Ο κόσμος που κατέβηκε στα συλλαλητήρια, πέραν των συναισθηματικών φορτίσεων, της γραφικότητας κάποιων και της κομματικής εργαλειοποίησης, έστειλε κι ένα κορυφαίο μήνυμα προς την κυβέρνηση: Διαλύστε επιτέλους και ξαναφτιάξτε από την αρχή αυτό το κράτος -τέρας! Ένα κράτος διεφθαρμένο, άρρωστο, ανεύθυνο! Ένα κράτος που πήρε ένα αχθοφόρο, τον έκανε ….σταθμάρχη κι αυτός έστειλε κόσμο στον … άλλο κόσμο!
Στον 21ο αιώνα ΔΕΝ είναι νοητό το ρουσφέτι κι ο «δικός» του «δικού» στο δημόσιο και κυρίως στις παλιές ΔΕΚΟ. Είναι αδιανόητο ο συνδικαλισμός να αποτρέπει ή να μην επιτρέπει την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Στο κάτω κάτω της γραφής δεν είναι έντιμο απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία να καλύπτεται ο άχρηστος υπάλληλος και να μην απολύεται ούτε καν ο… φονιάς!
Στον 21ο αιώνα, δεν μπορεί να μην υπάρχει εμπιστοσύνη της κοινωνίας στο κράτος. Κι η εμπιστοσύνη κερδίζεται. Κερδίζεται αν η εξοστρακιστεί η δυσπιστία του πολίτη. Αυτό όμως δεν γίνεται όταν υπάρχουν ημέτεροι ή συνδικαλιστές του αισχίστου είδους ή μικροπολιτικές επιπέδου «Καλοχαιρέτα»…
Έχουμε φτάσει στο σημείο, η εργαλειοποίηση των Τεμπών, να προκαλεί βόμβα ακόμη και στο μαλακό υπογάστριο της Δικαιοσύνης. Την πλήττει κατά χυδαίο πολιτικό τρόπο ακόμη κι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Την πλήττει κι η υπόλοιπη αντιπολίτευση, πρωτοστατούντος του κόμματος που έχει στις τάξεις του κατάδικο βουλευτή και πρώην υπουργό, αλλά και του βεβαιωμένου επισήμως παραδικαστικού κυκλώματος!
Είναι και το άλλο: Ουδείς από την αντιπολίτευση τάσσεται ξεκάθαρα και «χωρίς ναι μεν, αλλά…» υπέρ της αξιολόγησης στον δημόσιο τομέα. Ουδείς! Θα πρόσθετα και πολλοί εξ εκείνων που διαδήλωσαν. Αν ρωτούσε κάποιος τους εκ των κομμάτων παρόντες αναφορικά με το αν πρέπει να απολύονται οι ανεπαρκείς δημόσιοι υπάλληλοι, δύσκολα θα λάμβανε καταφατική απάντηση.
Όπως και νάναι όμως, η πλειοψηφία έστειλε το μήνυμα. Είναι πάνδημο το αίτημα να αλλάξει αυτό το κράτος -τέρας και να σέβεται τον πολίτη.
Η δε πολιτική τάξη που δεν επενδύει στον λαϊκισμό, στην τοξικότητα και στον ανορθολογισμό, πρέπει να γίνει πρωτοπόρος σ’ αυτό.
Με όποιο κόστος…
