
Μεθαύριο, συμπληρώνονται δέκα χρόνια από την άνοδο στην εξουσία της χειρότερης, όπως αποδείχτηκε, κυβέρνησης της μεταπολίτευσης, ίσως και της ιστορίας της χώρας. Δέκα χρόνια από τότε που οι λαϊκιστές υπό τον δημαγωγό αρχηγό τους και τη σύμπραξη της ψεκασμένης Δεξιάς, έφτασε στο Μέγαρο Μαξίμου και τελικά απείλησε ακόμη και την πορεία της χώρας στον πολιτισμένο κόσμο. Δέκα χρόνια από τότε που όσοι αντιστεκόμαστε στην κατάλυση της λογικής και στην κάθε ανοησία που εκτόξευε ο κάθε πικραμένος, είμαστε… προδότες, ταγματασφαλίτες, γερμανοτσολιάδες, μερκελιστές, ενώ οι επιθέσεις στη δημοκρατία, η βία, το λούμπεν κι η αναβίωση του εμφυλίου, έλαβαν δραματικές διαστάσεις. Η αντισυστημικότητα βρήκε εύφορο έδαφος από τη χρεοκοπία της χώρας, βαφτίστηκε …προοδευτική δύναμη και τελικά βλάστησε.

Είχε προηγηθεί μια περίοδος που η Αριστερά κατασκεύαζε εχθρούς και καλλιεργούσε/σκορπούσε μίσος! Ξύλο στους δρόμους εναντίον όσων ήταν αντίθετοι. Αίματα στα πρόσωπα βουλευτών. Απειλές στις οικογένειές τους, πυρπόληση της Αθήνας (2008) και τρεις νεκροί από …δημοκράτες- προοδευτικούς- κουκουλοφόρους μιας τράπεζας (2010) με τραγικά θύματα τρεις ανθρώπους. Η Αθήνα παραδομένη, η χώρα καταλυμένη, αδυνατούσε να διοργανώσει ακόμη και μια παρέλαση για να τιμήσει εθνικές επετείους.
Πέρασαν δέκα χρόνια από τότε που διάφοροι περίεργοι ανέβηκαν στην εξουσία, ενώ προηγουμένως οργάνωναν «κινήματα» του τύπου …«δεν πληρώνω» και φώναζαν από τα μπαλκόνια … «ή εμείς ή αυτοί»! Κι όσοι λέγαμε και γράφαμε ότι με τη συνθηματολογία δεν ασκείται πολιτική και δη από θέση ευθύνης κι εξουσίας, βλέπαμε τους εαυτούς μας σε αφίσες με αγχόνες… Κι όσοι φωνάζαμε ότι δεν αποτελεί εικόνα σοβαρότητας για τη χώρα η εμφάνιση υπουργών σε διεθνή φόρα με τα πουκάμισα έξω και μαγκιές επιπέδου Τρούμπας, γινόμαστε στόχοι της αλητείας των έμμισθων troll της Κουμουνδούρου… Δέκα χρόνια πριν…
Γύριζαν στα σχολεία ή στις δουλειές, φωναζαν από τα μπαλκόνια κι έταζαν δωρεάν ρεύμα, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, μισθό στα 751 ευρώ, σεισάχθεια και χάρισμα των δανείων… Ότι του φανεί του Λολωστεφανή… Κι όσοι ρωτούσαμε από πού θα βρούνε τα λεφτά, απαιτούσαν από εργοδότες να μας απολύσουν ή να μας πάρουν το πληκτρολόγιο. Δέκα χρόνια πριν…
Κι ύστερα έτρεχαν στον Πούτιν να μας τυπώσει δραχμές κι όπου πήγαιναν να διαπραγματευτούν με τους Ευρωπαίους, έδειχναν σαν τον Ζήκο στον μπακαλόγατο! Άνθρωποι χωρίς γνώση, χωρίς αντίληψη του πώς κινείται η γη, η οικονομία, ο πολιτισμός… Κι ύστερα ουσιαστικά άνοιξαν τα σύνορα και καλούσαν πρόσφυγες και κάθε καρυδιάς καρύδι να …λιαστεί στην Ομόνοια! Βλέπετε, επισήμως και δημοσίως ο λαϊκιστής πρωθυπουργός αναρωτιόταν αν η θάλασσα έχει σύνορα!!! Κι ύστερα το θλιβερό κλείσιμο των τραπεζών με ανθρώπους να στήνονται σε ουρές για να ζήσουν με 60 ευρώ την ημέρα…Και το δημοψήφισμα χωρίς ερώτημα… Κι η κωλοτούμπα… Κι η ξαφνική αγάπη με τη Μέρκελ κι η αποδοχή του τρίτου μνημονίου. Του πιο αχρείαστου και του πιο επώδυνου. Κι ύστερα οι αστειότητες, η κατάρρευση της ΔΕΗ, μεγάλων κλάδων της οικονομίας και τελικά η υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για έναν αιώνα… Και η μεθόδευση της ιστορίας Novartis , η υπόθεση των τηλεοπτικών καναλιών με το… ινστιτούτο της Φλωρεντίας του Παππά και τόσα άλλα… Με συνεχιζόμενα ψέματα, διαστρέβλωση της πραγματικότητας κι άνθιση του πολακισμού…
Δέκα χρόνια πριν… Κι αν κάτι οφείλουμε να θυμόμαστε είναι ότι δεν πρέπει να ξεχάσουμε…