Μισό αιώνα και βάλε από την μεταπολίτευση, η βία με την οποία η Αριστερά επιχειρούσε να επιβάλλει τις απόψεις και επιδιώξεις της στα Πανεπιστήμια, είναι ίδια. Ίδιες μέθοδοι, ίδιες πρακτικές.
Καταλήψεις, αφίσες που καλούν σε «επανάσταση», τραμπουκισμοί κατά καθηγητών, σπασμένα αμφιθέατρα και ένας γενικός εκφυλισμός κάθε έννοιας ακαδημαϊκής σοβαρότητας. Πίσω από όλα αυτά, σχεδόν πάντα, κρύβεται μια συγκεκριμένη ιδεολογία: η Αριστερά. Είτε μιλάμε για τις φοιτητικές παρατάξεις του Αριστερού χώρου είτε για τις πιο ακραίες αναρχικές ομάδες, ο κοινός παρονομαστής είναι η περιφρόνηση προς τη δημοκρατική νομιμότητα και η λατρεία της βίας ως «μέσο αγώνα». Κάποιοι θεωρούν ότι με τις…προοδευτικές απόψεις τους μπορούν να …χτίζουν πρυτάνεις, να καταστρέφουν ότι πληρώνουν οι φορολογούμενοι και να εκφοβίζουν ή να κτυπούν όποιον διαφωνεί μαζί τους. Αυτό δεν είναι ελευθερία. Είναι φασισμός!
Δεν υπάρχει νοήμων φοιτητής που να πέρασε από τα ελληνικά Πανεπιστήμια, που δεν έχει να αφηγηθεί ιστορίες τρέλας κι ανείπωτου ολοκληρωτισμού. Όλοι θυμούνται τραμπουκοειδή με κουκούλες ή χωρίς, να επιτίθενται, να επιβάλλουν με τη βία ΜΟΝΟ τη δική τους άποψη, να κτίζουν γραφεία καθηγητών και να σκορπούν τρόμο.
Ναι, έδερναν οι κνίτες, έδερναν κι όλοι αυτοί οι αριστεριστές της ανοησίας, σκορπούσαν τρόμο. Με τη βία επιχειρούσαν μια ζωή να επιβάλλουν το πολιτικό τους έλλειμμα, την πολιτική τους ανυπαρξία. Είχαν τα πανεπιστήμια ως κομματικά τους φυτώρια.
Ναι, έδερναν κι οι οννεδίτες! Ειδικά στην περίοδο του Ευάγγελου Αβέρωφ. Έτσι, έπεσαν στην παγίδα της Αριστεράς, κάποιοι έγιναν ίδιοι με τα Αριστερά γκρουπούσκουλα, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι οι διαφορές δεν επιλύονται με ξύλο και βία. Αυτό το γεγονός με τους οννεδίτες, εκφυλίστηκε σιγά σιγά και σωστά. Έμειναν μόνο οι Αριστεροί κι οι περικοκλάδες τους, που χώθηκαν από το κεφάλι μέχρι τα πόδια στην τρομοκρατία. Η 17Ν που δολοφονούσε άνανδρα ήταν βαθιά εμποτισμένη στον αναρχοκομμουνισμό. Το ίδιο κι άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις. Κι υπήρχαν δήθεν δημοκρατικές εφημερίδες που δημοσίευαν τις φονικές προκηρύξεις τους και σχεδόν τις παρουσίαζαν ως πράξεις λαϊκής δικαίωσης και δικαιοσύνης!!! Επιβλήθηκε αυτό ως …δημοκρατία, ως κουλτούρα. Να πούμε και κάτι ακόμη: Η Αριστερά με μπροστάρηδες φοιτητές και βία, ήταν αντίθετη σε κάθε πρόοδο κι ας αυτοαποκαλούνταν προοδευτική. Ας μη ξεχνάμε ότι από τα πρώτα, τα αρχικά συνθήματα των Αριστερών νεολαιών, ήταν ενάντια στην εντατικοποίηση των σπουδών που επιχείρησε να επιβάλλει η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή με υπουργό Παιδείας τον συνετό Γεώργιο Ράλλη. Κι άρχισε να επιβάλλει αυτή την αντίληψη με βία, καταλήψεις και να ζητά …τεμπελιά!
Πενήντα ένα χρόνια μετά, μικρές, επικίνδυνες ομάδες και μηδενιστικές ομάδες Αριστερών και Αριστεριστών, απαιτούν δια της βίας να ακούγονται στα Πανεπιστήμια ΜΟΝΟ οι δικές τους ιδεοπολιτικές/μηδενιστικές απόψεις. Ήθελαν το άσυλο για τη δική τους ασυδοσία και την ταυτόχρονη φίμωση των άλλων. Τα ίδια και στους δρόμους, με όπλα τις μολότοφ και αποτέλεσμα τις καταστροφές και την τυφλή βία. Κάπως έτσι σκοτώθηκαν οι αθώοι στη Μαρφίν, στο όνομα της επανάστασης!
Σήμερα, κάτι πρέπει να γίνει. Δεν είναι πια ιδεολογικοπολιτικό το ζήτημα. Παρά την απομυθοποίηση του κομμουνισμού και της Αριστεράς, η βία εξακολουθεί κι υπάρχει. Σε λιγότερο βαθμό, είναι αλήθεια, μετά την κατάργηση του ασύλου από τον Μητσοτάκη, αλλά υπάρχει. Την συναντήσαμε πάλι στη Νομική σχολή, με τον τραυματισμό του φοιτητή, που έκανε το λάθος να επιχειρήσει να προστατέψει τους καθηγητές που συμμετείχαν σε ημερίδα.
Ναι, η βία στα Πανεπιστήμια συχνά καθίσταται ακραία. Κι ατιμωρητί. Τα περισσότερα Πανεπιστήμια δεν εφαρμόζουν το νόμο κι η ΕΛΑΣ του Χρυσοχοΐδη είναι απούσα. Τα είπαμε κι άλλη φορά. Πώς επί Θεοδωρικάκου στο Προστασίας του Πολίτη, γινόταν σε γενικές γραμμές η δουλειά (ειδικά με την εκκαθάριση του ΑΠΘ, που ήταν σχεδόν εγκαταστημένα τα ΜΑΤ) και τώρα δεν γίνεται;
Ξέρετε κάτι; Δεν αντέχεται αυτή η κατάσταση. Όχι μόνο από τους αστούς κυρ Παντελήδες, αλλά από τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Ουδείς επιθυμεί νησίδες βίας στα Πανεπιστήμια ή στα Εξάρχεια. Ας τελειώνουμε λοιπόν. Ας γίνει επιτέλους πράξη το αυτονόητο: Να τηρηθεί ο νόμος!
Κάτι τελευταίο: Οι υπαίτιοι της εισβολής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (2020), που έβαλαν ταμπέλα στον λαιμό και προπηλάκισαν τον πρύτανη, ΔΕΝ έχουν δικαστεί ακόμη!!! Ένας εξ αυτών είχε συλληφθεί αργότερα και για συμμετοχή σε τρομοκρατική ενέργεια…
