Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «σηματοδοτεί» την εορτή της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας με τη δημοσίευση της ετήσιας έκθεσης 2018 για την ισότητα ανδρών και γυναικών, καθώς και με την παρουσίαση έκθεσης για τη συμμετοχή των γυναικών στην υψηλή τεχνολογία. Με τη φράση «δεν είμαστε ακόμη εκεί», συμπυκνώνει τα συμπεράσματα.

    Η πραγματικότητα είναι ότι αν και έχει σημειωθεί πρόοδος, το  χάσμα αμοιβής για ίση εργασία παραμένει υψηλό, η βία εξακολουθεί να είναι εκτεταμένο φαινόμενο, οι γυναίκες αν και περισσότερο μορφωμένες από τους άνδρες υποεκπροσωπούνται στα κέντρα λήψης αποφάσεων, τόσο στις εταιρίες όσο και την πολιτική, ενώ δεν συμμετέχουν ικανοποιητικά στον ψηφιακό μετασχηματισμό της οικονομίας.

    Η Κομισιόν προκειμένου να πυροδοτήσει την αλλαγή, προώθησε πρόταση για τη βελτίωση της ισορροπίας εργασίας-προσωπικής ζωής των εργαζομένων και ένα Σχέδιο Δράσης για την διευθέτηση της διαφοράς αμοιβής μεταξύ των φύλων. Δραστηριοποιείται επίσης για να τεθεί τέλος στη βία εναντίον των γυναικών μέσω ειδικών χρηματοδοτήσεων και της εγρήγορσης για δράσεις.

    Η έκθεση του 2018 για την ισότητα των φύλων δείχνει ότι η πρόοδος σε κάποιους τομείς καθυστερεί: Οι γυναίκες εξακολουθούν στην πλειοψηφία τους να έχουν την φροντίδα της οικογένειας, το χάσμα αμοιβής μεταξύ των φύλων έχει κολλήσει κατά μέσον όρο γύρω στο 16% επί χρόνια και η βία κατά των γυναικών παραμένει πρόβλημα.

     «Η υπόθεση της ισότητας των φύλων είναι ψηλά στην ατζέντα, αλλά η πραγματική πρόοδος είναι αργή. Για να επιτύχουμε μια πραγματική αλλαγή, πρέπει να μετατρέψουμε τις προθέσεις και την εγρήγορση σε πράξη. Αυτό σημαίνει ότι με την υιοθέτηση νέας νομοθεσίας η Κομισιόν πρότεινε μια ισορροπία εργασίας-προσωπικής ζωής και με τη συμμετοχή στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και την εφαρμογή πολιτικών, έχουμε συμφωνήσει για τη διευθέτηση του χάσματος αμοιβής μεταξύ των φύλων και την πάταξη της βίας κατά των γυναικών», δήλωσε ο πρώτος αντιπρόεδρος Φρανς Τίμερμανς.

      Η Επίτροπος για τη Δικαιοσύνη και την Ισότητα των Φύλων Βέρα Γιούροβα πρόσθεσε ότι «η ισότητα των φύλων δεν αφορά μόνον τις γυναίκες. Αφορά την κοινωνία μας, την οικονομία μας και το δημογραφικό μας. Πρέπει να εγγυηθούμε ότι οι γυναίκες είναι πραγματικά ίσες με τους άνδρες στη νομοθεσία. Θα συνεχίσουμε επίσης να εργαζόμαστε για να ενισχύσουμε τις γυναίκες ώστε να μπορούν να κάνουν τις δικές τους επιλογές για την καριέρα και τις οικογένειές τους».

     «Το μέλλον της Ευρώπης θα είναι ψηφιακό και είναι στο χέρι μας να είναι συμπεριληπτικό. Οι γυναίκες και τα κορίτσια δεν μπορούν να μείνουν έξω από τον ψηφιακό μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας μας», είπε η Επίτροπος για την ψηφιακή Οικονομία και την Κοινωνία Μαρίγια Γκάμπριελ.

     Το πρόγραμμα «Γυναίκες στην ψηφιακή ατζέντα» θα ενισχύσει, θα ενθαρρύνει και θα κινητροδοτήσει τις γυναίκες και τα κορίτσια προκειμένου να κλείσει η διαφορά στη γνώση της ψηφιακής τεχνολογίας μεταξύ των φύλων

      Η έκθεση δείχνει επίσης ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν ακόμη προκλήσεις σε διαφορετικούς τομείς.

• Αν και οι γυναίκες είναι καλύτερα εκπαιδευμένες από τους άνδρες (44 % των γυναικών μεταξύ 30-34 ετών, έναντι 34 % των ανδρών είχαν πανεπιστημιακό πτυχίο το 2016),  υποεκπροσωπούνται ευρέως στις θέσεις λήψης αποφάσεων στις εταιρίες και αμείβονται περίπου 16% λιγότερο από τους άνδρες στις χώρες της ΕΕ.
• Οι γυναίκες υποεκπροσωπούννται στην πολιτική. Σε έξι χώρες (Ελλάδα, Κροατία, Κύπρος, Λετονία, Ουγγαρία, Μάλτα) εκπροσωπούν λιγότερο από το 20 % των μελών των κοινοβουλίων.
• Το χάσμα μεταξύ των φύλων ως προς τη συμμετοχή στην απασχόληση έχει κολλήσει τα τελευταία χρόνια γύρω στο 11%.
• Το 44 % των Ευρωπαίων πιστεύουν ότι οι γυναίκες πρέπει να φροντίζουν το σπίτι και την οικογένειά τους. Στο ένα τρίτο των κρατών μελών γύρω στο 70 % των Ευρωπαίων πιστεύουν αυτό.
• Η βία εξακολουθεί να είναι ευρέως διαδεδομένη. Μία στις τρεις γυναίκες στην Ευρώπη έχει βιώσει είτε φυσική, είτε σεξουαλική βία από τα 15 της χρόνια. Επίσης το 55 % των γυναικών έχει δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση.

     Ενίσχυση των γυναικών στην ψηφιακή εποχή

   Ο τεχνολογικός τομέας θα δημιουργήσει 500.000 νέες θέσεις εργασίας ως το 2020. Ατυχώς, οι ευρωπαίες γυναίκες είναι πιθανόν να χάσουν αυτές τις ευκαιρίες και συνακόλουθα να τις χάσει και η ευρωπαϊκή οικονομία.

Η συμμετοχή των γυναικών στον τομέα ICT (Information and communications technology) και τον ψηφιακό τομέα δεν βελτιώθηκε τα τελευταία χρόνια.

     Η σημερινή μελέτη δείχνει ότι  η μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στις θέσεις εργασίας της ψηφιακής τεχνολογίας θα ενισχύσει με 16 δις ευρώ το ΑΕΠ της ΕΕ. Ωστόσο μόνον το 24.9% των γυναικών με υψηλή εκπαίδευση αποφοιτούν από τεχνολογικές σχολές. Στην επιχειρηματικότητα, στον τεχνολογικό τομέα, οι γυναικείες start-ups αν και είναι πιο πιθανό να επιτύχουν, αντιστοιχούν μόνον στο 14.8% του συνόλου.

     Για την αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στον ψηφιακό τομέα, η Επίτροπος Γκάμπριελ περιέγραψε συγκεκριμένα σχέδια για να προωθήσει μοντέλα ρόλων στον τομέα IT (Information Τechnology), να αντιμετωπίσει τα στερεότυπα, να ενισχύσει τις ψηφιακές δεξιότητες και να στηρίξει την εκπαίδευση και τη μεγαλύτερη συμμετοχή γυναικών επιχειρηματιών. Η πρωτοβουλία της Κομισιόν για τις γυναίκες στην ψηφιακή οικονομία θα υλοποιηθεί στο διάστημα 2018 and 2019.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ισότητα και στην απιστία διεκδικούν οι γυναίκες, που δηλώνουν ότι έχουν απατήσει τον σύντροφό τους με άτομο από το εργασιακό τους περιβάλλον και όχι μόνο.

«Η ισότητα των φύλων είναι μια πραγματική κατάκτηση του ανθρώπινου είδους. Δεν θα μπορούσε να κάνει εξαιρέσεις στην απιστία των γυναικών. Σήμερα η διαφορά σε ποσοστά είναι βραχεία κεφαλή στα όρια του στατιστικού λάθους, λίγο πάντα πιο άπιστοι εμφανίζονται οι άνδρες» λέει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, MD, PSC, PhD, ουρολόγος – ανδρολόγος, πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών και διευθυντής του Τμήματος Σεξουαλικής Υγείας στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών.

Έρευνες, εξάλλου, σε όλο τον δυτικό κόσμο έχουν δείξει ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του επαγγέλματος και της συχνότητας της απιστίας.

Αλλά, ποιες κατηγορίες επαγγελμάτων είναι οι πιο «άτακτες» και γιατί οι συγκεκριμένες γυναίκες απιστούν.

Νοικοκυρές

Αγόγγυστα στην υπηρεσία της οικογένειας. Ή μήπως όχι; Τη μεγαλύτερη συχνότητα απιστίας στις γυναίκες παρατήρησαν οι ειδικοί στο πιο κλασικό «επάγγελμα» της ελληνικής κοινωνίας, που εύηχα ονομάζεται νοικοκυρά, ενώ, απλά, είναι άνεργη σύζυγος και τροφός  παιδιών, χωρίς ένσημα ΙΚΑ…

«Μια άνεργη γυναίκα πρέπει κάπου να διοχετεύσει τα χαμένα όνειρά της. Η ερωτική έρημος των ζευγαριών θα «σπρώξει» την οικοδέσποινα σε  αμαρτίες, που της στερεί η οικοκυρική, ανούσια καθημερινότητα» τονίζει ο δρ. Κωνσταντινίδης.

Δημοσιογράφοι

Δεύτερο σε συχνότητα απιστίας ήταν το δημοφιλές σήμερα επάγγελμα των δημοσιογράφων, που είναι το «άγιο δισκοπότηρο» για πολλούς φιλόδοξους νέους και νέες, σύμφωνα με μελέτες.

«Οι κυρίες  της πέμπτης εξουσίας -ίσως και της πρώτης σήμερα- εξουσιάζοντας την είδηση, την πληροφορία και τον κόσμο, αποκτούν αφροδισιακές ιδιότητες και ικανότητες, αφού, ως γνωστόν, το σεξ και η εξουσία είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Οι δημοσιογράφοι γράφουν για τις ζωές των άλλων, των αμαρτωλών, γιατί οι ενάρετοι, ως γνωστόν, δεν ενδιαφέρουν κανένα, αφού καλή είδηση είναι μόνο η κακή είδηση.

«Οι ζωές των άλλων έχουν ενδιαφέρον μόνο όταν προβάλλουν δικές μας αμαρτωλές σκέψεις, που πολλές φορές γίνονται και πράξεις» λέει ο χειρουργός ουρολόγος – ανδρολόγος, συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, Χρήστος Φλιάτουρας.

Δικηγόροι

Οι ταπεινωμένοι από την αδικία πολίτες και ειδικά οι άνδρες, που στον γάμο τους διαπίστωσαν ότι έπεσαν θύματα απιστίας, βρίσκουν στις γυναίκες δικηγόρους τον ιδανικό εξομολογητή, που θα καταργήσει την εντολή «ους ο θεός συνέζευξεν, άνθρωπος μη χωριζέτω».

Οι γυναίκες δικηγόροι έχουν ένα πλεονέκτημα συγκριτικά με τους άνδρες συναδέλφους τους, λέει πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών και εξηγεί: Τον άνδρα που απέρριψε μια γυναίκα, θα τον αγαπήσουν, όπως μια μητέρα αγαπά το πιο δυστυχισμένο παιδί της.

«Αυτό είναι το γονίδιο της μητρότητας και προστασίας των αδυνάτων, που η γυναικεία φύση έχει σε αφθονία. Στην αρχή θα τον ακούσει, μετά θα τον ερωτευτεί…». Οι πιο επικίνδυνοι αντίζηλοι των ανδρών δεν είναι οι δυνατοί, αλλά οι αδύναμοι. Που, ως θύματα θηλυκοποιούνται, άρα προσεγγίζουν την γυναικεία ψυχή με τους ίδιους κώδικες» επισημαίνει, αποκωδικοποιώντας ξεκάθαρα τις συμπεριφορές των δύο φύλων.

Αεροσυνοδοί

Από τη λίστα με τα πιο άπιστα γυναικεία επαγγέλματα δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι αεροσυνοδοί. Οι γυναίκες με τις στολές ανδρικού συνήθως στυλ, ασκούν μια ασυνήθιστη γοητεία στους επιβάτες των αερογραμμών, που, εντυπωσιασμένοι από την ευγενική αυστηρότητα -που υπηρετεί μια συνήθως όμορφη αεροσυνοδός- προσπαθούν να τις εντυπωσιάσουν με λόγια του αέρα και να τις προκαλέσουν σε περιπέτειες.

«Στα σύννεφα και κοιτώντας τον κόσμο από ψηλά, όλοι   μεταμορφώνονται από άχρωμοι, συνηθισμένοι άνθρωποι, σε ιδανικές πετυχημένες εκδοχές του Μίστερ Γκρέι, που θα φορέσει το γοβάκι στην Σταχτοπούτα. Οι άνθρωποι, όταν κλείσουν την πόρτα του σπιτιού τους, κλειδώνουν τις ενοχές και τις απαγορεύσεις εντός, αφήνοντας τις αισθήσεις να τους οδηγήσουν σε αμαρτίες, που σχεδόν πάντα είναι ηδονικές» εξηγεί ο κ. Φλιάτουρας.

Διασκέδαση

Οι γυναίκα πίσω από τον πάγκο του μπαρ, που θεωρητικά περιορίζει τις πολλές επαφές των εντός με τους εκτός, ανεβάζει τον πήχη της επιθυμίας  επικίνδυνα, σε συνδυασμό με το άφθονο αλκοόλ που ναρκώνει όλες τις αντιστάσεις των ηθικών ανθρώπων, που θέλουν να γίνουν ανήθικοι, έστω και για μια βραδιά…

Οι barwomen, αντικείμενο πόθου όλων των ανδρών, αποκτούν θεϊκές ιδιότητες, γιατί η απόσταση της μπάρας υψώνει εμπόδια μεν, αλλά γκρεμίζει τους… φράκτες των αναστολών.

«Ο έρωτας τρέφεται από τα εμπόδια και πεθαίνει όταν αυτά εκλείψουν. Η γυναίκα πίσω από τη μπάρα – εμπόδιο στις θανατηφόρες διαθέσεις του άγριου πλήθους, κάποια στιγμή θα ενδώσει σε κάποιον τυχερό, που αυτή θα επιλέξει, για την ανθρωποθυσία που η μοίρα την επέλεξε να εκτελέσει ως ιέρεια στον βωμό του Διονύσου, έστω και για μια βραδιά» λένε οι ειδικοί του Ανδρολογικού Ινστιτούτου.

Ηθοποιοί

Οι ηθοποιοί (ποιούσες ήθος) γυναίκες ξέρουν πολύ καλά πως η τέχνη αντιγράφει τη ζωή, αλλά και πως μια ζωή χωρίς τέχνη δεν αξίζει να τη ζει κανείς.

«Έχουμε την τέχνη, για να μην πεθάνουμε από την αλήθεια της ζωής» έλεγε ο Νίτσε. Σε ένα τόσο παθιασμένο περιβάλλον, με τις αισθήσεις στο ζενίθ, με την έκσταση της Ιωάννας της Λωραίνης και το πάθος της Πασιφάης, η ηθοποιός μεταμορφώνεται σε μια Μποβαρύ, όχι μόνο στη σκηνή, αλλά και στην πραγματική ζωή.

Εξάλλου, αν ήθελε να υπηρετήσει την Αγία Οικογένεια, θα γινόταν νοικοκυρά και όχι ηθοποιός. Στην περίπτωση των ηθοποιών, τα ρούχα κάνουν τον παπά και οι ηρωίδες του πάθους στη σκηνή, σαν έτοιμες από καιρό, κάνουν τα πάθη τέχνη στη ζωή, υπηρέτριες της ματαιόδοξης φύσης τους» σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντινίδη.

Γιατροί, νοσοκόμες

Η στολή και ο πόνος είναι γνωστό πόσο αφροδισιακά λειτουργούν στον αμαρτωλό ανθρώπινο εγκέφαλο. Οι γυναίκες που εξουσιάζουν τον πόνο του ασθενούς, ντυμένες με μια αυστηρότητα, συνήθως στα λευκά, που συμβολίζουν την αθωότητα -άρα και το ανάποδό της, την αμαρτία- φαίνεται πως αποτελούν αντικείμενο πόθου των ανδρών, που αφήνονται στη θαλπωρή της ίασης από τα μαγικά τους χέρια…

Αν προσθέσουμε και την ανθρώπινη αδυναμία των γυναικών να προστατεύουν τους ασθενείς, είναι πολύ πιθανό να προσφέρουν, εκτός από τις επαγγελματικές τους ικανότητες, και την ανάγκη τους να ερωτευτούν ένα παραδομένο αρσενικό, άρα εύκολα εξουσιαζόμενο, άρα έντονα ερωτικό.

Οικονομική εξουσία

Στη σύγχρονη κοινωνία πολλές γυναίκες, πλέον, δεν είναι κλεισμένες στην κουζίνα, αλλά μέσα σε αυστηρά γραφεία τραπεζών και εταιριών (σε μια τράπεζα οι γυναίκες αποτελούν τη μεγάλη πλειονότητα).

Τα ανώτερα διευθυντικά στελέχη ομίλων και εταιρειών είναι σε σημαντική αναλογία γυναίκες και όχι μόνο άνδρες, όπως παλιά.

Αν η απιστία του ανδρικού πληθυσμού είχε μια βασική πηγή, την εξουσία, τη δύναμη και το χρήμα, τότε το  ανδρικό αυτό προνόμιο σήμερα μεταφέρεται φυσικά και στον γυναίκειο πληθυσμό ισότιμα.

Σύμφωνα με τον κ. Φλιάτουρα, τα στερεότυπα, που ήθελαν τους άνδρες αποκλειστικά φορείς της εξουσίας, άρα και της αμαρτίας, πέφτουν όπως οι χάρτινοι πύργοι και δεν αντέχουν σε καμία σοβαρή κριτική, πλέον, αφού γνωρίζουμε πως η εξουσία είναι μια κύρια διαφθορέας της ανθρώπινης φύσης, ανδρικής και γυναικείας.

Πολιτικοί

Χωρίς να είναι, βέβαια, μεγάλος ο αριθμός τους, όσο των ανδρών, τουλάχιστον δειλά – δειλά αρχίζει να διαμορφώνεται ένα ανοδικό ρεύμα και στον τομέα αυτόν. Πολλές γυναίκες πολιτικοί, μάλιστα, έχουν μακράν καλύτερες επιδόσεις από τους άνδρες συναδέλφους τους.

«Όπως φάνηκε και σε προηγούμενη έρευνα, οι άνδρες πολιτικοί είναι συχνά πιο άπιστοι ακόμη και από τους δικηγόρους, με το φαινόμενο να αποδίδεται στην αφροδισιακή σχέση της εξουσίας με την απιστία» εξηγεί ο επικεφαλής ερευνητής Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης και προσθέτει:

«Οι γυναίκες πολιτικοί δεν είναι οι πιο άπιστες συγκριτικά με τα άλλα επαγγέλματα. Μια λογική εξήγηση είναι πως μια γυναίκα πολιτικός, σύζυγος, μητέρα και εργαζόμενη μάλλον δεν έχει χρόνο για «ξενοπερπατήματα». Μια δεύτερη πιθανή εξήγηση είναι πως ο άνδρας, μπροστά σε μια γυναίκα με εξουσία πολιτική, συνήθως το βάζει στα πόδια, γιατί από τη μαμά του έμαθε πως μόνο ο άνδρας φορά παντελόνια. Άρα, η πολιτικός γυναίκα δεν έχει αντικειμενικά μεγάλη επιλογή σε έναν πληθυσμό που φοβάται να τη φλερτάρει και αναγκαστικά μένει στη πλευρά τής υποχρεωτικής αρετής».

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Αν δεν το έχετε συνειδητοποιήσει, σήμερα είναι η όγδοη ημέρα που δυο Έλληνες αξιωματικοί είναι φυλακισμένοι στις φυλακές ύψιστης ασφαλείας της Ανδριανούπολης.

Προσωπικά με θλίβει το γεγονός.

Μ’ εξοργίζουν οι χειρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης  που αναδεικνύουν την χωρίς προηγούμενο ανεπάρκειά της.

Από τις πρώτες ώρες έδειξε απίστευτη χαλαρότητα και προχειρότητα.

Με τον υπουργό Άμυνας εξαφανισμένο, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να δηλώνει ότι σύντομα θα επανέρθουν στην Ελλάδα, τον Κουβέλη να μιλά τη γνωστή ακατάληπτη γλώσσα της υπνηλίας και του … Αριστερού προσήμου και  διάφορους κυβερνητικούς βουλευτές να επιδεικνύουν απίστευτη αναλγησία με λογής λογής δηλώσεις τους.

Είναι σαφές πια ότι όσοι παρουσίασαν στην ελληνική κοινή γνώμη την κατάσταση ως διαχειρίσιμη, είκοσι ώρες μετά την αποκάλυψη του συμβάντος, έσφαλλαν εγκληματικά.

Είναι σαφές ότι ο διοικητής της Ταξιαρχίας στην περιοχή πιάστηκε στον ύπνο και δεν αντιλήφθηκε καν την αλλαγή στάσης και την επιθετικότητα των Τούρκων εδώ και καιρό, διαβεβαιώνοντας ότι το θέμα θα λυθεί σε επίπεδο στρατιωτικών διοικητών.

Τι είναι αυτά; Ηλιθιώδης αφέλεια ή ανικανότητα;  Ή διάλυση των πάντων επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ;

Πόνεσε η καρδιά και μάτωσε η ψυχή κάποιου εξ αυτών βλέποντας τους δυο Έλληνες αξιωματικούς να προσάγονται με χειροπέδες φορώντας το εθνόσημο;

Έχω χίλιους λόγους να ισχυριστώ πως όχι.

Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση υποτίμησε την πραγματικότητα. Δεν τη διάβασε σωστά. Κι όταν πήραν χαμπάρι τη σοβαρότητά της αντί αν συγκαλέσουν το θεσμικό κυβερνητικό όργανο (ΚΥΣΕΑ) συγκάλεσαν … άτυπο κυβερνητικό συμβούλιο. Μεταξύ Τσίπρα, Δραγασάκη, Παππά, Φλαμπουράρη, Τζανακόπουλου, Τσακαλώτου και Κοτζιά. Όλοι άσχετοι με το θέμα. Κι απόντες οι δυο υπουργοί Άμυνας!!!

Επαναλαμβάνω:  Όγδοη ημέρα σήμερα που δυο Έλληνες αξιωματικοί είναι φυλακισμένοι εν καιρώ ειρήνης στην Τουρκία.

Κι αναρωτιέμαι:  Τι σκέφτονται τώρα όλοι εκείνοι που πριν λίγο καιρό έφεραν στην Ελλάδα τον επιθετικό και θρασύ «δικτάτορα» Ερντογάν και του έκαναν οθωμανικούς τεμενάδες;

Τι σκέφτεται ο λαλίστατος –κατά τα άλλα- πρόεδρος της Δημοκρατίας  με τις διαλέξεις επιπέδου δημοδιδασκάλου της δεκαετίας του πενήντα;

Τι σκέφτεται  τώρα ο υπουργός Άμυνας,  που έχει λάβει διδακτορικό  στους ψευτοπαλικαρισμούς  αλλά δεν τόλμησε να πάρει  ούτε ένα τηλέφωνό τον Τούρκο ομόλογό του;

Τι σκέφτονται όλοι εκείνοι που σκέφτονταν και σκέφτονται με λογικές θαμώνων συνοικιακών καφενείων;

Ξέρετε ποιο είναι το πιο τραγικό; Ότι οι Έλληνες ήδη αισθάνονταν ανασφάλεια από την ασυδοσία του κάθε «Ρουβίκωνα» και την παντελή έλλειψη προστασίας.

Τώρα νιώθουν ότι τούτη η κυβέρνηση αφήνει απροστάτευτους και τους στρατιώτες της.

Εκείνους, που ω μη γένοιτο, θα ζητηθεί να χύσουν το αίμα τους για τον τόπο.

Κι είναι θλιβερή η φράση που ξέφυγε (;;) από τα χείλη του υπουργού Εξωτερικών στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας στη Βουλή. Ότι, δηλαδή, θα πάρει χρόνο η διαδικασία επιστροφής…

Ο σχεδιασμός του νέου χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης δεν μπορεί να γίνεται ερήμην των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, τα οποία αφορά ή -σε κάθε περίπτωση- επηρεάζει, συμφώνησαν παραγωγικοί φορείς της Θεσσαλονίκης και μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, που συμμετείχαν σε εκδήλωση, την οποία διοργάνωσε χθες το απόγευμα ο Σύλλογος Αποφοίτων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), στο δημαρχείο της πόλης.

Ως συμπέρασμα των τοποθετήσεων που έγιναν -με πρώτες εκείνες του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη και του πρύτανη του ΑΠΘ, καθ. Περικλή Μήτκα- και της συζήτησης που ακολούθησε, συνάγεται η επισήμανση της ανάγκης να υπάρξει επίσημη ενημέρωση από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, σχετικά με τον κυβερνητικό σχεδιασμό για την ενοποίηση Τεχνολογικών Ιδρυμάτων με προοπτική «ανωτατοποίησης» τους.

Ιδιαίτερα απασχόλησε τη συζήτηση, το μέλλον του εδρεύοντος στη Θέρμη Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας (ΔΙΠΑΕ), το οποίο προσφέρει ξενόγλωσσα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών και μέχρι στιγμής φαίνεται πως προωθείται η συνένωσή του με το ΑΤΕΙ-Θ και τα ΤΕΙ Σερρών και Καβάλας. Η προοπτική αυτή δεν βρίσκει σύμφωνο το ΑΠΘ, που εκτιμά πως μία δική του σύμπραξη με το Διεθνές Πανεπιστήμιο, θα ήταν περισσότερο επωφελής, υπηρετώντας μία στόχευση εξωστρέφειας και διεθνοποίησης του μεγαλύτερου πανεπιστημίου της χώρας.

Οι προτάσεις που καταγράφηκαν θα συμπεριληφθούν σε ένα κείμενο, το οποίο θα τεθεί -με τη μορφή ψηφίσματος- υπόψη όλων των φορέων της Θεσσαλονίκης και ακολούθως θα επιδοθεί στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.

Π. Μήτκας: Γρήγορα, άμεσα και ευρύτερα μία σύμπραξη ΑΠΘ- ΔΙΠΑΕ

Την πεποίθησή του πως μία σύμπραξη του ΑΠΘ με το Διεθνές Πανεπιστήμιο, ως «όχημα» για την ανάπτυξη των ξενόγλωσσων προγραμμάτων θα μπορούσε να υλοποιηθεί «πολύ πιο γρήγορα, πολύ πιο άμεσα και πολύ ευρύτερα από ό,τι θα μπορούσε να γίνει μέσα από μία σύμπραξη του ΔΙΠΑΕ με τα ΤΕΙ», διατύπωσε ο πρύτανης του ΑΠΘ, Π.Μήτκας.

«Ο στόχος του ΑΠΘ» εξήγησε «ήταν και παραμένει μέσα από τη διαρκή ποιοτική αναβάθμιση να φτάσει στο σημείο να προσφέρει προγράμματα αγγλόφωνα και να προσελκύσει φοιτητές από όλον τον κόσμο».

«Έχουμε ήδη 10 μη ελληνόφωνα προγράμματα, τα οποία παρακολουθούν εκατοντάδες ξένοι φοιτητές και ενδεχομένως ο αριθμός αλλοδαπών φοιτητών να είναι μεγαλύτερος από όσους παρακολουθούν τα προγράμματα του Διεθνούς Πανεπιστημίου, το οποίο σαν στόχευση εξαρχής είχε τους φοιτητές εκτός Ελλάδας, γι’ αυτό και όλα τα προγράμματά του είναι στα αγγλικά» είπε, προσθέτοντας πως «τουλάχιστον οι μισοί καθηγητές του ΑΠΘ κάνουν ήδη μαθήματα και σε άλλη γλώσσα, σε εκατοντάδες φοιτητές μέσα από το πρόγραμμα Erasmus».

«Υπάρχει και η τεχνογνωσία και η βούληση και η υποδομή, για να έχουμε και προπτυχιακά και μεταπτυχιακά αγγλόφωνα προγράμματα», συμπέρανε, καταλήγοντας: «Νιώθουμε ότι είμαστε καθηλωμένοι, γιατί το θεσμικό πλαίσιο δεν μας επιτρέπει να το ανοίξουμε και να το εξελίξουμε αυτό, όσο θα θέλαμε και θα μπορούσαμε».

Γ. Μπουτάρης: Επιμένω στο τέλος εγγραφής

Την ανάγκη ο «Καλλικράτης για τα Πανεπιστήμια» να έχει καλύτερα αποτελέσματα, από εκείνα που έφερε το πρόγραμμα για τη νέα αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης, επισήμανε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, εξηγώντας πως «στους δήμους δεν υπήρξαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα της μεταρρύθμισης, παρά το ήταν αναγκαία η αναδιάρθρωση, καθώς αυτή σε πολλές περιπτώσεις δεν έγινε με σωστά κριτήρια».

Σημείωσε, εξάλλου, πως στις αλλαγές που αφορούν την ανώτατη εκπαίδευση βασική επιδίωξη θα πρέπει να είναι ένα καθεστώς μεγαλύτερης αυτονομίας και αυτοτέλειας –διοικητικής και οικονομικής- επαναλαμβάνοντας την πρόταση που έχει καταθέσει και παλαιότερα για την πρόβλεψη τέλους εγγραφής των φοιτητών, «κάτι που θα εξασφάλιζε μία οικονομική αυτοτέλεια για τα τρέχοντα έξοδα του πανεπιστημίου». «Πετροβολήθηκα γι’ αυτήν την αντίληψη, αλλά εξακολουθώ να την έχω» είπε.

Σχετικά με την προοπτική συνένωσης του ΑΠΘ με το ΔΙΠΑΕ, παρατήρησε πως «με βάση τα προγράμματα των σπουδών και το αντικείμενο των σπουδών, θα πρέπει να προσελκύονται φοιτητές από όλον τον κόσμο», καθώς «δεν νοείται για πανεπιστήμια που διεκδικούν πρωτιά -οποιαδήποτε πρωτιά, όχι μόνο στην αριστεία- να μην έχουν ξενόγλωσσα τμήματα».

Από την πλευρά του, ο καθηγητής του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ, Νίκος Μουσιόπουλος, αξιολογώντας και την εμπειρία της παλαιότερης συμμετοχής του στη διοικούσα επιτροπή του ΔΙΠΑΕ σημείωσε πως «το Διεθνές Πανεπιστήμιο απέδειξε ότι είναι σε θέση να προτείνει ένα καινούριο μοντέλο ενός μικρού- περισσότερο  αγγλοσαξωνικού στυλ- ιδρύματος που ήθελε να απαγκιστρωθεί από τη δημόσια χρηματοδότηση». Στο πλαίσιο αυτό εξέφρασε την άποψη πως, λόγω και της θεματικής εμβέλειας των επιστημών που είναι σε θέση να προσφέρει το ΑΠΘ, είναι προτιμότερη μία συνεργασία με το ΔΙΠΑΕ. Εκτίμησε, δε, πως και μόνο ως φήμη η προοπτική συνένωσης του ΔΙΠΑΕ με τα ΤΕΙ «έχει μηδενίσει το ενδιαφέρον για φοιτητές το επόμενο έτος».

«Η άποψή μου είναι ένα είδος ομοσπονδιοποίησης στις συνενώσεις, όπου θα παραμείνει η αυτονομία σε κάθε ίδρυμα, ώστε εν προκειμένω και το ΔΙΠΑΕ να διατηρήσει έναν ρόλο μεταπτυχιακού σχολείου και να μπορεί με αυτόν τον τρόπο να συνεργαστεί πρώτιστα με το ΑΠΘ και γιατί όχι και με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας για την ξενόγλωσσση μεταπτυχιακή εκπαίδευση», διευκρίνισε.

Επιφυλάξεις, ως προς τη σκοπιμότητα της ανωτατοποίησης των ΤΕΙ, διατύπωσε ο πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Πάρις Μπίλλιας. «Η τεχνική εκπαίδευση» σημείωσε «πρέπει να έχει πυραμίδα, ήτοι τεχνικό προσωπικό, μεσαία στελέχη και επιστήμονες μηχανικούς». «Αντί να δούμε πώς θα διορθώσουμε το πρόβλημα με την αφαίμαξη του επιστημονικού δυναμικού, δημιουργούμε κι άλλους αποφοίτους, τους οποίους δεν θα μπορούμε να απορροφήσουμε κι αυτό μόνον έξυπνο δεν είναι , δημιουργεί επιπλέον προβλήματα στην εκπαίδευση, που συνολικά υποβαθμίζεται, υποβαθμίζονται και τα όντως αξιόλογα πανεπιστήμια» διέβλεψε.

«Τι πάμε να κάνουμε με την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ, να παράξουμε κι άλλους ανέργους;» διερωτήθηκε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ), Κυριάκος Λουφάκης, σημειώνοντας πως «η κοινωνία δεν χρειάζεται περισσότερους επιστήμονες και δεν μπορεί να τους απορροφήσει, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχει τρομακτικό έλλειμμα στο τεχνικό προσωπικό».

Την άποψη πως, αν πρέπει να ενταχθεί κάπου το ΔΙΠΑΕ, «η φυσική του μήτρα είναι το ΑΠΘ, δεν θα ήταν λογική μία συνένωσή του με τα ΤΕΙ» εξέφρασε ο αντιπρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου (ΕΒΕΘ) Εμμανουήλ Βλαχογιάννης.

Προβληματισμό για την -κατά την εκτίμησή του- έλλειψη σχεδιασμού στις προωθούμενες αλλαγές εξέφρασε ο κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, καθ. Θεόδωρος Δαρδαβέσης.  «Όταν πρόκειται να ιδρυθεί ένα νέο εργαστήριο απαιτούνται μελέτες σκοπιμότητας, χρηματοοικονομικές μελέτες κ.λπ. κι εδώ έχουμε έναν σχεδιασμό για συνενώσεις χωρίς καμία μελέτη, έχουμε την εικόνα μίας βάρκας που αφήνεται στα κύματα και όπου πάει», σημείωσε.

«Έλλειμμα 4 εκατ. στον προϋπολογισμό του ΑΠΘ»

Την οικονομική διάσταση των προωθούμενων αλλαγών στην ανώτατη εκπαίδευση έθεσε ο πρύτανης του ΑΠΘ στο τέλος της συζήτησης, εκφράζοντας ανησυχία για την κατανομή των πόρων -ανθρώπινων και χρηματικών- την επόμενη μέρα της αναδιάρθρωσης και την ενδεχόμενη επιδείνωση των υφιστάμενων προβλημάτων υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης στα μεγάλα και παλαιά ιδρύματα, όπως το ΑΠΘ, το ΕΚΠΑ και το ΕΜΠ. «Μας ανησυχεί μία προοπτική, που λέει ότι επειδή ιδρύσαμε νέα τμήματα, ή τα νέα πανεπιστήμια που προήλθαν από σύμπραξη, επειδή έχουν καινούρια τμήματα και δεν έχουν αρκετό προσωπικό κατά προτεραιότητα θα πάρουν αυτό το προσωπικό», διευκρίνισε, προσθέτοντας ότι «οι πρώτες ενδείξεις είναι ότι θα υπάρξει μία προνομιακή μεταχείριση των ιδρυμάτων που συμφώνησαν να συμπράξουν».

Γνωστοποίησε, κλείνοντας, πως «το 2018 είναι η πρώτη φορά  που το ΑΠΘ μπαίνει με χρέος περίπου 4 εκατ. από την προηγούμενη χρονιά, με αδυναμία να το καλύψει από τα ταμειακά του υπόλοιπα, από το αποθεματικό του».

«Μέχρι πέρυσι καλυπτόταν από το αποθεματικό προηγούμενων χρόνων το τρέχον λειτουργικό έλλειμμα του κάθε έτους, που ήταν περίπου στα 5-6 εκατ. ευρώ, το καλύπταμε, αλλά τώρα αυτό τελείωσε. Είναι η πρώτη χρονιά που μπαίνουμε με πραγματικό έλλειμμα του τακτικού προϋπολογισμού. Η κυβέρνηση δεν καλύπτει το κόστος της  καθαριότητας, της  φύλαξης, το ενεργειακό κόστος –ρεύμα και φυσικό αέριο- τα ενοίκια που πληρώνουμε για κάποια κτίρια και τη συντήρηση των κτιρίων» διευκρίνισε ο κ. Μήτκας.

ΑΠΕ-ΜΠΕ