«Εξερράγη ωρολογιακός μηχανισμός έξω από τα εκδοτήρια της Hellas Flying Dolphins, ανέφερε το τηλεφώνημα που δέχθηκα από τον «Θάλαμο επιχειρήσεων» του υπουργείου Ναυτιλίας.
Με νωπή ακόμη την υπόθεση της αυτοκτονίας του Παντελή Σφηνιά και την περιπέτεια της πολύπαθης εταιρείας, η οποία μετά το ναυάγιο του «Εξπρές Σαμίνα» είχε πάρει την κάτω βόλτα, το μυαλό μου πήγε «σε κάτι άλλο».
Τηλεφώνησα αμέσως σε δική μου πηγή, στο υπουργείο Ναυτιλίας και έμαθα ότι «ένα άτομο νοσηλεύεται στο Τζάννειο, η βόμβα έσκασε στα χέρια του και ο μηχανισμός ήταν ωρολογιακός, ενώ ο τραυματίας είχε πάνω του τριανταοχτάρι περίστροφο» μου λέει.
Με την σκέψη στον δολοφονημενο από την τρομοκρατική «17 Nοέμβρη», φίλο μου Κωστή Περατικό, έφυγα σφαίρα για το ρεπορτάζ. Μίλησα με συναδέλφους, μίλησα με αστυνομικούς, πήρα έμπειρα στελέχη της Αντιτρομοκρατικής. Δεν μιλούσε κανείς, αλλά η σιωπή ήταν εκκωφαντική. Όταν πιάνουν «μεγάλο ψάρι», όλοι σιωπούν. Είναι τακτική τους αυτή.
Όπως ανέφεραν μεταγενέστερα ρεπορτάζ, εκείνο το βράδυ δεκάδες Βρετανοί πράκτορες και αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας γλεντούσαν στο Λαγονήσι για τον γάμο του επικεφαλής της Σκότλαντ Γιαρντ στη χώρα µας. Κανείς από τους παρευρισκόμενους δεν είχε ιδέα για το τι επρόκειτο να συμβεί «στον Άγιο Σπυρίδωνα, ένα δειλινό»…
Εκεί, λοιπόν, στον Πειραιά, μέσα στο ημίφως, ο Δημήτρης Κουφοντίνας και ο Σάββας Ξηρός ετοιμάζονταν να ανατινάξουν τα εκδοτήρια της Hellas Flying Dolphins στο λιμάνι.
Ποια σχέση είχε ο αδικοχαμένος Σφηνιάς με όλη την υπόθεση που «υπηρετούσαν» οι «γιαλαντζί επαναστατες» που σκότωναν πάντα πισώπλατα; Καμία. Απλώς, θα έβγαινε μια ακόμη ακαταλαβίστικη προκήρυξη, θα έγραφε διάφορες ασυναρτησίες και θα αγωνιούσαν οι εκδότες μέχρι να την στείλουν οι δολοφόνοι σε κάποια εφημερίδα. Ήταν η τρέλα και το δείγμα της εποχής!
Ξαναπηγαίνω στο ρεπορτάζ: «Στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα του Πειραιά, που βρίσκεται μπροστά στο λιμάνι της πόλης, τελείται γάμος. Είναι βράδυ Σαββάτου, ώρα 22:25. Ξαφνικά ακούγεται από την πλευρά του προβλήτα μια ισχυρότατη έκρηξη. Πανικόβλητοι όλοι οι προσκεκλημένοι τρέχουν έξω να δουν τι έχει συμβεί. Αυτό που αντικρύζουν κάνει το αίμα τους να παγώσει. Ένας άνδρας γύρω στα 40 σφαδάζει από τους πόνους, σωριασμένος δίπλα στα εκδοτήρια της ακτοπλοϊκής εταιρείας. Είναι γεμάτος αίματα, του έχουν κοπεί τρία δάχτυλα και όπως θα αποδειχθεί αργότερα, έχει χάσει μέρος της όρασής του.
Τι είχε συμβεί; Την ώρα που ο Σάββας Ξηρός ήταν έτοιμος να τοποθετήσει την ωρολογιακή βόμβα στο κιόσκι της εταιρείας, έσπασε το πλαστικό τζάμι του κινεζικού ρολογιού που ήταν συνδεδεμένο µε τον εκρηκτικό µμηχανισμό. Οι δείκτες γύρισαν και η βόμβα πυροδοτήθηκε στα χέρια του. Το ωστικό κύμα τον πέταξε αρκετά μέτρα μακριά, αφήνοντας τον βαριά τραυματισμένο.
Ο συνεργός του, Δημήτρης Κουφοντίνας, αντιλαμβάνεται ότι αν προσπαθήσει να τον βοηθήσει θα συλληφθεί και αυτός και τα πάντα θα τελειώσουν. Εγκαταλείπει τον σύντροφό του και φεύγει άρον – άρον για τη γιάφκα ώστε να «εξαφανίσει» όσο γίνεται περισσότερα ενοχοποιητικά στοιχεία.
Λίγα λεπτά αργότερα φτάνουν στο σημείο αστυνομικοί και λιμενικοί, ενώ ο Ξηρός βρίσκεται καθ’ οδόν για το Τζάνειο Νοσοκομείο με ασθενοφόρο. Πάνω του βρίσκονται δύο αρμαθιές µε κλειδιά και µια τηλεκάρτα, ενώ όση ώρα υποβάλλεται σε εξετάσεις, οι Αρχές εντοπίζουν πίσω από τα εκδοτήρια του λιμανιού και δεύτερο εκρηκτικό µμηχανισμό.
Δίπλα του υπάρχει ένας σάκος µε δύο χειροβομβίδες και ένα 38άρι περίστροφο. Η υπόθεση δείχνει πλέον πολύ πιο σοβαρή απ’ ότι φαινόταν αρχικά. Ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. καλεί στο τηλέφωνο τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη , που βρίσκεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Βέροια.
«Κύριε υπουργέ, το περιστατικό στο λιμάνι είναι τελικά πολύ σοβαρό. Φαίνεται ότι έχουµε ρολόγια», του λέει. Στη γλώσσα των αστυνομικών η φράση «ρολόγια» παρέπεμπε στη «17 Νοέμβρη». Ο υπουργός είχε προγραμματίσει να επιστρέψει την επόμενη ημέρα στην Αθήνα, γρήγορα διαπιστώνει όμως ότι δεν τον χωράει ο τόπος. Στις 3:00 τα ξημερώματα, κάθεται ο ίδιος στο τιμόνι του υπηρεσιακού Audi και σανιδώνει το γκάζι.
Στο ύψος της Λαµίας τον σταματάει µμπλόκο της Τροχαίας, εντοπίζοντάς τον να τρέχει µε περισσότερα από 200 χιλιόμετρα την ώρα. Όταν βλέπουν ποιος είναι ο «παραβάτης», απλώς τον χαιρετούν υπηρεσιακά και του εύχονται «καλό δρόμο». Μέσα στη νύχτα ο τραυματίας Ξηρός μεταφέρεται από το Τζάνειο στον «Ευαγγελισμό» για να υποβληθεί σε (πεντάωρο) χειρουργείο. Άπαντες εύχονται να βγει από εκεί σώος ώστε να είναι σε θέση αργότερα να µμιλήσει. Μίλησε και είπε πολλά….
Όταν πια αποδεικνύεται – μέσω της επαναφοράς του σβησμένου σειριακού αριθμού που είχε πάνω του – ότι το 38αρι περίστροφο ήταν το όπλο του 23χρονου αστυφύλακα Χρήστου Μάτη, ο οποίος είχε δολοφονηθεί από την οργάνωση το μακρινό 1984, όλοι είναι πεπεισμένοι ότι έχουν στα χέρια τους ένα από τα μέλη της «17 Νοέμβρη», που άρχισε να πέφτει κομμάτι-κομμάτι στα χέρια των αρχών. Τώρα, αν τα κομμάτια που πιάστηκαν είναι «το όλον», είναι ένα άλλο θέμα…
