξεις, μισθοί και διαλύονται επιχειρήσεις, ανακαλύπτει κάποιος:

• Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO.
• «Δημήτριος Βικέλας» ΝΠΔΔ Δήμου Κηφισίας (ένας από τους πολλούς φορείς του Δήμου Κηφισιάς).
• Αναπτυξιακός Σύνδεσμος ΟΤΑ Ικάριας-Φούρνων.
• Αρχείο -Μουσείο Παλαιών Χαρτών και Χαρακτικών Αττικής Δήμου Παπάγου -Χολαργού.
• Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών.
• Δελήχειο Ίδρυμα Αντώνιου & Ευαγγελίας Δεληχά (στον Τύρναβο, όπου για δαπάνη αγοράς σωλήνα 10 ευρώ απαιτήθηκαν επτά έγγραφα και υπογραφή του προέδρου του ΔΣ: στοιχεία από τη «Διαύγεια»).
• Δημοτική Κοινωνική Αλληλεγγύη Διρφύων-Μεσσαπίων (ΔΗ.Κ.Α.ΔΙ.ΜΕ.).
• Δημοτικό Ιερό Ίδρυμα Αγίας Τριάδας Γύρλας.
• Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων.
• Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Φυσικής του Στερεού Φλοιού της Γης (το Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει άλλα πέντε αντίστοιχα ινστιτούτα).
• Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ.
• Ευρωπαϊκό Κέντρο Βυζαντινών & Μεταβυζαντινών Μνημείων (στο site του αναφέρει μόνο τη συντήρηση ενός μνημείου εκτός Ελλάδος….).
• Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό.
• Ινστιτούτο Αιγαίου του Δικαίου της Θάλασσας και του Ναυτικού Δικαίου (έδρα Ρόδος, 11μελές ΔΣ που διορίζεται από τον υπουργό Δικαιοσύνης).
• Ινστιτούτο Κρητικού Δικαίου (ο Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων έδωσε μάχη το 2014 να συνεχιστεί η χρηματοδότησή του).
• Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού (ΙΑΠΕ) Δήμου Καλαμαριάς.
• Κέντρο Διαφύλαξης Αγιορείτικης Κληρονομιάς (ΚΔΑΚ): προτελευταία απόφαση, η έγκριση δαπάνης για το βιολογικό πλύσιμο αυτοκινήτου με κόστος 70 ευρώ.
• Κέντρο και Μουσείο Χαρακτικών Τεχνών Βάσως Γ. Κατράκη Δήμου ιεράς πόλεως Μεσολογγίου.
• Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρας και Ραϋμόνδου Ντάνκαν, Δήμου Βύρωνα.
• Κεφάλαιο Αποζημίωσης Φορτοεκφορτωτών (ΚΑΦ) Λιμένα Ρόδου (επί 50 για τα 50 λιμάνια της χώρας).
• Κονιάρειο Ινστιτούτο Εσπεριδοειδών Κορινθίας(επταμελές ΔΣ, επιχορηγείται από το υπουργείο Γεωργίας).
• Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων. Φ. Ανωγειανάκη – Κέντρο Εθνομουσικολογίας.
• Οίκος Αμπέλου και Κρασιού Δήμου Λίμνης Πλαστήρα.
  Το κορυφαίο:
  Παγκόσμιο Πολιτιστικό Ίδρυμα Ελληνισμού Διασποράς «Ανδρέας Παπανδρέου» Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας (σύνολο ετήσιων εξόδων 308.000 ευρώ).
• Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων Βουλής.

Ερωτήματα και σπατάλη

Λειτουργούν ακόμα φορείς που προκαλούν ευλόγα ερωτήματα:
–     Φορέας για την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων της παλιάς   Ολυμπιακής Αεροπορίας. Με πρόεδρο και μέλη που πληρώνονται από το υπουργείο Οικονομικών, για να καταφέρουν –επιτέλους– να πουλήσουν ό,τι απέμεινε από τον πρώην εθνικό αερομεταφορέα.

• Οργανισμός αποπεράτωσης του Μουσείου της Ακρόπολης ( το μουσείο λειτουργεί αλλά ο Οργανισμός δεν καταργήθηκε…). Έχει διοικητικό συμβούλιο, το οποίο συνεδρίασε πριν από λίγες μέρες και, ύστερα από πολύωρη σύσκεψη, κατέληξε και αποφάσισε… ομόφωνα να διατεθούν 59 ευρώ για να αγοραστεί μία θήκη κινητού τηλεφώνου!

Την ιστορική αυτή απόφαση πήραν τα επτά από τα εννέα μέλη του ΔΣ που ήταν παρόντα.
Ταυτοχρόνως, ερωτηματικά προκαλούν τα αποτελέσματα των παράλληλων ελέγχων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, καθώς διαπιστώθηκε ότι 404 Οργανισμοί του Δημοσίου εξακολουθούν να λειτουργούν σε καθεστώς αδιαφάνειας και με άγνωστο αριθμό εργαζομένων.
Μάλιστα, συνολικά 404 φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα δεν έχουν απογραφεί, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζει η κεντρική διοίκηση τον αριθμό των εργαζομένων τους, αλλά και το σύνολο των αποδοχών τους.

Παραδείγματα
–  Η Ελληνική Θαλάσσια Ένωση (υπουργείο Εθνικής Άμυνας) έπρεπε να είχε καταργηθεί, αλλά ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί η οικονομική εκκαθάριση, η παράδοση του αρχείου, ενώ και η έκθεση καταγραφής των περιουσιακών στοιχείων που ολοκληρώθηκε δεν έχει εγκριθεί προς το παρόν.

• Οι Εταιρείες Προστασίας Ανηλίκων (υπουργείο Δικαιοσύνης) καταργήθηκαν, εκτός από εκείνες που βρίσκονται σε πόλεις οι οποίες είναι και έδρες Εφετείων. Παρ’ όλα αυτά, το προσωπικό υπηρετεί κανονικά, καθώς δεν έχει ρυθμιστεί η μεταφορά του, και φυσικά εξακολουθούν και όλες οι δαπάνες για λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ κ.λπ. Η διαδικασία όχι μόνο εκκρεμεί, αλλά δεν μπορεί να προσδιοριστεί και πότε θα ολοκληρωθεί, καθώς πέραν των άλλων δεν έχουν λυθεί και ζητήματα συναρμοδιότητας.
• Το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής (ΙΜΕΠΟ) καταργήθηκε το 2010. Με κοινές υπουργικές αποφάσεις το επόμενο έτος, οι 18 υπάλληλοί του (17 ΙΔΑΧ και ένας δικηγόρος) μετακινήθηκαν σε άλλους φορείς. Η διαδικασία κατάργησής του δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, καθώς υπάρχουν ανειλημμένες υποχρεώσεις προς αναδόχους έργων. Έχει συσταθεί Επιτροπή Παρακολούθησης και Παραλαβής για τα έργα που είχε αναθέσει το ΙΜΕΠΟ, των οποίων η αποπληρωμή εκκρεμεί, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να προχωρήσει η Διεύθυνση Οικονομικού του υπουργείου Εσωτερικών στην τακτοποίησή τους, ενώ η μεταφορά τραπεζικών λογαριασμών και ταμειακών υπολοίπων βρίσκεται σε εξέλιξη με τη συνεργασία του ΓΛΚ.
• Η Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομίας και Στέγασης (ΔΕΠΟΣ ΑΕ) τελεί υπό εκκαθάριση από το 2010. Ωστόσο, με τη διαδικασία της εκκαθάρισης άρχισαν να έρχονται στην επιφάνεια συσσωρευμένες οικονομικές εκκρεμότητες πολλών ετών. Οι σημαντικότερες; Υποχρεώσεις προς πρώην εργαζομένους, προς τεχνικές εταιρείες, προς ασφαλιστικούς οργανισμούς, για τις οποίες έχουν εκδοθεί ή επίκειται να εκδοθούν δικαστικές αποφάσεις.

Επιπλέον, αποκαλύφθηκε ότι το λογιστήριο δεν ήταν τακτοποιημένο και η οργάνωσή του για να υπάρξουν αξιόπιστα στοιχεία απαίτησε πολύ χρόνο και τη συνδρομή ορκωτών λογιστών. –

• Παράλληλα με τη ΔΕΠΟΣ, τέθηκαν σε εκκαθάριση δύο κοινοπραξίες στις οποίες συμμετείχε, η μία με τον Δήμο Καβάλας και η δεύτερη με τον Δήμο Ταύρου.

Τα ακίνητα της επιχείρησης δεν είναι καταγεγραμμένα, υπάρχουν εκκρεμότητες σε εκμισθωμένα ακίνητα ιδιοκτησίας της ΔΕΠΟΣ, ενώ για το κλείσιμο γραφείων της και των εργολαβιών σε όλη την Ελλάδα οι υπηρεσίες ζητούν πρόσθετο χρόνο.-

• Η Όπερα Δωματίου Θεσσαλονίκης απασχολούσε έναν υπάλληλο αποσπασμένο από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, όπου και επέστρεψε. Ακόμη και με αυτόν τον έναν υπάλληλο, δημιουργήθηκαν δαπάνες διαφόρων κατηγοριών (μισθώματα, λογαριασμοί, συμβόλαια συντήρησης, έργα αναδόχων που εκκρεμούν κ.ά.), ενώ εκκρεμούν αγωγές τρίτων εις βάρος της Όπερας Θεσσαλονίκης.
• Ο Οργανισμός Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού ΑΕ καταργήθηκε το 2011. Εξακολουθεί να έχει ακίνητη περιουσία, όπως και εξοπλισμό και αρχειακό υλικό, που έχουν αποθηκευτεί σε μισθωμένες αποθήκες του Ελληνικού. Η κινητή περιουσία που αφορά καλλιτεχνικές συλλογές έχει παραχωρηθεί με παρακαταθήκη φύλαξης στο Μουσείο Φωτογραφίας και στο Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Απομένει να διακανονιστούν δαπάνες από μισθώματα, λογαριασμούς, συμβόλαια συντήρησης, έργα αναδόχων κ.ά. Η εκκαθάριση βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά εκκρεμεί η επικύρωση διοικητικών πράξεων από τη Γενική Συνέλευση του Μετόχου.

Να πούμε κι άλλα; Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι και πρόσφατα λειτουργούσαν υπηρεσίες χωρίς αντικείμενο!
Κορυφαία παραδείγματα:
Στην Πάτρα, μέχρι προσφάτως, δημοτική εταιρεία είχε 5μελές διοικητικό συμβούλιο, αλλά κανέναν εργαζόμενο.
Στο υπουργείο Παιδείας λειτουργούσε (και λειτουργεί) Διεύθυνση Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης, αλλά –εδώ και χρόνια– δεν έχει πλέον αντικείμενο.
Επίσης στο υπουργείο Παιδείας, λειτουργούσε Διεύθυνση Εξωσχολικών Οργανώσεων με τρία τμήματα και αντίστοιχους προϊστάμενους, αλλά –και πάλι– χωρίς κανέναν υπάλληλο.
Χωρίς αντικείμενο λειτουργούσε μέχρι πρόσφατα στο υπουργείο Τουρισμού Τμήμα Διαχείρισης Παράκτιας Ζώνης.
Το ίδιο συνέβαινε και με το Τμήμα Δακτυλογράφησης και Αντιπαραβολής και το Γραφείο Σχεδιαστηρίου στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Κατά τα άλλα, κόβουν συντάξεις… Διαλύουν τον τόπο… Για να συντηρούν τους πελάτες τους. Κι όταν επισημαίνουμε τις στρεβλώσεις και τις μη ρεαλιστικές πολιτικές, χαρακτηριζόμαστε … ανάλγητοι … νεοφιλελεύθεροι!

Έλεος πια…

ΔΗΜΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

«Π Ο Λ Ι Τ Ι Σ Τ Ι Κ Ο   Κ Α Λ Ο Κ Α Ι Ρ Ι  2 0 1 6»

 Η προγραμματισμένη για σήμερα (7/9) Μουσικοχορευτική Θεατρική Παράσταση ‘’ΚΑΜΠΑΡΕ 69’’,  στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Αλεξάνδρειας, ματαιώνεται λόγω καιρικών συνθηκών.

Για την αυριανή θεατρική παράσταση (8/9) του Δημοτικού Σχολείου Κορυφής θα βγει νέα ανακοίνωση.

 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΕΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

Με γεωμετρική πρόοδο, από την ηλικία των έντεκα ετών, έως την ώριμη εφηβεία  εμφανίζεται  η σχολική οσφυαλγία σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές, όπως αναφέρει ο Διδάκτωρ ορθοπαθητικής, και  επιστημονικός συνεργάτης,  του πανεπιστημίου Κρήτης Γιώργος  Γουδέβενος,  στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή 104,9 Μυστικά Υγείας.

Ο  Δρ. Γουδέβενος εξηγεί ότι  ο κύριος  λόγος είναι η πολύ φορτωμένη σχολική τσάντα που κουβαλούν τα παιδιά, ειδικότερα στις χώρες που δεν υπάρχει πλήρες ηλεκτρονικό σχολείο. Κάτι που  στην Ευρώπη αποτυπώνεται ευκρινώς με τον Νότο να υπερτερεί κατά πολύ σε ποσοστά από το Βορά, όπως τονίζεται σε όλα τα διεθνή συνέδρια, σύμφωνα με τον επιστημονικό συνεργάτη του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Όπως επισημαίνει ο κ. Γουδέβενος η σχολική τσάντα δεν θα πρέπει να ξεπερνάει σε βάρος, το 10% του βάρους του παιδιού, ενώ σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα αποτελεί και το μέγεθος του θρανίου που δεν αλλάζει, σύμφωνα  με την μυοσκελετική ανάπτυξη των μαθητών.

Αν ένα παιδί είναι τριάντα κιλά η τσάντα πρέπει να είναι τρία

Υπάρχει μεγάλη συσχέτιση μεταξύ του πόνου στη μέση, της οσφυαλγίας δηλαδή,  και του βάρους της σχολικής τσάντας, αναφέρει ο Δρ Γουδέβενος. «Σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές που  έχουν δημοσιευτεί στο έγκριτο  επιστημονικό περιοδικό «Spine Jourmal»  το 46% των παιδιών με οσφυαλγία, έχει  κουβαλήσει  υπέρβαρη τσάντα. Τα παιδιά εδώ και πάρα πολλά χρόνια και ακόμα και σήμερα σηκώνουν πολύ βαριά  τσάντα. Για κάποιο διάστημα επικρατούσε, η άποψη  να την σηκώνουν μόνο από τον ένα ώμο, γεγονός που επέφερε μία μονόπλευρη επιβάρυνση, όσον αφορά τη στάση του σώματος και τη βάδιση του παιδιού.  Ωστόσο αυτό τείνει να αλλάξει, πλέον.  Η ιδανική τσάντα είναι το σακίδιο, για να μοιράζεται το βάρος  στην πλάτη  και αυτό δεν πρέπει να ξεπερνά  το 10% του βάρους του παιδιού. Δηλαδή αν ένα παιδί είναι τριάντα κιλά, η τσάντα πρέπει να είναι τρία.  Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει και επί πόση ώρα κουβαλάει την τσάντα το παιδί. Όσο μεγαλύτερη η απόσταση που διανύει με μία υπέρβαρη για το μέγεθος του τσάντα, τόσο  μεγαλύτερη η επιβάρυνση. Και κάτι τέτοιο μπορεί να του προκαλέσει οσφυαλγία και πόνο στην σπονδυλική στήλη γενικότερα».

Η λύση: Πλήρης ψηφιοποίηση και θρανία σε διάφορα μεγέθη

 Ποια είναι όμως η λύση όταν το εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι πλήρως ψηφιοποιημένο και όταν τα μεγέθη των θρανίων δεν αλλάζουν ανάλογα με τη σκελετική ανάπτυξη των παιδιών; Σύμφωνα με τον κύριο Γουδέβενο η  λύση ξεκινάει από την Πολιτεία. «Πρέπει να χωριστεί η σχολική  ύλη σε τρίμηνα ή τετράμηνα, κάτι το οποίο πάει να γίνει, έτσι ώστε το παιδί να κουβαλάει λιγότερα βιβλία. Πιστεύω ότι σε λίγα χρόνια με την πλήρη ηλεκτρονική εφαρμογή των μαθημάτων δεν θα χρειάζεται  καν αυτό. Θα πρέπει όμως να τονίσω ότι η  παιδική οσφυαλγία στη Νότια Ευρώπη είναι σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από ότι στο Βορά,  κυρίως ελλείψει πλήρους ηλεκτρονικού σχολείου. Ωστόσο άλλος ένας παράγοντας, πολύ σημαντικός, που κατά τη γνώμη μου πρέπει να αλλάξει, καθότι επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την οσφυαλγία, είναι το μέγεθος του θρανίου που παραμένει το ίδιο  από την πρώτη έως την έκτη δημοτικού  και από την πρώτη γυμνασίου έως την τρίτη λυκείου, όταν η αύξηση του σκελετού του παιδιού είναι ραγδαία».

7 στους 10 μαθητές λυκείου  θα παρουσιάσουν κάποια στιγμή σύνδρομο οσφυαλγίας

 Αίσθηση προκαλούν τα νούμερα που εμφανίζονται σε διεθνείς στατιστικές, καθώς όσο προχωρούν οι τάξεις στο σχολείο οι πιθανότητες  εμφάνισης οσφυαλγίας αυξάνονται γεωμετρικά. «Διεθνείς  στατιστικές και  μελέτες για την παιδική και σχολική οσφυαλγία καταδεικνύουν ότι  η πάθηση είναι σπάνια σε ηλικίες κάτω των 7 ετών. Αλλά μετά τα 10 έτη του παιδιού, αρχίζει μία σταδιακή αύξηση.  Στην ηλικία των 11 ετών τα ποσοστά είναι μόλις 12%. Μεταξύ 13-15 ετών ξεπερνούν  το 30%,μπορεί να αγγίξουν και το 40%  .Και μετά τα 15-16 έτη του παιδιού, ανεβαίνοντας στην εφηβεία, τα ποσοστά  μπορεί να φτάσουν και το 70%. Στην ώριμη εφηβική ηλικία 17 προς 18 είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό, τότε που πλέον το φορτίο μπορεί να αυξάνεται,  να είναι πολλές  οι ώρες, να είναι πολλά τα φροντιστήρια. Δηλαδή 7 στους 10 μαθητές θα παρουσιάσουν κάποια στιγμή σύνδρομο οσφυαλγίας στις τελευταίες τάξεις του σχολείου, όχι  όμως μόνο λόγω βαριάς τσάντας,  αλλά και λόγω άλλων παραγόντων, μεταξύ των οποίων είναι η έλλειψη   χρόνου άσκησης, και η αύξηση της καθιστικής ζωής,  λόγω διαβάσματος.  Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, που όμως αλλάζουν σύμφωνα με πληθυσμιακά χαρακτηριστικά κάθε τόπου. Επίσης η συχνότητα εμφάνισης είναι 6 κορίτσια προς 4 αγόρια στο ηλικιακό γκρουπ των 15-17 ετών. Όσον αφορά τη  χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για την αντιμετώπιση του πόνου, υπολογίζεται ότι τα αγόρια λαμβάνουν τα εν λόγω φάρμακα σε ένα ποσοστό 22%  και τα κορίτσια σε ένα ποσοστό  32%, στην ηλικία 13-15 ετών. Και μετά πάει αυξανόμενη η ποσόστωση και στα δύο φύλα.  Στο γενικό πληθυσμό 9 στους 10 θα εμφανίσουν κάποια στιγμή το σύνδρομο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα πάσχουν για πάντα».

 Έκκληση προς τους γονείς: Μην αγνοείτε τα παράπονα των παιδιών

 Όταν ένα παιδί παραπονιέται για τη μέση του, οι γονείς δεν  πρέπει να το αγνοούν, τονίζει ο κύριος Γουδέβενος. «Μπορεί να παραπονιούνται για την κοιλιά, για το κεφάλι, για να υπεκφύγουν προφανώς κάποια πράγματα, αλλά όταν μιλάνε για την μέση, που δεν την έχουν επινοήσει ακόμα ως δικαιολογία κοπάνας ας πούμε, θα πρέπει οι γονείς να το ψάξουν οπωσδήποτε. Το πιο πιθανό είναι να μην είναι κάτι σοβαρό. Να είναι κάτι μυοσυνδεσμικό. Ωστόσο αν παραμείνει  το πρόβλημα και παραμεληθεί, θα δημιουργήσει σίγουρα, προβλήματα στην ενήλικη ζωή του παιδιού.   Σίγουρα η οσφυαλγία δεν είναι πάθηση, είναι σύμπτωμα, είναι πόνος στη μέση.  Όμως  στα μικρά παιδιά, που δεν έχει ολοκληρωθεί η οστέωση των σπονδύλων, μπορεί να προκαλέσει ενδοοστικές κοίλες, οι οποίες θα φανούν αργότερα,  και οι οποίες θα αποσταθεροποιήσουν τη σπονδυλική στήλη και θα  βάλουν το παιδί  σε μία ομάδα υψηλού κινδύνου,  που μπορεί να αντιμετωπίσει σοβαρότερα προβλήματα αργότερα. Το βλέπουμε  πάρα πολύ συχνά σε παιδιά αγροτικών οικογενειών ή σε παιδιά που έχουν μεγαλώσει με χειρωνακτικές εργασίες, καθώς και σε παιδιά που έχουν γυμναστεί πάρα πολύ, με παρά πάνω φορτίο από αυτό που αντέχει η σπονδυλική στήλη. Το πρόβλημα το βλέπουμε  γύρω στα είκοσι, που  οι νέοι αρχίζουν  και εμφανίζουν  προβλήματα κλινικά, με πόνο στη μέση, πόνο στο πόδι και δισκοπάθεια».

 Οδηγίες προς ναυτιλομένους

   Με γνώμονα πάντα την  πρόληψη που είναι η καλύτερη θεραπεία ο Δρ. Γουδέβενος συστήνει στα παιδιά:

-Προτιμήστε τσάντα τύπου σακίδιο και φορέστε το στην πλάτη, για να εξισορροπείται το βάρος. Μην το κρεμάτε από το ένα ώμο.

-Κάντε πολλές μικρές στάσεις όταν το κουβαλάτε.

-Να κινείστε όσο περισσότερο μπορείτε. Να γυμνάζεστε, αλλά όχι υπερβολικά. Η υπερβολική άσκηση δεν  κάνει καλό και ιδιαίτερα τα βάρη σε αυτές τις ηλικίες. Επίσης μην ξεχνάτε ποτέ ότι ό,τι  συμβαίνει μένει σαν αποτύπωμα μνήμης. Εφόσον όμως το λάβουμε σοβαρά υπόψη, είναι αντιμετωπίσιμο.

*O κ. Γιώργος Γουδέβενος είναι φυσικοθεραπευτής, εξειδικευμένος στην ορθοπαθητική μηχανική της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων

Τη συνέντευξη πήρε η Τάνια Μαντουβάλου

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το γιγάντιο πάντα δεν βρίσκεται πια στον κατάλογο των περισσότερο απειλούμενων ειδών, μετά από τις προσπάθειες της Κίνας να το προστατεύσει, όπως ανακοίνωσε η Διεθνής Ένωση για την Προστασία της Φύσης (IUCN).

Αντίθετα, στην «Κόκκινη Λίστα» με τα πιο απειλούμενα είδη εντάχθηκε ο γορίλας της ανατολικής Αφρικής, το μεγαλύτερο πρωτεύον στον κόσμο, ο οποίος έχει πέσει θύμα των λαθροκυνηγών.

Τέσσερα από τα έξι είδη μεγάλων πιθήκων (ανατολικοαφρικανικός και δυτικοαφρικανικός γορίλας, ουρακοτάγκοι της Βόρνεο και της Σουμάτρα) βρίσκονται πλέον στον κατάλογο με τα είδη που αντιμετωπίζουν κρίσιμη απειλή και απέχουν μόλις ένα βήμα από την εξαφάνισή τους, ενώ και τα άλλα δύο είδη (χιμπατζής και μπονόμπο) αντιμετωπίζουν κινδύνους, όπως έγινε γνωστό στο διεθνές συνέδριο της IUCN στη Χαβάη.

Το πάντα «υποβιβάσθηκε» (πράγμα που αποτελεί καλή είδηση σε αυτή την περίπτωση) από «απειλούμενο» σε «ευάλωτο» είδος, καθώς ο πληθυσμός του εμφανίζει ανάκαμψη, επειδή η Κίνα έχει πάρει ζεστά την υπόθεση. Ο πληθυσμός των γιγάντιων πάντα υπολογίζεται πλέον σε περίπου 2.060 (από τα οποία 1.864 είναι ενήλικα ζώα).

Όμως η IUCN προειδοποιεί ότι η ανάκαμψη αυτή μπορεί να αποδειχθεί προσωρινή, επειδή η κλιματική αλλαγή, προβλέπεται να εξαφανίσει έως το τέλος του αιώνα μας πάνω από το ένα τρίτο των εκτάσεων με μπαμπού όπου ζουν τα πάντα.

Από την άλλη, ο γιγάντιος ανατολικοαφρικανικός γορίλας φθίνει συνεχώς, καθώς καμία κυβέρνηση δεν έχει πάρει εξίσου ζεστά τη σωτηρία του. Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, ο πληθυσμός του δεν ξεπερνά πλέον τους 5.000 και εμφανίζει μείωση πάνω από 70% κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες.

Η «κόκκινη λίστα» της IUCN περιλαμβάνει 82.954 είδη, τόσο ζώα όσο και φυτά. Σχεδόν το ένα τρίτο (τα 23.928) απειλούνται με εξαφάνιση. Από αυτά, τα 5.107 αντιμετωπίζουν την μεγαλύτερη (κρίσιμη) απειλή, τα 7.602 θεωρούνται απλώς απειλούμενα, τα 11.219 ευάλωτα και τα 5.323 σχεδόν απειλούμενα.

Περίπου 39.000 είδη, δηλαδή σχεδόν τα μισά της λίστας, δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερο πρόβλημα απειλής, ενώ για περίπου 13.500 δεν υπάρχουν ακόμη επαρκή στοιχεία ώστε να αξιολογηθεί η κατάστασή τους. Σε κάθε περίπτωση, η λίστα της IUCN δεν συμπεριλαμβάνει το σύνολο των ειδών στη Γη, παρόλα αυτά θεωρείται μια αντιπροσωπευτική ένδειξη για τη βιοποικιλότητα στον πλανήτη μας, γι’ αυτό λέγεται και «βαρόμετρο της ζωής».