Ο Γιάννης Μιχαηλίδης είναι ο άλλοτε αγανακτισμένος τοξοβόλος του Συντάγματος που καταδικάστηκε για απόπειρα ανθρωποκτονίας (2011) κατά αστυνομικών. Επιπλέον, βρέθηκε ένοχος και για τη διπλή ληστεία τράπεζας στο Βελβεντό Κοζάνης (2013). Δικάστηκε ακόμη για κατοχή πυρομαχικών που είχαν βρεθεί σε διαμέρισμα που είχε μαζί με φίλο του. Συνολικά 20 χρόνια.
Και δεν είναι μόνο αυτά. Τον Ιούνιο του 2019 απέδρασε από τις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας και στο διάστημα που ήταν καταζητούμενος/ φυγόποινος διέπραξε δύο ληστείες τραπεζών. Αφού τελικά συνελήφθη το 2020, κατέθεσε αιτήσεις απόλυσης με τον ισχυρισμό ότι έχει εκτίσει το ένα τρίτο της ποινής του. Οι αιτήσεις απορρίφθηκαν με το αιτιολογικό ότι είχε αποδράσει και είχε τελέσει αδικήματα όταν βρισκόταν εκτός φυλακής.
Προσέξτε τώρα δήλωση του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσου Ηλιόπουλου:
«Το αίτημα του Γ. Μιχαηλίδη είναι δίκαιο. Αυτό που συμβαίνει είναι καθαρά εκδικητικό. Δεν μπορεί η Πολιτεία και η Δικαιοσύνη να λειτουργούν με εκδικητικούς όρους. Ο Γ. Μιχαηλίδης υπερασπίζεται το δίκιο του με την ίδια του τη ζωή αυτή τη στιγμή. Δεν γίνεται να κάνουμε ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Μας φοβίζει ότι μπορεί να έχουμε αρνητικές εξελίξεις όσο η ζωή ενός ανθρώπου βρίσκεται σε κίνδυνο».
Από όσα παραθέσαμε, διακρίνει κάποιος εκδικητικότητα του κράτους; Και ποιο δίκιο υπερασπίζεται ο καταδικασμένος; Των ληστειών;
Πάμε παρακάτω, σε δήλωση του πιο κοντινού συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα, του Δημήτρη Τζανακόπουλου: « Η Δημοκρατία δεν εκδικείται. Αν υπάρξει νεκρός απεργός πείνας δεν θα είναι ευθύνη της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου αλλά της διαστρέβλωσής τους από μια ρεβανσιστική και αδίστακτη ακροδεξιά κυβέρνηση.
Ο Μιχαηλίδης καταδικάστηκε για την πράξη του και εξέτισε την κατά νόμο απαραίτητη ποινή για την με όρους απόλυσή του».
Και μόνο λοιπόν ότι χρησιμοποιεί τα επίθετα «ρεβανσιστική», «αδίστακτη» και… «ακροδεξιά» για την κυβέρνηση, θέτει την άποψή του στο απόλυτο περιθώριο.
Τα ερωτήματα λοιπόν είναι απλά: Τι ζόρι τραβάνε στον ΣΥΡΙΖΑ και σπεύδουν να υπερασπίζονται τρομοκράτες και παραβατικούς; Να τους δίνουν βήμα σε φιλικά τους έντυπα και να οργανώνουν διαδηλώσεις συμπαράστασής τους; Πόση υπευθυνότητα δείχνουν όλα αυτά για ένα κόμμα που φιλοδοξεί να κυβερνήσει πάλι τον τόπο;
Κάτι ακόμη: Μπορούν να μας πούνε εκεί στην Κουμουνδούρου αν γνωρίζουν να μετάνιωσε για τις πράξεις του ο τοξοβόλος;
Για την ιστορία να πούμε ότι τελικά ο απεργός πείνας …έφαγε, αφού η συντεταγμένη Πολιτεία δεν υπέκυψε σε εκβιασμούς κι οι έμποροι της ευαισθησίας έμειναν με τις εχθροπαθείς μεγαληγορίες για τον… ετοιμοθάνατο…
