Οι ετοιμασίες των Χριστουγέννων έχουν αρχίσει και είναι ακόμα πιο έντονες στα χωριά και ειδικά σε αυτά που δεν είναι τόσο πολύβοα… Οι άνθρωποι εκεί έχουν μόνη διέξοδο τις γιορτινές ημέρες, που όμως μου είπε μια γιαγιά στη Ζάτουνα της Αρκαδίας, αυτές περιμένουν και κανένα γάμο, όμως οι νέοι έφυγαν και γάμοι πια δεν γίνονται. “Τι μας έμεινε …τα Χριστούγεννα και το Πάσχα”. Τις δίπλες και τα μελομακάρονα τα είχε ετοιμάσει και έτσι μας φίλεψε… ένα όνειρο εκεί στο καφενείο που ο Μίκης Θεοδωράκης εξόριστος εμπνεύστηκε το έργο του “Αρκαδίες”.
Η Ζάτουνα είναι ένα χωριό αμφιθεατρικό, πετρόκτιστο με νερά ορμητικά, πλατάνια θεόρατα, ωραίες εκκλησιές και θέα που κόβει την ανάσα στο φαράγγι του Λούσιου και τη κοσμοπολίτικη Δημητσάνα, που απέχει μόλις 4 χιλιόμετρα. Το χωριό παραμένει αυθεντικό μέσα στη μοναξιά του, αναπολώντας τις λαμπρές ημέρες που ήταν πλούσιο με αργυροχρυσοχοία, υφαντουργία και βυρσοδεψεία που το τελευταίο έκλεισε το 1966. Το χωριό ολάκερο μετά το 1960, μετανάστευσε στην Αυστραλία και στην Αμερική.
Μόλις 35 οι κάτοικοι σήμερα. Εδώ τελείωσε το δημοτικό ο διάσημος σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς και πολλοί άλλοι. Από το 1967, η Ζάτουνα των πέτρινων χρόνων έγινε τόπος εξορίας για ελεύθερα πνεύματα, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, που το 1995 τιμήθηκε σαν επίτιμος δημότης.
Η γιαγιά Μαρία, μας κέρασε τις φρέσκες δίπλες της που στόλιζαν το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι της μαζί με τον μπακλαβά, τα μελομακάρονα και τους καρυδάτους κουραμπιέδες.
Παλιά έστρωναν το τραπέζι με κεντητό τραπεζομάντηλο, κομμάτια έλατο και γκυ από το δάσος και καραμελίτσες για τα παιδιά που τις περίμεναν πως και πως.
Φωτογράφισα τις δίπλες της πάνω σε λινή πετσέτα, μπροστά στο καφενείο που εμπνεόταν ο Μίκης στη πλατεία της Παναγιάς με τα πλατάνια.
Η συνταγή δική σας αυθεντική πασπαλισμένη με μέλι ντόπιο και καρύδια
Δίπλες της γιαγιάς Μαρίας
από τη Ζάτουνα Αρκαδίας
1500 γρ. αλεύρι κίτρινο για όλες τις χρήσεις, κοσκινισμένο
10 φρέσκα αυγά
1 κ.γ. αλάτι
4 κ.σ. ζάχαρη
3 βανίλιες
Για το τηγάνισμα
Ελαιόλαδο εκλεκτό
Για το σιρόπι
1 κιλό μέλι
3/4 του ποτηριού νερό
Για το πασπάλισμα
Καρύδια ψιλοκομμένα
κανέλα
σουσάμι
Τρόπος παρασκευής
Σε στεγνό και καθαρό κάδο του μίξερ χτυπάμε πολύ καλά τα ασπράδια με το σύρμα.
Σε μπολ χτυπάμε δυνατά με σύρμα τους κρόκους μαζί με τη ζάχαρη μέχρι να λιώσει.
Ρίχνουμε τους κρόκους στο κάδο ανακατεύοντας απαλά και προσθέτουμε το αλάτι, τις βανίλιες και σιγά σιγά το αλεύρι ανακατεύοντας με το χέρι ώστε να έχουμε τον έλεγχο της ζύμης γιατί σφίγγει εύκολα.
Η ζύμη πρέπει να είναι μέτρια προς σκληρή.
Αφού ζυμώσουμε καλά λαδώνουμε τα χέρια μας συχνά για να μην κολλάνε και ανοίγουμε τα φύλλα με τον πλάστη. Τα φύλλα πρέπει να είναι λεπτά και να απλώνονται ένα ένα σε επιφάνεια στρωμένη με ύφασμα για να μην κολλήσουν.
Θα τηγανίσουμε τις δίπλες, σε βαθύ μεγάλο τηγάνι με αρκετό ελαιόλαδο. Αν μαυρίσει το αλλάζουμε. Η φωτιά πρέπει να είναι δυνατή αλλά δεν πρέπει να καπνίσει το ελαιόλαδο.
Κόβουμε τα φύλλα της ζύμης σε τετράγωνα κομμάτα λεπτά περίπου 8Χ8 ή σε λωρίδες και την ώρα που τα τηγανίζουμε ανάλογα με το δίπλωμα τους δίνουμε και σχήματα.
Η γιαγιά Μαρία είχε φτιάξει από καλάμι μια λαβίδα, που κατέληγε σε διχάλα για να γυρίζει τις δίπλες της πιο εύκολα και να τις κάνει ολοστρόγγυλες. Ειδικές μεταλλικές λαβίδες υπάρχουν στην αγορά.
Κάθε δίπλα που ψήνεται την βγάζουμε και τη βάζουμε σε σχάρα για φύγει το ελαιόλαδο.
Για το μέλωμα βράζουμε το μέλι και το νερό για 2 λεπτά μέχρι να ζεσταθεί.
Βουτάμε μια μια τις δίπλες στο σιρόπι και τις βάζουμε και πάλι στη σχάρα να στραγγίξουν.
Τις πασπαλίζουμε με κανέλα, σουσάμι και μπόλικα καρύδια….
Γεύση αξέχαστη….