Πιτσιρικάς εκβιαστής…
Ένας πιτσιρικάς προσευχόταν στον Θεό…
– Θεέ μου, χάρισε μου ένα αυτοκίνητο. Αμέσως μετά πάει στο παράθυρο, κοιτάζει κάτω αλλά τίποτα.
Γονατίζει ξανά και με παρακλητική φωνή λέει:
– Χριστέ μου, σε παρακαλώ παρά πολύ χρειάζομαι ένα αυτοκίνητο.
Ξανατρέχει στο παράθυρο κοιτάζει κάτω αλλά δεν βλέπει πουθενά αυτοκίνητο.
Σφίγγει με πείσμα τα δόντια, κατεβαίνει τρέχοντας στο δωμάτιο των γονιών του, παίρνει απότομα την εικόνα της Παναγίας, ξανατρέχει πίσω στο δωμάτιο του.
Αφού την τύλιξε σε πολλές κόλλες χαρτί, ανοίγει την ντουλάπα με τα παιχνίδια του, τη βάζει μέσα και κλείνει την ντουλάπα κλειδώνοντας την.
Mετά γυρίζει προς τα πάνω και λέει:
– Λοιπόν φίλε, εκεί πάνω, αν θες να ξαναδείς τη μάνα σου πρέπει μέχρι το πρωί να έχω το αυτοκίνητο!
Είχε και συνθέτη…
Περνάει ο Στελάρας έξω από ένα μαγαζί που πουλάει ωδικά πτηνά και βλέπει ένα κλουβί με δύο καναρίνια, εκ των οποίων το ένα κελαηδάει υπέροχα.
Ενθουσιασμένος από το άκουσμα της μελωδίας, μπαίνει γρήγορα στο μαγαζί και ρωτάει πόσο κάνει το καναρίνι για να το αγοράσει.
Του λέει ο καταστηματάρχης : “Τα δύο καναρίνια σε αυτό το κλουβί πάνε μαζί. Δώσε 150 ευρώ και πάρ τα και τα δύο”
– Μα τι να τα κάνω και τα δύο μαζί ; Εγώ αυτό που κελαηδάει θέλω μόνο.
– Ναι αλλά το άλλο του γράφει τα τραγούδια…
ΓΝΩΜΙΚΟ
«Το σημαντικό δεν είναι τι γνώμη έχουν αυτοί για μένα, αλλά τι γνώμη έχω εγώ γι’ αυτούς».
