ΜΚΟ: «Πωλητές φιλανθρωπίας» – Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Το τελευταίο χρονικό διάστημα η κοινή γνώμη παρακολουθεί τη Δικαιοσύνη να σκαλίζει και να βρίσκει σημεία και τέρατα σε δυο επιφανείς ΜΚΟ. Την «Κιβωτό του κόσμου»  και τη «HumanRights360».

Νίκος Σακελλαρόπουλος
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Να τα πάρουμε από την αρχή κι όσο γίνεται πιο απλά.

ΜΚΟ σημαίνει «Μη Κυβερνητική Οργάνωση». Ο σκοπός της είναι κοινωφελής, άρα εξ ορισμού είναι μη κερδοσκοπική.

Οι συγκεκριμένες ΜΚΟ λοιπόν, αν και μη κερδοσκοπικές διέθεταν εξαιρετική –αν όχι υπέρογκη- κερδοφορία για τις ιδιοκτησίες τους. Βρέθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες μετρητά, πλέον των άλλων περιουσιακών στοιχείων. Κι όσοι γνωρίζουν ισχυρίζονται πως όπου υπάρχει μετρητό, υπάρχουν κι οσμές μαύρου χρήματος.

Μια αλήθεια που όλοι οφείλουμε να λαμβάνουμε υπόψη μας, είναι ότι αυτές οι οργανώσεις που στοχεύουν στην ανιδιοτελή προσφορά, τις περισσότερες φορές υποκρύπτουν ικανότατους  «πωλητές» φιλανθρωπίας! Μπορούν και συγκινούν κόσμο και κοσμάκη και κυρίως εύπορους συνανθρώπους μας, οι οποίο στο όνομα ακόμη και φορολογικών απαλλαγών, προσφέρουν σημαντικά ποσά, ειδικά αν πρόκειται για ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως εγκαταλελειμμένα παιδιά, πρόσφυγες, μετανάστες κλπ. Το ίδιο συγκινούν και ανθρώπους που δεν είναι εύποροι αλλά στο πνεύμα της αγάπης ή της μνήμης κάποιου προσφιλούς τους προσώπου, καταθέτουν το υστέρημά τους.

Θα πει κάποιος: Δεν πρέπει να έχουν έσοδα οι ΜΚΟ προκειμένου να εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους, όπως μισθούς εργαζομένων ή τροφίμων που απαιτούνται;

Η απάντηση είναι απλή. Φυσικά και να έχουν. Αρκεί αυτά τα έσοδα να μην βρίσκονται σε λογαριασμούς ή μετρητά στην κατοχή των ιδιοκτητών /διαχειριστών, όπως έγινε με τις ΜΚΟ που συζητάμε.

Μια άλλη αλήθεια είναι ότι αυτό κράτος των 97 δις ετησίως, αδυνατεί να παράγει κοινωφελές έργο, όπως έκανε η «Κιβωτός». Μπορεί να συντηρεί στρατιές στο δημόσιο και να είναι σπάταλο πέριξ των δημοσίων υπηρεσιών, αλλά σε δυο τουλάχιστον τομείς που θα έπρεπε να είναι γαλαντόμο, δεν είναι. Δηλαδή στα παιδιά «ειδικών συνθηκών» που έχει υποκατασταθεί από την «Κιβωτό του Κόσμου» και το «Χαμόγελο του Παιδιού», αλλά και στις αμοιβές των γιατρών που δεν συνάδουν με σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος.

Έτσι λοιπόν, αφού το κράτος αφήνει τεράστιο κενό, μπαίνουν στο παιγνίδι οι διάφοροι επιτήδειοι. Κι αφού το κράτος των 97 δις ετησίως υστερεί και σε ελεγκτικούς μηχανισμούς, κάποιοι κάνουν πάρτι. Βλέπουμε τι γίνεται στην «Κιβωτό».

Ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο; Κάποιοι, παίρνουν στο λαιμό τους το σύνολο των ΜΚΟ, τις οποίες πλέον η κοινωνία θωρεί με καχυποψία, αν όχι με πια με απαξίωση. Ας μη ξεχνάμε ότι η ΜΚΟ«HumanRights360», επιχείρησε με ψέματα να κλονίσει την κυβέρνηση της χώρας, με την υπόθεση του δήθεν νεκρού παιδιού σε νησίδα του Έβρου. Υπόθεση που υιοθέτησε ακρίτως ο Αλέξης Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κάποια περιοδικά διεθνούς φήμης. Τα τελευταία, τουλάχιστον, ζήτησαν συγνώμη που παρασύρθηκαν και δημοσίευσαν ανυπόστατα γεγονότα. Ο δε ιδρυτής της βρέθηκε τραπεζικό λογαριασμό ακόμη και στην… Ελβετία.

Πρέπει να πούμε κι αυτό. Οι ΜΚΟ που ασχολήθηκαν κι ασχολούνται με το προσφυγικό, έχουν λάβει κολοσσιαία ποσά από κονδύλια της ΕΕ, μέσω της ελληνικής κυβέρνησης. Κι όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεκίνησε αυστηρούς ελέγχους των συνόρων και περιορίστηκαν οι μεταναστευτικές ροές, οι διάφορες ΜΚΟ άρχισαν να κατηγορούν τη χώρα ότι… πνίγει πρόσφυγες κι άλλα παρόμοια. Κατηγορίες που έγιναν καραμέλες στο στόμα του Ερντογάν και των Τούρκων αξιωματούχων. Βλέπετε, όσο λιγότερες ροές προσφύγων ή μεταναστών, τόσο λιγότερα χρήματα στις ΜΚΟ…

Μακάρι οι συγκεκριμένες περιπτώσεις, ν’ αφυπνίσουν  και να υποψιάσουν περισσότερο του πάντες.

Προηγούμενο άρθροΠρωτοσέλιδοι βασικοί τίτλοι εφημερίδων της Τρίτης 6 Δεκεμβρίου 2022
Επόμενο άρθροΜ. Βορίδης: Να διερευνηθούν τυχόν ευθύνες της τοπικής αυτοδιοίκησης στο τραγικό γεγονός στις Σέρρες
*Ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας («Hellas Special Άφιλτρο», «Ο Γέρος του Βοριά» που αποτελεί τη λαϊκή βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, «Οι Μύθοι και το Παραμύθι»). Θεωρείται εκ των πρωτεργατών της «ελεύθερης ραδιοφωνίας» και επί χρόνια ασχολήθηκε με την πολιτική αρθρογραφία και ανάλυση σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς. Για πολλά χρόνια συνδύασε την εργασία με τα χόμπι του (αθλητισμός) , με την ιδιότητά του ως Γενικός Διευθυντής της εφημερίδας «Sportime» και της «Αθλητικής Ηχούς», ενώ έχει γράψει στίχους σε τραγούδια σημαντικών Ελλήνων δημιουργών και τραγουδιστών.