Ο Διονύσης Τσακνής  έγραφε, το μακρινό 1991, «γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» και προφανώς εκ τούτου δεν μπόρεσε να διακρίνει ποτέ το δικό του μέλλον.

Ο τραγουδοποιός που έγινε σύμβολο του ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΡΤ, μόλις προχθές τα βρόντηξε και παραιτήθηκε καταγγέλλοντας τον κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό!  Τα ίδια είχε κάνει πριν λίγο καιρό κι ο διευθύνων σύμβουλος Λάμπης Ταγματάρχης.

Πριν προχωρήσουμε στην ουσία του θέματος, πρέπει να αναφέρουμε τον τρόπο που μετέδωσε το γεγονός η ΕΡΤ: Παρουσίασε ένα μεγάλο θέμα στο δελτίο ειδήσεων για τη νέα διοίκησή της. Σ’ αυτό το θέμα –ρεπορτάζ, είδαμε τον Παππά, είδαμε τον Σπίρτζη, είδαμε τον Παπαγγελόπουλο, είδαμε πολλούς και διάφορους. Κι όταν ολοκληρώθηκε αυτό, ακούσαμε τον παρουσιαστή να λέει ότι παραιτήθηκε ο πρόεδρος της ΕΡΤ. Έτσι απλά, χωρίς τίποτα άλλο, χωρίς ν’ αναφέρει τους λόγους παραίτησης που επικαλέστηκε ο Τσακνής.

Δείγμα για ποιον λόγο δεν την βλέπει κανένας.

Ο τραγουδοποιός, λοιπόν, σαρξ εκ της σαρκός του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς (ουκ ολίγοι πιστεύουν ότι εξ αυτού έκανε καριέρα στη μουσική) διαπίστωσε αυτό που έχουν διαπιστώσει σχεδόν όλοι οι Έλληνες: Ότι ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός αποτελεί ένα τεράστιο κακοήθες καρκίνωμα. Στην προκειμένη περίπτωση ο συνδικαλισμός της ΠΟΣΠΕΡΤ και του προέδρου της Καλφαγιάννη.

Του πήρε πολλά χρόνια βεβαίως για να το κατανοήσει, εμείς πληρώσαμε τα δίδακτρά του, αλλά αυτό είναι κατανοητό. Μπροστά στον στόχο της καρέκλας δεν μπορούσε να έχει ανοιχτές τις κεραίες της αντίληψής του.

Συμβαίνει σε όλους τους Αριστερούς αυτό… Άλλωστε, δεν ξεχνάμε τι έγινε και με τον Κουβέλη που είχε ανοικτές τις κεραίες και μόλις ο Σαμαράς είχε κλείσει την ΕΡΤ, εκείνος διέγνωσε την «βουβή λαϊκή οργή» κι ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο της πτώσης του… Αργότερα, όταν έμεινε έξω από τις καρέκλες που ονειρευόταν, λέγεται ότι σκέφτηκε μήπως οι κεραίες του έπιασαν λάθος μηνύματα…

Με τη βούλα του Αριστερού Τσακνή, λοιπόν, η ΕΡΤ δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτό που λέμε και γράφουμε συστηματικά: Ένα κακοφορμισμένο μαγαζί του δημόσιου τομέα, σπάταλο και προκλητικά ασυνείδητο απέναντι σ’ αυτούς που το συντηρούν. Ένα κυβερνητικό μαγαζάκι προπαγάνδας, γεμάτο προστατευόμενα κομματόσκυλα και παρασιτικούς συνδικαλιστές.

Όμως, το μείζον θέμα, δεν είναι η παραίτησή του. Μα η τοποθέτησή του στην ΕΡΤ. Με ποια προσόντα ανέλαβε τη διοίκησή της; Προφανώς με όσα ο Καρανίκας ανέλαβε σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού της χώρας…

Και, πού ήταν ο Τσακνής όταν η ΕΡΤ συστηματικά παρείχε την προπαγάνδα της στην κυβέρνηση; Όταν από το πρωί μέχρι το βράδυ μας πληροφορούσε και μας πληροφορεί ότι από στιγμή σε στιγμή έρχεται η ανάπτυξη; Όταν στελέχη της αποκαλούσαν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης με σκαιό τρόπο;

Πού ήταν και τι έκανε ο Τσακνής όταν άρχισαν να φτάνουν στο γραφείο του οι χαμηλές έως μηδενικές πτήσεις τηλεθέασης;

Πού ήταν ο Τσακνής όταν από την πρώτη στιγμή ήταν γνωστό ότι η ενημέρωση από την ΕΡΤ τελούσε υπό την εποπτεία υπουργών και συνδικαλιστών;

Γιατί εγκαινίασε το γελοίο συνδικαλιστικό κατασκεύασμα που ονομάστηκε με δόξα –τιμή και την δέουσα συντριβή… μνημείο νεκρών της ΕΡΤ;

Τέλος, είναι σκόπιμο ν’ αναρωτηθούμε ποια πνευματική ή άλλη παρακαταθήκη άφησε στην ΕΡΤ μετά από δυόμιση χρόνια παρουσίας του;

Λοιπόν, για να τελειώνουμε: Ο Τσακνής παραιτήθηκε με αφορμή τη διένεξή του με τους συνδικαλιστές της ΕΡΤ. Η αιτία, όμως, ήταν ότι είχε πάψει να είναι για τους κυβερνώντες ένας «χρήσιμος ηλίθιος»… Και δεν του έδιναν αρμοδιότητες!

Απλά, αναρωτιέμαι αν ο Cipolla, γράφοντας το περίφημο βιβλίο του «οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας», τον είχε κατά νου.

Με τη φράση  «ένα ηλίθιο άτομο, είναι ένα πρόσωπο που προκαλεί ζημιές σε άλλα πρόσωπα ή ομάδα προσώπων ενώ ο ίδιος δεν απολαμβάνει κανένα κέρδος ή ακόμα υφίσταται κάποια απώλεια».

Αναρωτιέμαι και για κάτι ακόμη: Αν ο Καρανίκας, μόλις έμαθε τα καθέκαστα της παραίτησής του, ψιθύρισε «στα τσακίδια» ή από συναδελφική αλληλεγγύη δεν είπε τίποτα κι έτρεξε να δει την αγαπημένη του Μενεγάκη…

Την αναγκαιότητα νομοθετικών παρεμβάσεων προκειμένου να καταστεί υποχρεωτική η διαμεσολάβηση για την επίλυση διαφορών, τόσο για τα νομικά, όσο και για τα φυσικά πρόσωπα, με στόχο να αναβαθμιστεί πραγματικά η διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης στην Ελλάδα, τόνισε ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων και του ΕΒΕΑ και αντιπρόεδρος του ΟΠΕΜΕΔ (Οργανισμός Προώθησης Εναλλακτικών Μεθόδων Επίλυσης Διαφορών), Κωνσταντίνος Μίχαλος, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε χθες στο ΕΒΕΑ.

Το θέμα της εκδήλωσης, που συνδιοργάνωσαν ΕΒΕΑ και ΟΠΕΜΕΔ, με αφορμή τη συμπλήρωση 7 χρόνων από τη θεσμοθέτηση της διαμεσολάβησης στην χώρα μας, ήταν «Υποχρεωτική Διαμεσολάβηση – Η μεγάλη τομή».

Ο κ. Μίχαλος στην ομιλία του τόνισε, ότι: «Για να αναβαθμιστεί πραγματικά η διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης στην Ελλάδα, θα πρέπει να αλλάξει ριζικά η ποιότητα της νομοθετικής διαδικασίας. Αυτό είναι, άλλωστε, ένα πάγιο αίτημα της επιχειρηματικής κοινότητας. Μια από τις βασικές μας διεκδικήσεις, στο πλαίσιο της οποίας έχουμε ως ΕΒΕΑ καταθέσει και συγκεκριμένες προτάσεις.

Παράλληλα όμως, είναι ανάγκη να αξιοποιηθούν και στη χώρα μας θεσμοί, όπως η διαμεσολάβηση, που μπορούν αποδεδειγμένα να συμβάλουν στη μείωση της δικαστικής ύλης, στη βελτίωση της αξιοπιστίας της απονομής δικαιοσύνης, αλλά και του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Το γεγονός ότι ο νόμος δεν προβλέπει υποχρεωτική προσφυγή στη διαμεσολάβηση, ούτε καν μάλιστα κάποιο κίνητρο, θα πρέπει να μας απασχολήσει. Κι αυτό είναι ανάγκη να γίνει τώρα, σε μια περίοδο όπου έχει ανοίξει το μεγάλο ζήτημα της διαχείρισης μη εξυπηρετούμενων οφειλών επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Και όπου εκ των πραγμάτων, αναμένεται να δημιουργηθεί ένας μεγάλος όγκος υποθέσεων προς διαχείριση».

Ο αντιπρόεδρος του ΟΠΕΜΕΔ και πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΕΑ) Ιωάννης Χατζηθεοδοσίου, δήλωσε: «Αυτή η υποχρεωτική απόπειρα διαμεσολάβησης ίσως είναι το κλειδί, τόσο για την αισθητή ενίσχυση του θεσμού, όσο και για την επίλυση μιας σειράς σοβαρών προβλημάτων, για τη Δικαιοσύνη και την Οικονομία. Πιστεύουμε άλλωστε σταθερά, πως πρέπει ως χώρα να προσεγγίσουμε την υποχρεωτική διαμεσολάβηση όχι ως ταμπού, αλλά ως ένα λειτουργικό και σύγχρονο εργαλείο δημόσιας πολιτικής».

Ο ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Νομικής ΑΠΘ, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρος της Επιτροπής Πιστοποίησης Διαμεσολάβησης, Λάμπρος Κοτσίρης, υπογράμμισε, μεταξύ άλλων:  «Πολέμιοι μικροί υπάρχουν, αλλά ευτυχώς είναι λίγοι. Αν σκεφθεί κάποιος ότι στη χώρα μας έχουμε 1.000.000 εκκρεμείς στα δικαστήρια υποθέσεις, στη Βραζιλία 100.000.000, στην Αργεντινή 90.000.000, στην Αφρική 300.000.000 κλπ, το σκηνικό μας δίνει δισεκατομμύρια ανθρώπους να μάχονται με άλλους, πολέμιοι αφανείς, μικροί, γεμάτοι πίκρα, κόστος, που θα αφήσουν θλιβερά κατάλοιπα στη ζωή, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα μίας δίκης. “H Διαμεσολάβηση είναι λύση ειρήνης”. Όσο πιο ειρηνικός είναι ο κόσμος, τόσο πιο δίκαιος και όσο πιο δίκαιος, τόσο πιο ειρηνικός».

Ο συνιδρυτής του ADR Center και εμπειρογνώμονας σε θέματα διαιτησίας για το Συμβούλιο της Ευρώπης και την Ευρωπαϊκή Ένωση Leonardo D’ Urso, δήλωσε: «Η ανάλυση των στατιστικών δεδομένων που έχει συλλέξει η ΕΕ αναδεικνύει και τη βέλτιστη πρακτική που επιτυγχάνει εν τέλει τον ευρωπαϊκό στόχο για ισόρροπη σχέση μεταξύ δικαστικών και εξωδικαστικών διαδικασιών».

Αναφερόμενος στα στοιχεία της Ιταλίας, είπε ότι πραγματοποιούνται 200.000 διαμεσολαβήσεις ετησίως και πλέον οι υποθέσεις που καταλήγουν στο δικαστήριο έχουν μειωθεί κατά 30%.

Στην ομιλία του, o πρώην εισαγγελέας Αρείου Πάγου και πρώην εθνικός  συντονιστής για την καταπολέμηση της διαφθοράς, Ιωάννης Τέντες,  αναφέρθηκε στη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής  Ένωσης και ειδικότερα σε δύο αποφάσεις του, αναλύοντας τις αιτιολογίες τους και τα κριτήρια που αυτές χρησιμοποιούν για την προσέγγιση του θέματος.

Με τις αποφάσεις αυτές, το δικαστήριο έκρινε ότι εθνική νομοθεσία που προβλέπει προσφυγή σε διαμεσολάβηση, ως προϋπόθεση του παραδεκτού της προσφυγής σε δικαστικές διαδικασίες, δεν προσκρούει ούτε στις σχετικές οδηγίες, ούτε στο άρθρο 47 του χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ.

Περαιτέρω έκρινε ότι δεν αποκλείεται να προβλεφθεί ότι απαγορεύεται ένα μέρος να αρνηθεί τη συμμετοχή του στη διαμεσολάβηση, εφόσον όμως διασφαλίζεται ότι αυτό μπορεί άνευ εταίρου να αποσυρθεί από τη διαδικασία μετά την πρώτη συνάντηση με τον διαμεσολαβητή.

Εξάλλου, όπως διαπίστωσε ο ομιλητής, με σκέψεις ανάλογες με αυτές του Δικαστηρίου της ΕΕ, κρίνεται ότι η θέσπιση υποχρεωτικής διαμεσολάβησης δεν προσκρούει ούτε στο ελληνικό Σύνταγμα.

Από την πλευρά του, o νομικός σύμβουλος του υπουργού Δικαιοσύνης,   Δημήτρης Μελίδης, πρόσθεσε ότι η «μεγάλη τομή στη Διαμεσολάβηση με την εισαγωγή της υποχρεωτικότητας, αποτελεί πρωτοβουλία και στρατηγική επιλογή του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».

Στη συνέχεια, δικηγόρος-διαμεσολαβήτρια και εκπρόσωπος του Κέντρου Διαμεσολάβησης ΕΒΕΑ, Βένια Παπαθανασοπούλου, αναφερόμενη στην ανάγκη θεσμοθέτησης της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης, ανέφερε ότι θα πρέπει να αυξηθεί η αντίληψη της κοινωνίας στη διαμεσολάβηση με την ενημέρωση και εκπαίδευση.

Για την επιτυχία της θα πρέπει να προβλεφθεί παροχή οικονομικών και άλλων κινήτρων με προσεκτική επιβολή τυχόν κυρώσεων. Τέλος, δεν πρέπει να συνοδευτεί η υποχρεωτική διαμεσολάβηση με υπερβολικές τεχνικές λεπτομέρειες ή αυστηρές προϋποθέσεις, που είναι σε αντιπαράθεση με την ίδια την ουσία της διαμεσολάβησης.

Ο γενικός γραμματέας του ΟΠΕΜΕΔ, Νικόλας Κανελλόπουλος, δήλωσε σχετικά: «Πρέπει να εξετάσουμε με προσοχή τη διεθνή τάση για την υιοθέτηση συστημάτων υποχρεωτικής απόπειρας διαμεσολάβησης, και να την προσαρμόσουμε στις ελληνικές συνθήκες, σε επιλεγμένες κατηγορίες υποθέσεων. Πάντα με κριτήριο την εξυπηρέτηση των δικαιωμάτων των πολιτών, διαφύλαξη της ελευθερίας πρόσβασης στη Δικαιοσύνη και έμφαση στην ανάγκη αποσυμφόρησης των ελληνικών δικαστηρίων».

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το ενδεχόμενο τροποποίησης των προϋποθέσεων δανεισμού των ΟΤΑ, ώστε να μπορούν να συνομολογούν δάνεια με πιστωτικά ιδρύματα δήμοι και περιφέρειες που σήμερα δεν έχουν αυτήν την ευχέρεια, εξετάζει η κυβέρνηση. Αυτό ανέφερε ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, στον δήμαρχο Ιεράπετρας, Θεοδόσιο Καλαντζάκη, σε συνάντηση που είχαν σήμερα στο υπουργείο, παρουσία του βουλευτή Λασιθίου του ΣΥΡΙΖΑ, Μανώλη Θραψανιώτη.

     Ο κ. Καλαντζάκης έθεσε το θέμα, καθώς ο δήμος του αδυνατεί, βάσει των υφιστάμενων ορίων, να αξιοποιήσει, μεταξύ άλλων, τον ευνοϊκό δανεισμό από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), για τον εκσυγχρονισμό του οδοφωτισμού.

     Σημειώνεται, ότι οι προϋποθέσεις που θέτει ο νομοθέτης για τον δανεισμό των δήμων και των περιφερειών (άρθρο 264, Ν. 3852/10) είναι το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης της δημόσιας πίστης να μην υπερβαίνει το 20% των ετήσιων τακτικών εσόδων τους και το συνολικό χρέος να μην υπερβαίνει το 60% των συνολικών εσόδων τους.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Καθένας από τους 3 δισεκατομμύρια λογαριασμούς που είχαν ανοιχτεί στην υπηρεσία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της Yahoo έχουν επηρεαστεί από την κλοπή δεδομένων που είχε λάβει χώρα το 2013, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση της εταιρείας. Πρότινος, η Yahoo είχε ανακοινώσει ότι οι λογαριασμοί που είχαν επηρεαστεί έφταναν τους 1 δισεκατομμύριο, σε μια επίθεση που θεωρείτο η μεγαλύτερη παραβίαση δεδομένων στην ιστορία.

       Η εταιρεία, η οποία πλέον είναι μέλος της Verizon Communications, είχε ανακοινώσει τον περασμένο Δεκέμβριο ότι τα στοιχεία χρηστών τουλάχιστον 1 δισεκατομμυρίου λογαριασμών είχαν κλαπεί από μια κυβερνοεπίθεση που είχε λάβει χώρα τον Αύγουστο του 2013. Ωστόσο, η εταιρεία αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι από τις πιο πρόσφατες έρευνες προκύπτει ότι οι κλεμμένες πληροφορίες δεν περιελάμβαναν κωδικούς πρόσβασης, δεδομένα πιστωτικών ή χρεωστικών καρτών ή οποιαδήποτε στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών.

«Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι, σχετικά με την ανακοίνωση της Yahoo τον Δεκέμβριο για την παραβίαση του Αυγούστου του 2013, η εταιρεία έλαβε δραστικά μέτρα για την προστασία των λογαριασμών. Η Yahoo απατούσε από όλους τους χρήστες που δεν είχαν αλλάξει του κωδικούς πρόσβασης μετά την παραβίαση, να το πράξουν. Η εταιρεία επίσης ακύρωσε τις κρυπτογραφημένες ερωτήσεις και απαντήσεις ασφαλείας, ώστε αυτά να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παράνομη πρόσβαση σε λογαριασμούς της Yahoo», αναφέρεται στην πρόσφατη ανακοίνωση.

     Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα The Guardian, η παραβίαση ήταν ιδιαίτερα δαπανηρή για την εταιρεία και τα στελέχη της. Τρανταχτά παραδείγματα, η Μαρίσα Μέϊερ, πρώην διευθύνουσα σύμβουλος της Yahoo, η οποία παραιτήθηκε μετά την ανακοίνωση της υπόθεσης και ο επικεφαλής της δικηγορικής ομάδας της εταιρείας, Ρόναλντ Μπελ, ο οποίος εγκατέλειψε το πόστο του μετά τις αποκαλύψεις.

     Εκπρόσωπος της Yahoo δήλωσε αναφορικά με τον αληθινό αριθμό των λογαριασμών που έχουν επηρεαστεί από την κλοπή δεδομένων, ότι στα 3 δισεκατομμύρια περιλαμβάνονταν και πολλοί λογαριασμοί που είτε είχαν χρησιμοποιηθεί ελάχιστα είτε καθόλου.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τα «μυστικά» της φαρμακευτικής ιστορίας αποκαλύπτονται μέσα από τα 3.000 αντικείμενα αιώνων της συλλογής του Ελληνικού Φαρμακευτικού Μουσείου, το οποίο συμπλήρωσε τα 10 χρόνια της λειτουργίας του. Ένα  βιβλίο από χειροποίητο χαρτί που χρονολογείται από το 1598, τα άπαντα του Διοσκουρίδη, κρύβει στις 650 σελίδες τα «μυστικά» των φαρμακευτικών φυτών.

Πρόκειται για το παλαιότερο έκθεμα του μουσείου, το οποίο, μαζί με τα άλλα βιβλία συνταγών, τα διακοσμημένα με λιθογραφίες επιστολόχαρτα φαρμακείων, τα φιαλίδια με τις δραστικές ουσίες, αλλά και τα επιβλητικά  και περίτεχνα έπιπλα, οδηγεί τον επισκέπτη σε ένα ταξίδι στην εποχή όπου τα φαρμακεία ήταν ένας πολυχώρος υπηρεσιών υγείας, αλλά και χώρος συνάντησης διανοουμένων. Ο διευθυντής του Φαρμακευτικού Μουσείου, το οποίο είναι το μοναδικό στην Ελλάδα, Βασίλειος Νικόλτσιος, μιλώντας στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, αποκάλυψε κάποιες από τις ιστορίες που κουβαλούν τα εκτιθέμενα αντικείμενα.

Το βιβλίο με τα φαρμακευτικά «μυστικά»

«Το παλαιότερο αντικείμενο που έχουμε στο Φαρμακευτικό Μουσείο είναι ένα βιβλίο με τα άπαντα του Διοσκουρίδη, του 16ου αιώνα, το οποίο προέρχεται από τη συλλογή του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, Κυριάκου Θεοδοσιάδη. Ο Διοσκουρίδης ήταν ο πρώτος στρατιωτικός φαρμακοποιός που ακολουθούσε τον ρωμαϊκό στρατό και όπου πήγαινε κατέγραφε τις δράσεις των φαρμακευτικών φυτών. Όλο αυτό το υλικό το συγκέντρωσε σε αυτό το βιβλίο, στο οποίο περιλαμβάνονται οι φαρμακολογικές παρατηρήσεις, δηλαδή τα μυστικά των φαρμακευτικών φυτών. Η δρόγη, δηλαδή το συγκεκριμένο μέρος του φυτού από το οποίο παίρνουμε τη δραστική, φαρμακολογικά, ουσία, έχει απασχολήσει από την αρχαιότητα τον άνθρωπο και μάλιστα σήμερα υπάρχουν εταιρείες που έχουν στραφεί σχεδόν αποκλειστικά στα φαρμακευτικά φυτά» αναφέρει ο κ. Νικόλτσιος.

 Ένα έπιπλο μια ιστορία

Μια τεράστια σύνθεση με δρύινες βιτρίνες, ύψους 4,90 μέτρων και πλάτους 6,40, που κατασκευάστηκε στη Βιέννη, καθώς και μια περίτεχνη κρυστάλλινη βιτρίνα που σχεδιάστηκε στο Παρίσι και κατασκευάστηκε στη Βιέννη το 1889, ταξιδεύουν τον επισκέπτη σε μια εποχή όπου τα φαρμακεία ήταν πολύ διαφορετικά από τα σημερινά. Στην εποχή που το φαρμακείο ήταν ταυτόχρονα και ιατρείο.

«Τα έπιπλα αυτά προέρχονται από το φαρμακείο “Η Έλαφος” του Ζαφειρίου Σφύρα, από τον Βόλο. Ήταν ένα πολύ μεγάλο και γνωστό φαρμακείο της πόλης, το οποίο απασχολούσε τέσσερις γιατρούς. Τα έπιπλα αυτά, όταν έκλεισε το φαρμακείο του Σφύρα, πέρασαν στα χέρια του φαρμακοποιού Δημήτρη Πάνου και όταν αυτός πέθανε τα μοιράστηκαν τα παιδιά του. Τα συγκεκριμένα τα πήρε στην Ιταλία η κόρη του που είχε παντρευτεί Ιταλό. Τα έπιπλα αυτά έμειναν 30 χρόνια στην αποθήκη. Ο γιος του Δημήτρη Πάνου, ο Μιχάλης, ο οποίος είναι φαρμακέμπορος στη Θεσσαλονίκη, όταν έμαθε ότι σκοπεύουμε να δημιουργήσουμε Φαρμακευτικό Μουσείο αγόρασε τα έπιπλα από την αδελφή του, τα μετάφερε στην Ελλάδα και τα δώρισε στο μουσείο μαζί με 30.000 ευρώ για την συντήρησή τους» αναφέρει ο κ Νικόλτσιος.

Πώς ήταν ένα φαρμακείο στις αρχές του 20ού αιώνα;

Στις αρχές του 20ού αιώνα τα φαρμακεία ήταν πολύ διαφορετικά απ΄ ότι τα σημερινά. Η εικόνα ενός φαρμακείου του 1904, του φαρμακείου του καθηγητή Δαμβέργη, αποτυπώνεται στον πρώτο όροφο του μουσείου.

«Παλιά το φάρμακο έπρεπε να το φτιάξει ο φαρμακοποιός. Ο γιατρός συνήθως βρισκόταν μέσα στο φαρμακείο. Οι γιατροί μέχρι και τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν είχαν ιδιωτικά ιατρεία. Κάποιος που είχε πρόβλημα έπρεπε να πάει στο φαρμακείο για να βρει εκεί μέσα τον γιατρό να του γράψει τη συνταγή και να απευθυνθεί σε φαρμακοποιό ή να πάει στο σπίτι του γιατρού. Στο φαρμακείο του Σφύρα στο Βόλο υπήρχαν τέσσερις μικροί χώροι με παραβάν και εξεταστικό κρεβάτι και εκεί οι γιατροί εξέταζαν τον ασθενή, του έγραφαν την συνταγή και μετά ο φαρμακοποιός έφτιαχνε το φάρμακο» αναφέρει ο κ Νικόλτσιος.

«Ο Δαμβέργης ήταν καθηγητής πανεπιστημίου και είχε φαρμακείο στην Αθήνα. Έχουμε τον κατάλογο του φαρμακείου του Δαμβέργη, από τον οποίο μαθαίνουμε ότι τα φαρμακεία εκείνης της εποχής, εκτός από τα φάρμακα, πουλούσαν γυαλιά και ιατρικά εργαλεία και επίσης έκαναν τις μικροβιολογικές εξετάσεις και όλες τις αναλύσεις των σωματικών υγρών, διότι τότε δεν υπήρχαν ειδικοί μικροβιολόγοι. Έκαναν ακόμη και ταριχεύσεις νεκρών. Μην ξεχνάμε, ότι ο Καποδίστριας ταριχεύτηκε σε φαρμακείο. Το φαρμακείο του Δαμβέργη είχε και ακτινολογικό μηχάνημα  το οποίο το λειτουργούσε ένας ηλεκτρολόγος και στη συνέχεια τις ακτινογραφίες τις έδιναν στον γιατρό για να αποφασίσει για την περαιτέρω θεραπεία. Όλη αυτή η δραστηριότητα του φαρμακοποιού έχει χαθεί πια. Ήρθε η εξειδίκευση και χάθηκε όλη αυτή η δυναμική από το φαρμακείο  μέσα σε 100 χρόνια» προσθέτει ο διευθυντής του Φαρμακευτικού Μουσείου.

Τα φαρμακεία χώρος συνάντησης διανοουμένων

Στη συλλογή του Φαρμακευτικού Μουσείου περιλαμβάνεται και το γραφείο του φαρμακοποιού Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη ο οποίος εκτός από φαρμακοποιός ήταν λογοτέχνης ποιητής και ζωγράφος.

«Το  γραφείο του Πεντζίκη είναι τεκμηριωμένο με μία φωτογραφία που δείχνει τον ίδιο να κάθεται με τους φίλους του. Το φαρμακείο παλιά δεν ήταν μόνο ένας πολυχώρος υπηρεσιών υγείας. Ήταν κι ένας χώρος συνάντησης διανοουμένων. Και στις μεγάλες πόλεις, αλλά και στις μικρότερες, οι διανοούμενοι δεν πήγαιναν στα καφενεία αλλά στα φαρμακεία για να συναντηθούν και να συζητήσουν» εξηγεί ο κ. Νικόλτσιος.

Παράλληλα, επισημαίνει ότι στα εκθέματα του μουσείου περιλαμβάνεται ένα επιστολικό δελτάριο του Πεντζίκη, το οποίο είχε σχεδιάσει ο Χριστίδης,  ο οποίος ήταν ο καλύτερος λιθογράφος της Αθήνας εκείνη την εποχής.

«Στις αρχές του 1900 οι φαρμακοποιοί παράγγελναν στους καλύτερους λιθογράφους τα τιμολόγια και τα επιστολόχαρτά τους. Αυτό δείχνει και το οικονομικό επίπεδο των φαρμακοποιών εκείνης της εποχής» προσθέτει ο κ. Νικόλτσιος.

Στα εκθέματα του μουσείου περιλαμβάνεται ένα φιαλίδιο μουρουνελαίου που πουλούσε το φαρμακείο του Τζιτζικώστα, ο οποίος υπήρξε πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης και ήταν παππούς του σημερινού περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας. Επίσης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν ένα φαρμακείο πολεμικού πλοίου από το 1800 και βιβλία φαρμακευτικής από την εποχή του Όθωνα.

 Ψηφιοποιούνται τα βιβλία του Φαρμακευτικού Μουσείου

Το τελευταίο δίμηνο είναι σε εξέλιξη η ψηφιακή αποτύπωση όλων των βιβλίων του μουσείου, η ανάρτηση των οποίων θα γίνει στην ιστοσελίδα του μουσείου που μπορεί κάποιος να βρει στην ηλεκτρονική διεύθυνση του  Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (www.fsth.gr). Με τον τρόπο αυτό δίνεται η δυνατότητα σε όσους ενδιαφέρονται να μελετήσουν αυτά τα βιβλία.

«Μπορεί κάποιος να προσφέρει κειμήλιο ή κειμήλια με παραχώρηση μακράς διάρκειας, που σημαίνει ότι μπορεί να τα πάρει πίσω όποτε θελήσει, αφού προηγουμένως έχει δώσει τη δυνατότητα σε χιλιάδες επισκέπτες να τα θαυμάσουν» λέει ο κ. Νικόλτσιος.

Το Ελληνικό Φαρμακευτικό Μουσείο στεγάζεται  στο κτίριο όπου βρίσκονται τα νέα γραφεία του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (οδός Εθνικής Αντιστάσεως 173-175, Φοίνικας), είναι ανοιχτό από Δευτέρα έως Παρασκευή, από τις 8 το πρωί έως τις 3 μετά το μεσημέρι και η είσοδος είναι δωρεάν. Σε περίπτωση οργανωμένων ομαδικών επισκέψεων, υπάρχει η δυνατότητα λειτουργίας του και άλλες ημέρες, έπειτα από συνεννόηση και με δωρεάν ξενάγηση. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν στα τηλέφωνα 2310-471776 και 6944505120.

* Επισυνάπτεται φωτογραφία που παραχωρήθηκε προς δημοσίευση από τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης και το Ελληνικό Φαρμακευτικό Μουσείο

ΑΠΕ-ΜΠΕ