Ευτυχώς…
Ο Στέλιος την ώρα που περπατά στο δρόμο, δέχεται ένα μικρό «ενθύμιο» από ένα πουλάκι στο πρόσωπο. Βλαστημώντας, βγάζει το μαντήλι του και σκουπίζεται. Εκείνη τη στιγμή περνάει από ‘κει ο παπάς του χωριού.
-Μη βλαστημάς τέκνο μου. Δεν κάνει. Είναι αμαρτία απ’ το Θεό.
-Μα πάτερ, δε βλέπεις πως μ’ έκανε το βρωμόπουλο;
-Σκέψου, τέκνον μου, ότι ο Θεός μ’ όλη τη σοφία του δεν έδωσε φτερά στις αγελάδες…
Αλλαγή στάσης…
Μια μέρα ένας άνδρας γυρνά και λέει πονηρά στην γυναίκα του:
– Αγάπη μου, λέω να αλλάξουμε στάση σήμερα.
Και απαντά η γυναίκα του:
– Πολύ ωραία ιδέα. Εσύ θα σιδερώσεις όλα τα ρούχα και εγώ θα πίνω μπίρες, θα τρώω πίτσες, θα βλέπω ματς και θα τις… αμολάω!