Το πουλάκι του Αδάμ…
Πιάνει ο Θεός χώμα και νερό και πλάθει τον Αδάμ.
Του φτιάχνει το σώμα, τον λαιμό, το κεφάλι, τα χέρια, τα πόδια, τον κοιτάει εξεταστικά και του φορμάρει και το πουλάκι.
Φου-φου, του δίνει πνοή και τον ζωντανεύει.
Πιάνει ξανά χώμα και νερό κι αρχίζει να πλάθει την Εύα.
Της φτιάχνει το σώμα, τα βυζάκια, τον λαιμό, το κεφάλι, τα χέρια, την περιεργάζεται, και ανάμεσα από τα πόδια, της ανοίγει με το δάχτυλο μια τρυπούλα.
Φου-φου, της δίνει πνοή και την ξυπνά.
Ανοίγει τα μάτια η Εύα, κοιτάει το σώμα της, κοιτάει και του Αδάμ.
– Θεέ μου, του λέει, θέλω κι εγώ να μου βάλεις ένα από αυτό που του κρέμεται αυτουνού!!
– Μη στεναχωριέσαι, κοπέλα μου, της λέει ο Θεός γελώντας. Δικό σου είναι…. Απλώς το έδωσα σε αυτόν τον αχαΐρευτο να το κουβαλάει!
Ήταν άρρωστη γυναίκα
Μια γυναίκα απελπισμένη πάει στο γιατρό :
– Γιατρέ έχω ένα τεράστιο πρόβλημα, δεν με ικανοποιεί ο άντρας μου.
– Αυτό κυρία μου είναι σοβαρό, μήπως όμως θα έπρεπε να δοκιμάσετε και με κάποιον άλλο; Έναν εραστή μήπως;
– Γιατρέ μου, για να σου πω την αλήθεια, έχω δοκιμάσει και με άλλον αλλά ούτε κι εκείνος με ικανοποιεί.
Μήπως κυρία μου ήσασταν απλώς άτυχη, ίσως αν δοκιμάσετε και με κάποιον τρίτο;
– Γιατρέ μου και με τρίτο δοκίμασα και με τέταρτο και με πέμπτο…αλλά τίποτα.v – Ε τότε κυρία μου έχετε σοβαρό πρόβλημα, είσαστε σοβαρά άρρωστη!
– Αυτό, αυτό το τελευταίο γιατρέ, μπορείτε να το γράψετε σε ένα χαρτί, γιατί στην γειτονιά πουτ#να με ανεβάζουν πουτ#να με κατεβάζουν.
ΓΝΩΜΙΚΟ
Ένα είναι το πρόβλημα με τον κόσμο μας: Οι ηλίθιοι είναι απολύτως βέβαιοι για όλα, ενώ οι έξυπνοι ταλαιπωρούνται συνεχώς από αμφιβολίες.
Bertrand Russel (Βρετανός φιλόσοφος ) 1872-1970
