Είναι πολύ ωραία η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα και όσα λέει για το βάλτο της κυβέρνησης, την ατμόσφαιρα διαφθοράς, την αντιπολίτευση που δεν κοιτάζει πώς θα ρίξει τον Μητσοτάκη αλλά τα οφίτσιά της, τη νέα μεταπολίτευση, τον νέο πατριωτισμό.
Όλα πολύ ωραία και γραμμένα και ειπωμένα ακόμη ωραιότερα από έναν πολιτικό που ξέρει να μιλάει σε πλήθη.
Είναι πολύ ωραία και όσα του σούρνει η αντιπολίτευση κατόπιν ομιλίας. Έχουν κι αυτοί τα δίκια τους.
Είναι επίσης θεμιτά τα όσα του σούρνει και ο πρωθυπουργός που αν και δεν αναφέρθηκε ονομαστικά στην ομιλία του κυρίου Τσίπρα, και είχε πει ότι δε θα διαβάσει το βιβλίο, τελικά παραδέχτηκε ένα μικρό ξεφύλλισμα και έπραξε τα δέοντα προς τον βασικό αντίπαλό του.
Ό,τι λένε οι πολιτικοί μας είναι ωραίο. Εφόσον αφήσουμε στην άκρη το παρελθόν του καθενός και της καθεμιάς και ως χρυσόψαρα στη λιμνούλα μας ακούμε, καταναλώνουμε, αποβάλουμε και πάλι από την αρχή.
Η χώρα μας εκτός που έχει ανεύθυνους πολίτες και άρα και πολιτικούς (πάνε παρέα αυτά να ξέρεις!!!) έχει και δεκάδες αναμάρτητους που «δεν ξέρουν-δεν είδαν-δεν άκουσαν».
Και κάπου εκεί μπλέκουμε κι εμείς στα πόδια τους και επειδή κάτι έχει πάρει τ’ αυτί μας, κάτι θυμόμαστε-και δε χαιρόμαστε- κάτι έχουμε υποστεί τόσα χρόνια υπό τις διακυβερνήσεις τους ενδεχομένως και να χαλάμε μια σούπα εκεί που πάει να δέσει.
Κρίσιμο το σημείο που η μαγιονέζα πάει να δέσει. Λίγο κάτι να πάει λάθος και κόβει και άντε πέτα λάδι και αυγά εκτός αν έχεις τίποτα μαμαδίστικα κόλπα να τη δέσεις.
Βεβαίως και το πολιτικό μομέντουμ, η στιγμή, το τάιμινγκ που λέμε στα ελληνικά είναι σημαντικά. Για να δέσει το πράγμα χρειάζεται αποφασιστικότητα, καλά υλικά, εργαλεία και ταχύτητα. Όχι βιασύνη αλλά μια ταχύτητα τη θες!
Από την άλλη καλό είναι να λέει κάποιος αλήθειες. Ακόμη και αν έχει κάνει λάθη στο παρελθόν. Βεβαίως όπως κάποιος μπορεί να δεχτεί τον Αλέξη ως παθόντα και μαθόντα, άλλο τόσο κάποιος άλλος θα μπορούσε να δεχτεί και τον Κυριάκο μαθόντα και σκοπεύοντα να διορθώσει αυτά που μας ενοχλούν… Να μην είμαστε μοναχοφάγοι.
Δε μπορεί να «αμνηστεύεις» τον έναν και να είσαι μικρόψυχος στον άλλον… Σωστά; Ό,τι κι αν πιστεύεις.
Ή μήπως όχι…
Κι έτσι αναρωτιέμαι πώς θα καθαρίσουμε την ατμόσφαιρα βούρκου και διαφθοράς αν δε γίνει κάτι; Και μάλιστα αν δε γίνει κάτι και άμεσα. Να ξέρουμε κι εμείς οι πολίτες τι έχουμε να διαλέξουμε να διαχειριστεί τις ζωές μας;
Γιάννης Καφάτος
