Δεν κέρδιζε πάντα…
Ο Αποστόλης επισκέπτεται για πρώτη φορά την Ισπανία. Πάει σε ένα καλό εστιατόριο και ζητά την σπεσιαλιτέ του μαγαζιού.
Ο σερβιτόρος του φέρνει δύο μεγάλα αρχ@δια με λίγες πατάτες λεμονάτες.
– Τί είναι αυτά;, λέει απορημένος ο Αποστόλης.
– Α, αυτή είναι η σούπερ σπεσιαλιτέ του μαγαζιού! Αμελέτητα ταύρου με μια μυστική πατροπαράδοτη σάλτσα”.
Ο Αποστόλης διστάζει αρχικά, αλλά τελικά τα δοκιμάζει και του αρέσουν τόσο που ξαναπηγαίνει κάθε μέρα, και παραγγέλνει το ίδιο.
Μετά από καμιά δεκαριά μέρες και ενώ έχει παραγγείλει το ίδιο πιάτο, ο σερβιτόρος του φέρνει δύο μικροσκοπικά στρογγυλά πραγματάκια!
– Τί είναι αυτά;, ρωτά τον σερβιτόρο.
– Τί να κάνουμε κύριε… Δεν κερδίζει πάντα ο ταυρομάχος…
