Ξέπλυμα αμαρτιών γυναικών…
Η Γεωργία, μια υπερβολικά θρησκευόμενη νέα γυναίκα έτρεξε με αγωνία στον εξομολόγο της.
-Πάτερ, πάτερ, αμάρτησα βαριά η αμαρτωλή. Δεν μπορώ να ησυχάσω από τις τύψεις μου.
-Τι έκανες Γεωργία παιδί μου; Εσύ πάντα είσαι παντακάθαρη.
-Να στο αστικό… είμασταν σαν σαρδέλες όλοι όρθιοι και κρατιόμασταν από τις χειρολαβές. Κάποιος με έσπρωχνε και μου κόλλησε πίσω μου. Μου τριβόταν πρόστυχα και μου άρεσε, δεν μίλησα καθόλου. Έβαλα το χέρι μου και τον … έπιασα. Αμέσως όμως κυριάρχησε η λογική και γρήγορα κατέβηκα από το λεωφορείο.
– Με ποιο χέρι το έκανες, Γεωργία, δώστο μου να το φυσήξω να διώξω το διάβολο από πάνω του και να το σταυρώσω να εξαγνιστεί. Για να σωθείς όμως πρέπει κάθε πρωί να πηγαίνεις στο ποτάμι, να το κτυπάς 50 φορές στο νερό, να κάνεις το σταυρό σου κι έπειτα από 50 ημέρες να έλθεις να σε ραντίσω με αγιασμό…
Η Γεωργία ακολούθησε κατά γράμμα τη συμβουλή του πνευματικού της κι έκανε ό,τι της είπε. Έπειτα από 10 μέρες είδε την Μαριγούλα πιο πάνω να κτυπά και με τα δυο της χέρια στο νερό.
Γύρισε και τη ρώτησε:
-Και σένα ο πάτερ σε έστειλε εδώ; Τι να πω, με τις βλακείες που κάνουμε εμείς οι γυναίκες, καλά να μας κάνει…
Και απαντά η Μαριγούλα:
– Καλά μη σκας ντε, εμείς τίποτα δεν κάναμε μπροστά στην Σούλα… Την βλέπεις πιο κάτω … από το πρωί κάνει γαργάρες…
