Η δικιά τους ήταν καλύτερη…
Ένα ζευγάρι εφοπλιστών τρώει σε ένα κυριλέ ρέστοραν. Ξαφνικά μία πανέμορφη ξανθιά πέφτει πάνω στο σύζυγο και αρχίζει να τον φιλάει, να τον χαϊδεύει και να τον αποκαλεί «τζουτζούκο μου», «μωράκι μου» και τέτοια. Μόλις Η πιτσιρίκα φεύγει η εμβρόντητη σύζυγος σηκώνεται αγριεμένη και φωνάζει:
-Άτιμε προδότη, βρωμιάρη, θα σε χωρίσω!
-Είσαι σίγουρη; απαντάει εκείνος με απόλυτη ηρεμία.
-Αν είμαι; Βρε θα σε κάνω ρεζίλι!
-Ξεχνάς το προγαμιαίο συμβόλαιο; Αν με χωρίσεις, θα χάσεις τα πάντα: Λεφτά, κοσμήματα, αυτοκίνητα, ταξίδια!
Η κύρια το ξανασκέφτεται,.
Βάζει μπροστά το συμφέρον της, καταπίνει την πληγωμένη περηφάνια της και το βουλώνει. Συνεχίζουν να τρώνε αμίλητοι ώσπου η σύζυγος σχολιάζει:
-Καλέ, εκείνος εκεί κάτω, ο Παπατρέχας ο βιομήχανος δεν είναι;
-Μμμ, ναι, αυτός είναι.
– Κι αυτή μαζί του ποια είναι; Γιατί σίγουρα η γυναίκα του δεν είναι!
-Η ερωμένη του είναι!
-Πφφφ!… Η δικιά μας είναι πιο καλή!
ΓΝΩΜΙΚΟ
Η καλύτερη μυρωδιά είναι αυτή του ψωμιού, η καλύτερη γεύση είναι αυτή του αλατιού, η καλύτερη αγάπη είναι αυτή των παιδιών.
Graham Green – (Βρετανός συγγραφέας ) – 1904-1991
