Απορίες ψύλλων…
Δυο ψύλλοι είναι ξαπλωμένοι σε παραλία της Κατερίνης.
Ο ένας απολαμβάνει την ηλιοθεραπεία του, ο άλλος είναι χάλια κρυωμένος, συνάχι, βήχα κλπ.
– Τι έγινε ρε μεγάλε, πως την πάτησες έτσι καλοκαιριάτικα;
– Άστα φίλε. Πιάστηκα στα μουστάκια ενός μηχανόβιου κι ήρθα από Αθήνα ως εδώ με τη μηχανή.
– Λοιπόν, θα σου πω εγώ πως θα γυρίσεις πίσω στην Αθήνα. Θα πας στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, θα πας στις τουαλέτες των αεροσυνοδών, θα κάτσεις στο καπάκι της τουαλέτας και θα περιμένεις. Θα πας στην Αθήνα στα ζεστά και στα μαλακά.
Πράγματι μετά από ένα μήνα οι δύο ψύλλοι συναντιούνται στην Αθήνα. Ο ένας είναι πάλι κρυωμένος..
– Τι έγινε πάλι ρε φίλε; Δεν έκανες όπως σου είπα;
– Έτσι έκανα ρε φίλε. Πήγα στις τουαλέτες κι έκατσα στο καπάκι. Ήρθε μια ξανθιά αεροσυνοδός κι έκατσε. Μέχρι εκεί ήταν φίνα. Ζεστούλα και μαλακά. Ε, ούτε που το κατάλαβα πως βρέθηκα πάλι στα μουστάκια του μηχανόβιου.
ΓΝΩΜΙΚΟ
Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας
