Όσοι, όπως η ταπεινότητά μου, έχουν συσσωρεύσει εμπειρίες στην πολιτική, γνωρίζουν έναν και μόνο βασικό κανόνα που πρέπει να ισχύει πάντα. Όταν ως κράτος είσαι στριμωγμένος στην οικονομία σου, δεν βρίσκεσαι στην κατάλληλη θέση να «ανοίξεις» ή να διαχειριστείς παράλληλα τα λεγόμενα μεγάλα εθνικά σου ζητήματα, δηλαδή τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

Και αυτό γιατί στην εξωτερική πολιτική, για να δημιουργήσεις ευνοϊκές προϋποθέσεις για την επίλυση των ζητημάτων που σε απασχολούν, οφείλεις να έχεις εσύ από πριν επιλέξει το timing, να έχεις διασφαλίσει εθνική ομοψυχία και κυρίως να έχεις δημιουργήσει στέρεες διεθνείς συμμαχίες και συσχετισμούς που ευνοούν την πατρίδα σου.

Και δυστυχώς η Ελλάδα χωρίς να έχει εξασφαλίσει καμία από τις παραπάνω προϋποθέσεις βρέθηκε στο σημείο να πρέπει να διαχειριστεί, από απολύτως αρνητική θέση, όλα τα ζωτικά της ζητήματα, έχοντας παράλληλα απλωμένο το χέρι της στους δανειστές της, μήπως και καταφέρει και κρατήσει ζωντανή την καρκινοβατούσα οικονομία της.

Μέσα στην τελευταία διετία όπου η ριζοσπαστική αριστερά του κ. Τσίπρα βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας, η Τουρκία για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες αμφισβήτησε (εκτός από τις πάγιες αμφισβητήσεις της υφαλοκρηπίδας, της ΑΟΖ και του Εναέριου χώρου) τη συνθήκη της Λωζάνης, την Ελληνική κυριαρχία επί δεκάδων νησιών και νησίδων, την κρατική υπόσταση (ακόμα και τη σημαία) της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Αλβανία αμφισβήτησε την κυριαρχία μας επί του Ιονίου Πελάγους, εγείροντας παράλληλα επί της ουσίας (εδαφικό) θέμα Τσαμουριάς, ενώ Βούλγαροι και Σκοπιανοί ύψωναν τείχη στα Βόρεια σύνορά μας, απομονώνοντάς μας με αυτόν τον τρόπο από την κεντρική Ευρώπη.

Όπως εξήγησα προηγουμένως, οι γείτονές μας τοποθετούν στο τραπέζι όλες τις παρανοϊκές τους απαιτήσεις, ακριβώς επειδή η Ελλάδα, έχοντας απολέσει εντελώς την διεθνή της ακτινοβολία και επιρροή, δεν μπορεί να αντιδράσει.

Και άλλωστε, πώς ακριβώς θα μπορούσε να αντιδράσει; Με βάση ποιες συμμαχίες; Μήπως εκείνες που θεωρούνται παντού αλλού στον κόσμο προβληματικές, εκτός (ασφαλώς) από την Ελλάδα της ιδεοληπτικής αριστεράς; Πώς άραγε μπορεί να επηρεάσει ο Ραούλ Κάστρο ή ο Νικολάς Μαδούρο την διεθνή κοινότητα για τα ζητήματα που απασχολούν την Ελλάδα; Σίγουρα μπορούν να επηρεάσουν αλλά μόνον αρνητικά.

Μόλις χθες τα ξημερώματα ο κ. Τσίπρας, συγκρίνοντας μάλιστα την Ελληνική Επανάσταση με την επανάσταση του μακαρίτη Κάστρο, επιτέθηκε και πάλι στον πολιτισμένο δυτικό κόσμο.

Επιτέθηκε και πάλι στους συμμάχους από τους οποίους ζητά την επιρροή τους σε όλα τα ανοιχτά μας ζητήματα. Εκτός από το ατυχές της σύγκρισης των επαναστάσεων, μιας και είναι προφανές ότι ελευθερία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς δημοκρατία, οποιοσδήποτε νοήμων άνθρωπος αναρωτιέται γιατί άραγε το κάνει αυτό ο κ. Τσίπρας; Μήπως λόγω έλλειψης πολιτικής εμπειρίας; Μήπως για να αποπροσανατολίσει την εγχώρια κοινή γνώμη; Για όποιον όμως λόγο και αν το κάνει, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο για την πατρίδα μας. Διεθνής απομόνωση και ακόμα μεγαλύτερη πίεση σε όλα τα προβλήματα.

Δυστυχώς φτάσαμε στο σημείο, με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας, να ανοίγουν τα κεφάλαια ένταξης της Αλβανίας στην Ε.Ε., παράλληλα με τις πιο αλυτρωτικές και αδιανόητες απαιτήσεις της. Όπως φτάσαμε στο σημείο να συζητάμε (αν είναι ποτέ δυνατόν) αν η συνθήκη της Λωζάννης πρέπει να αλλάξει διότι αδικεί την Τουρκία, στερώντας της «ζωτικής σημασίας εδάφη». Ή να τρέμουμε στην ιδέα ο Ερντογάν να ανοίξει τα σύνορα και η απροετοίμαστη και άμοιρη πλέον χώρα να κατακλυστεί από εκατομμύρια μετανάστες…

Αυτά -έχω την πεποίθηση- ότι δεν θα είχε επιτρέψει να συμβούν κανένας από τους πρωθυπουργούς που κυβέρνησαν τη χώρα κατά τα τελευταία 40 χρόνια.

Οποιοσδήποτε από αυτούς τους πρωθυπουργούς, δεν θα πηγαινοερχόταν για ταξίδια επαναστατικής γυμναστικής στην Κούβα, αλλά θα είχε ήδη συγκαλέσει Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών διερευνώντας εθνική στρατηγική, θα είχε ταξιδέψει στην Ευρώπη και στην Βόρεια Αμερική αναζητώντας ουσιαστικές συμμαχίες, θα είχε κινητοποιήσει την απανταχού ομογένεια, θα είχε ενημερώσει με ειλικρίνεια τον Ελληνικό λαό. Όπως θα έκανε και κάθε υπουργός ή εκπρόσωπος της χώρας παρουσιαζόταν στο ΝΑΤΟ, στην Ε.Ε., στο Ευρωκοινοβούλιο ή οπουδήποτε αλλού.

Δεν είμαι σίγουρος αν στάση τους είναι αυτή γιατί απλώς δεν αντιλαμβάνονται τα σύνθετα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής ή γιατί (και λόγω ιδεοληψίας) δεν τους ενδιαφέρουν. Και δεν διστάζω να πω ότι θεωρώ ως κολοσσιαία χαμένη ευκαιρία την ιστορική επίσκεψη του Προέδρου Ομπάμα, όπου υποβαθμίστηκαν τα εθνικά μας θέματα σε βάρος των ελάχιστων λεκτικών ψιχίων συμπάθειας για το δυσβάσταχτο εθνικό μας χρέος.

Γι’ αυτό και ανησυχώ ιδιαίτερα για την εξέλιξη των εθνικών μας θεμάτων. Γιατί με αποκλειστική ευθύνη του κ. Τσίπρα η Ελλάδα εμφανίζεται χωρίς στρατηγική, χωρίς καν εθνική θέση που μπορεί να παρουσιαστεί σε φίλους και αντιπάλους. Και αποκλειστικά, λόγω της δικής του ανεπάρκειας, η χώρα καθημερινά χάνει έδαφος και επιρροή παντού.

Κάποιοι με ρωτούν ποια θα μπορούσε να είναι -πλέον- η λύση. Και απαντώ χωρίς περιστροφές: Η λύση είναι μία: Πολιτική σταθερότητα που μόνο μία αταλάντευτα φιλοδυτική, κυβέρνηση υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη μπορεί να εξασφαλίσει.

Με ταχύτατη επαναξιολόγηση των εθνικών προτεραιοτήτων και των διεθνών συμμαχιών.

Με ταχύτατη αναζήτηση της εθνικής συναίνεσης σε αυτά τουλάχιστον, τα αυτονόητα ζητήματα.

Με ταχύτατη αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης της πολιτείας με την κοινωνία.

Η Ελλάδα, δυστυχώς, βγαίνει βαθιά τραυματισμένη, σε όλα τα μέτωπα, από την περιπέτεια του κ. Τσίπρα.

Προλαβαίνει άραγε να επουλώσει τις πληγές της πριν τα τραύματά της καταστούν μοιραία;

Τα σημαντικότερα γεγονότα της σημερινής ημέρας

1775…. Η αμερικανική σημαία ανυψώνεται για πρώτη φορά στο πλοίο «Άλφρεντ».

    1818…. Το Ιλινόι γίνεται η 21η Πολιτεία των ΗΠΑ.

    1822…. Οι έλληνες επαναστάτες καταλαμβάνουν το Παλαμήδι. Οι Τούρκοι του Ναυπλίου, μετά από την υπογραφή συμφωνίας παραδίδουν την πόλη και τα φρούριά της στο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.

    1854…. Εξέγερση χρυσωρύχων στην Αυστραλία, με 30 νεκρούς. Οι χρυσωρύχοι δέχονται επίθεση από στρατιώτες και αστυνομικούς. Το περιστατικό, θα μείνει γνωστό ως «Eureka Stockade».

    1868…. Ο φιλέλληνας Γουίλιαμ Γκλάντστοουν (Γλάδστων) γίνεται πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας στην πρώτη από τις τέσσερις εκλογικές του νίκες.

    1906…. Ιδρύεται η ποδοσφαιρική ομάδα της Τορίνο.

    1910…. Τα πρώτα φώτα από νέον ανάβουν στην Έκθεση Αυτοκινήτου των Παρισίων. Είναι δημιουργία του γάλλου μηχανικού Ζορζ Κλοντ.

    1912…. Η Ναυμαχία της Έλλης: Ο ελληνικός στόλος, με επικεφαλής το θωρηκτό <<Αβέρωφ>>, καταναυμαχεί τον τουρκικό και εξασφαλίζει την κυριαρχία του στο Αιγαίο. Πρωταγωνιστής της ελληνικής νίκης είναι ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης.

    1922…. Η πρώτη ταινία με το σύστημα «τεχνικόλορ» προβάλλεται στους κινηματογράφους της Νέας Υόρκης. Τίτλος της: «The toll of the sea».

    1940…. Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Ο Ελληνικός Στρατός (Μεραρχία Ιππικού), έπειτα από σκληρό αγώνα, απελευθερώνει την Πρεμετή της Βορείου Ηπείρου.

    1944…. Δεκεμβριανά: Το ΕΑΜ συγκροτεί παναθηναϊκό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα. Παίρνουν μέρος 500.000 λαού. Οι διαδηλωτές δέχονται καταιγισμό πυρών από το Αρχηγείο της Αστυνομίας (Πανεπιστημίου και Βασιλίσσης Σοφίας). Η πρώτη σφαίρα πέφτει από βρετανούς στρατιώτες. Σκοτώνονται 28 άτομα και τραυματίζονται 148. Η σύγκρουση των “Δεκεμβριανών” θα διαρκέσει 33 ημέρες και θα αφήσει πίσω δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και εγκλήματα ανείπωτης φρίκης.

   1946…. Η ελληνική κυβέρνηση καταγγέλλει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του νεοσύστατου ΟΗΕ τη Βουλγαρία, τη Γιουγκοσλαβία και την Αλβανία, «δια παροχήν βοηθείας προς τους συμμορίτας».

   1947…. Το έργο του Τένεσι Ουίλιαμς «Λεωφορείον ο Πόθος» κάνει πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη.

   1952…. Στην Τσεχοσλοβακία, εκτελούνται με την κατηγορία της προδοσίας ο πρώην πρωθυπουργός Σλάνσκι και 11 ακόμα άτομα.

   1963…. Στην Ελλάδα, αποφασίζεται ότι τα διδακτικά βιβλία θα διανέμονται δωρεάν στους μαθητές των Δημοτικών Σχολείων και των Γυμνασίων.

   1967…. Ο δρ. Κρίστιαν Μπάρναρντ γράφει ιστορία, επιχειρώντας την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς στο Κέιπ Τάουν. Με την ευκαιρία αυτή, η 3η Δεκεμβρίου έχει ανακηρυχθεί «Παγκόσμια Ημέρα των Μεταμοσχεύσεων Καρδιάς».

      …. Την ίδια μέρα, οι τελευταίες μονάδες της ελληνικής μεραρχίας, η οποία εστάλη στην Κύπρο επί Γεωργίου Παπανδρέου εγκαταλείπουν το νησί και το αφήνουν ανυπεράσπιστο σε εφαρμογή της Συμφωνίας Παπαδόπουλου- Τσαγλαγιαγκίλ.

   1969…. Οι παραγωγοί του μιούζικαλ “Ιησούς Χριστούς Υπέρλαμπρο Άστρο” προσφέρουν το ρόλο του Χριστού στον Τζον Λένον.

   1971…. Ξεσπά νέος πόλεμος μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Μπανγκλαντές.

   1984…. Τεράστια οικολογική καταστροφή στο Μποπάλ της Ινδίας. Μεγάλη ποσότητα ισοκυανικού μεθυλίου διαρρέει από το εργοστάσιο της αμερικάνικης εταιρίας Union Carbide με αποτέλεσμα 8.000 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους τις πρώτες 3 μέρες μετά το ατύχημα, 25.000 μέχρι σήμερα και 120.000-150.000 χρόνια ασθενείς.

   1992…. Το ελληνικό δεξαμενόπλοιο Aegean Sea προσαράζει την ώρα που μπαίνει στο λιμάνι της La Coruna στην Ισπανία, με αποτέλεσμα να διαρρεύσουν 80.000 τόνοι αργού πετρελαίου απειλώντας την περιοχή με τεράστια οικολογική καταστροφή.

   1997…. Με την ιδιότητα του υπουργού Αθλητισμού της Βραζιλίας, ο Πελέ επισκέπτεται το Λονδίνο και χρίζεται επίτιμος Ιππότης από τη Βασίλισσα Ελισάβετ.

   2005…. Ο 32χρονος βραζιλιάνος ολυμπιονίκης της ιππασίας στην υπερπήδηση εμποδίων Αλβάρο «Ντόντα» Αφόνσο ντε Μιράντα Νέτο παντρεύεται την Αθηνά Ρουσέλ Ωνάση στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας.

Γεννήσεις

Το 1596 γεννήθηκε ο διάσημος ιταλός κατασκευαστής έγχορδων οργάνων, Νικολό Αμάτι,

το 1857 ο πολωνικής καταγωγής βρετανός συγγραφέας Τζόζεφ Κόνραντ («Ο Λόρδος Τζιμ» και «Η Καρδιά του Σκοταδιού», πάνω στην οποία βασίστηκε η ταινία του Κόπολα «Αποκάλυψη Τώρα»),

το 1911 ο ιταλός συνθέτης που «έντυνε» μουσικά τις ταινίες του Φεντερίκο Φελίνι, Νίνο Ρότα,

το 1960 οι αμερικανίδες ηθοποιοί Ντάριλ Χάνα και Τζούλιαν Μουρ

 το 1965 η γερμανίδα πατινέρ Καταρίνα Βιτ, με Ολυμπιακά μετάλλια σε δύο συνεχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες και καριέρα στο Χόλιγουντ.

Θάνατοι

   Το 1888 πέθανε ο γερμανός βιομήχανος Καρλ Τσάις, που κέρδισε παγκόσμια φήμη ως κατασκευαστής οπτικών οργάνων,

το 1894 ο σκωτσέζος συγγραφέας Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον (Το Νησί των Θησαυρών, Δόκτωρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ),

το 1919 ο γάλλος ζωγράφος, Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ και το 1988 ο λαϊκός τραγουδιστής Πάνος Γαβαλάς.

Ο χαιρετισμός  της ξανθιάς στον ταχυδρόμο…

Ο ταχυδρόμος δουλεύει για τελευταία ημέρα γιατί την επομένη βγαίνει στην σύνταξη. Όλοι στις γειτονιές, που τόσα χρόνια παρέδιδε την αλληλογραφία  τον ξέρουν και επίσης ξέρουν ότι αυτή είναι η τελευταία του μέρα στη δουλειά. Έτσι, από το πρωί παίρνει διάφορα δωράκια από τους κατοίκους της περιοχής, σε κάθε σπίτι που πηγαίνει. Στο τελευταίο σπίτι της διαδρομής του, του ανοίγει μια πανέμορφη ξανθιά γυναίκα, η οποία του λέει:

-Επειδή σήμερα είναι η τελευταία σου μέρα στη δουλειά, θα ήθελα να σου φτιάξω το πρωινό.

Ο ταχυδρόμος δέχεται και μπαίνει στο σπίτι. Καθώς τρώει το πρωινό του, εκείνη μπαίνει στην κρεβατοκάμαρα και φοράει κάτι πιο άνετο, πιο σέξι και ξαναπηγαίνει στην κουζίνα. Όταν τελειώνει το πρωινό του, τον πιάνει από το χέρι και τον οδηγεί στην κρεβατοκάμαρά της. Εκεί ο υπάλληλος απολαμβάνει το καλύτερο σεξ στη ζωή του. Λίγο αργότερα και καθώς ντύνεται, η ξανθιά έρχεται και του δίνει 5 ευρώ. Εκείνος την κοιτάζει γεμάτος απορία και της λέει:

-Μου προσέφερες ένα θαυμάσιο πρωινό και έκανα μαζί σου το καλύτερο σεξ της ζωής μου. Αυτό, τώρα, τι είναι;

Και η ξανθιά του απαντάει:

-Ήξερα ότι σήμερα ήταν η τελευταία σου μέρα στη δουλειά, αλλά δεν ήξερα τι να σου δώσω. Έτσι, ρώτησα τον άντρα μου και εκείνος μου είπε: «Μα καλά μιλάς σοβαρά που λες να του κάνουμε το τραπέζι; Γάμ…….. τον μωρέ… Δώσ’ του εκεί πέρα ένα πεντάευρο να τελειώνουμε…