Όποιος συζητήσει με ανθρώπους της αγοράς, θα διαπιστώσει ότι δεν βρίσκουν ανθρώπους συγκεκριμένων ειδικοτήτων τεχνολογικού επιπέδου, για να στελεχώσουν τις εταιρείες τους. Κι αυτό είναι φυσιολογικό αφού το κρατικό πανεπιστήμιο ουσιαστικά δεν είναι συνδεδεμένο με την αγορά εργασίας. Παράγουμε συνεχώς δικηγόρους που δεν χρειαζόμαστε και ο μεγάλος αριθμός τους τούς αναγκάζει να εργάζονται ακόμη και για 500 ευρώ!
Παράγουμε οικονομολόγους που δεν χρειαζόμαστε, παράγουμε υπεράριθμους φιλοσόφους, κοινωνιολόγους, θεολόγους, φιλολόγους κι ένα σωρό άλλους επιστήμονες, που ουσιαστικά τροφοδοτούν την ανεργία ή καταλήγουν να εργάζονται ως delivery ή οτιδήποτε άλλο. Στη δε υγεία, διαθέτουμε κοντά στους 100 χιλιάδες γιατρούς, οδοντιάτρους, φαρμακοποιούς! Σκέφτομαι ότι τώρα που θα ιδρυθούν στην Ελλάδα μη κρατικά πανεπιστήμια, έχουμε μοναδική ευκαιρία να συνδέσουμε την ανώτατη εκπαίδευση με την αγορά εργασίας, χωρίς τις αντιδράσεις και ιδεοληψίες της Αριστεράς.
Προσέξτε: Μας λείπουν ετησίως 8,5 χιλιάδες τεχνολόγοι. Πώς το αντιμετωπίζουμε για να καλύψουμε ανάγκες του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα σε πληροφορικάριους και τεχνολόγους; Πώς αντιμετωπίζουμε την απαραίτητη για τη χώρα προσέλκυση τεχνολογικών εταιρειών; Πώς θα προλάβουμε τη δεύτερη φάση της τεχνολογικής επανάστασης , όταν χάσαμε την πρώτη;
Ας μη ξεχνάμε ότι η χώρα μας είναι η τελευταία χώρα σε επίπεδο τεχνολογικής ανάπτυξης στην Ευρώπη. Η οποία Ευρώπη έχει χάσει τη μπάλα από τις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ινδία!
Κι εμείς καθόμαστε και ασχολούμαστε με την ίδρυση ή μη μη κρατικών πανεπιστημίων και τις αντιδράσεις της Αριστεράς και του ΚΚΕ! Χώρια ότι ανεχόμαστε το παρατεταμένο φρένο στην ανάπτυξη της χώρας από όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, με εκπαιδευτικούς που αρνούνται να αξιολογηθούν!
Κι όμως. Χρειαζόμαστε υπερενίσχυση των κλάδων της τεχνολογίας και της τεχνολογικής εκπαίδευσης: Τεχνητή Νοημοσύνη, Ρομποτική, Κβαντικούς Υπολογιστές και τέτοια παρόμοια. Αυτά πρέπει να ζητήσουμε κι αναζητήσουμε στην τριτοβάθμια ιδιωτική εκπαίδευση. Παραρτήματα των ΜΙΤ, Ιmperial College, Technische Universitaet München, Σορβόννη κλπ. Κι αυτά θα «τραβήξουν» σε ανταγωνιστικό περιβάλλον και τα δικά μας κρατικά πανεπιστήμια, ότι κι αν κάνει η Αριστερά και οι αρνητές εκπαιδευτικοί.
Όταν ανέβει ο πήχης του ανταγωνισμού, μοιραία θα περπατήσουν κι οι οπαδοί της στασιμότητας…
Να πούμε κι αυτό. Η εκπαίδευση δεν αφορά μόνο το κράτος. Όσο κι αν αυτόν τον κρατισμό υποστηρίζει η εγχώρια Αριστερά, που δεν έχει αντιληφθεί ότι αυτός χρεοκόπησε την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση.
Η εκπαίδευση δεν αποτελεί πεδίο μόνο του κράτους, αλλά αποτελεί και πεδίο αυτόνομων πανεπιστημίων, μορφωτικών ιδρυμάτων, Μουσείων ή και μεγάλων εμπορικών ή επιχειρηματικών οίκων. Ξεχνάμε ότι η ο κήπος του Επίκουρου ήταν ιδιωτική πρωτοβουλία; Ή η διδασκαλία στην Ακαδημία του Πλάτωνα; Ή του Ιπποκράτη; Ή ο περίπατος του Αριστοτέλη; Ξεχνάμε ότι ο περίφημος διαφωτισμός δεν «γεννήθηκε» σε κρατικά πανεπιστήμια;
Ας πάμε μπροστά λοιπόν… Αρκετά τα έλη κι η στασιμότητα….
