Ατυχία…
Δύο φίλοι, συναντιούνται στην πύλη του Παραδείσου.
– Καλά, πώς πέθανες βρε Τάσο;
– Άσε που να στα λέω… Γύρισα μία μέρα σπίτι μου πιο νωρίς από τη δουλειά και βλέπω τη γυναίκα μου ολόγυμνη στο κρεβάτι μας.
Αμέσως κατάλαβα, ότι ο εραστής της κρυβόταν κάπου μέσα στο σπίτι και άρχισα να ψάχνω παντού σαν μανιακός.
Στη ντουλάπα, στο πατάρι, στη κουζίνα, παντού σου λέω! Τελικά, από τη σύγχυσή μου, που δεν μπορούσα να τον βρω, έπαθα ανακοπή και έμεινα στον τόπο. Εσύ πάλι, πως πέθανες;
– Από πνευμονία…. Γιατί, αν την ώρα που έψαχνες την κουζίνα, άνοιγες και το ψυγείο, τώρα θα είχαμε γλιτώσει και οι δυό μας.
Δεν ήταν αμαρτία….
Πηγαίνει μια νεαρή κοπέλα να εξομολογηθεί και λέει στον εξομολόγο:
– Συγχώρεσέ με, πάτερ. Έχω αμαρτήσει!
– Ποιο είναι το αμάρτημά σου, τέκνον μου; ρωτάει ο παπάς.
– Η ματαιοδοξία… Κοιτάζω στον καθρέφτη δυο φορές την ημέρα και σκέφτομαι πόσο όμορφη είμαι!
Ο παπάς την κοιτάζει καλά καλά και της λέει:
– Έχω καλά νέα για σένα, παιδάκι μου: Μην στεναχωριέσαι δεν πρόκειται περί αμαρτήματος, αλλά περί λάθους!
ΓΝΩΜΙΚΑ
Η αιτία των διαζυγίων που αποδέχεται η κοινωνία είναι γελοία, μιάς και ο κακός χαρακτήρας είναι πολύ πιο σοβαρή αιτία από τη συζυγική απιστία.
Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω – 1856-1950 – Ιρλανδός συγγραφέας – Νόμπελ 1925
