Πού θα κάτσει το «Ζάρι» της Μαρίνας Σάττι; – Γράφει ο Γιάννης Καφάτος

Εν μέσω τσίκνας, ένεκα Τσικνοπέμπτης, ήρθε πριν κατακάτσει ο κουρνιαχτός και χωνέψουμε τα σφάγια, το «Ζάρι», της Μαρίνας Σάττι, που θα μας εκπροσωπήσει στη φετινή Eurovision.

Γιάννης Καφάτος
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Γιάννης Καφάτος

Τι να σου πει το τραγούδι αν δεν είσαι πιτσιρίκι που ακούς μόνο αυτά τα τραποτράγουδα; Ειλικρινά δεν ξέρω.

Είμαι μεγάλος… μάλλον και ίσως το γούστο μου στη μουσική παρά το γεγονός ότι «παρακολουθώ» τις νέες κυκλοφορίες να είναι μακριά από αυτό το συνονθύλευμα ήχων και κραυγών που άκουσα.

Την κυρία Σάττι τη συμπαθώ και θέλω να είμαι με το μέρος της γιατί έχει υποστεί τεράστιο μπούλινγκ για τις μουσικές και όχι μόνο επιλογές της από τους τάχα κουλτουριάρηδες, «ειδικούς» κλπ-κλπ.

Δεν τραγουδάει έτσι κι αλλιώς το είδος της μουσικής που προτιμώ αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα αλλάξω το ραδιόφωνο αν πέσω σε κάτι δικό της.

Το «Ζάρι» των εννέα συνθετών (Palmer Jordan Richard, Stolar Jay Lewit, Μαρίνα Σάττι, OGE, Beshkov Konstantin Plamenov, Nick Kodonas, Gino the Ghost, Vlospa, Solmeister) είναι, στα δικά μου αυτιά πάντα, ένα τρολ. Το ακούω και λέω δεν μπορεί να είναι αληθινό, είναι μια τρολιά που σκάρωσε κάποιος ευφάνταστος χρήστης του μοντάζ.

Είναι ένα τραγούδι, που επαναλαμβάνω στα δικά μου αυτιά, ακυρώνει κάθε προσπάθεια που έχει κάνει αυτή η καλλιτέχνιδα.

Ξέρεις και οι τσιρίδες μπορεί να εχουν μια μελωδία. Αν ακούσεις παλιά, vintage μπολιγουντιανά κομμάτια, ή καμιά Τουρκάλα, η Αυγύπτια, να βρεις λαρυγγισμούς. Αυτά τα «τα τα τα» με τα αγγλικά μαζί είναι πώς να το δωσω με μια εικόνα: σαν παγωτό που το άφησες στο ήλιο και έγινε ένας πολτός που δεν σου κάνει όρεξη όχι να το φας ούτε να το φτύσεις…

Δύσκολες τις βλέπω τις «εξάρες». Στο ασόδυο και πολύ μας έχω.

Βεβαίως το κοινό της Eurovision που δεν θέλω να το κρίνω, αλλά επί της ουσίας θα το κάνω, είναι πώς να το πω; Εκεί η μουσική απέναντι αυτοί. Άρα όλα να τα περιμένουμε…

Δεν μπαίνω στην κουβέντα περί εθνικής μουσικής, ελληνικότητας και λοιπές αρλούμπες. Η Ελληνική μουσική δεν κινδυνεύει από σκουπίδια. Ίσα-ίσα αναδεικνύεται και συνεχίζει.

Κομμάτια τύπου «Ζάρι» θα ακούγονται στα μπαρ και τα σκυλάδικα της Πειραιώς και των εθνικών οδών. Και θα βρίσκουν αυτιά που τα γουστάρουν.

Πάρε και το βίντεο κλιπ και κάνε τη δική σου κριτική. Άλλωστε αυτή έχει μεγαλύτερη σημασία!

 https://www.youtube.com/watch?v=mTSTnLWGUPs

Γιάννης Καφάτος

Προηγούμενο άρθροΘεσσαλονίκη: Οι επενδύσεις υδρογόνου, οι ευκαιρίες και οι δυσκολίες
Επόμενο άρθροΠεριβάλλον: Τους παράγοντες, που καθιστούν τα ζώα ευάλωτα στην εξαφάνιση λόγω κλιματικής αλλαγής, διερεύνησαν επιστήμονες