Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στα αριστερά του κυβερνώντος κόμματος υπάρχει κενό. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει, το ΠαΣοΚ αδυνατεί να μεγαλώσει υπό τον Ανδρουλάκη κι είναι ολοφάνερο το αντιπολιτευτικό κενό αλλά και το κενό κάθε προοπτικής.
Οι δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν τα πάντα με πλήρη λεπτομέρεια. Καταγράφουν την πολιτική παντοδυναμία Μητσοτάκη (προσωπικά εκτιμώ ότι είναι προσωπική κι όχι κομματική) μα και το έρεβος σχεδόν σε όλο το πολιτικό σκηνικό.
Προσέξτε: Δεξιά του κυβερνώντος κόμματος είναι κάποια γραφικά κόμματα και πολιτικές περσόνες χωρίς το παραμικρό πολιτικό κύρος. Αριστερά του υπάρχει το συνονθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ υπό ένα πρόεδρο που αποτελεί αντικείμενο των κουτσομπολίστικων εκπομπών. Υπάρχει και το ΠαΣοΚ υπό την ηγεσία Ανδρουλάκη. Ο ίδιος κι οι στενοί του συνεργάτες δεν εκπέμπουν το παραμικρό πολιτικό κύρος περιφερόμενοι στην πολιτική ως παλιοί επαρχιώτες στην Ομόνοια. Αριστερά υπάρχουν τα κόμματα της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Βαρουφάκη, μα αυτά είναι προσωπικά, μοιάζουν με προσωπικές «επιχειρήσεις».
Είναι και το ΚΚΕ. Πολλοί πολιτικοί αναλυτές αναφέρουν ως πιθανότητα το ενδεχόμενο να βρεθεί το ΚΚΕ πιο ψηλά, ακόμη και στη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές.
Για όσους γνωρίζουν τι σημαίνει ΚΚΕ και κομμουνισμός, το ενδεχόμενο «ακούγεται» ανατριχιαστικό! Πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν οι Έλληνες να πάνε ν’ αυτοκτονήσουν, ψηφίζοντας και δυναμώνοντας ένα κόμμα που έχει καταρρεύσει παγκοσμίως η ιδεολογία του; Πώς είναι δυνατόν να πάνε να ψηφίσουν ΚΚΕ οι Έλληνες, εν γνώσει τους ότι αν βρεθεί στην εξουσία δύσκολα θα… ξαναψηφίσουν!
Μα εδώ είναι Ελλάδα. Πολλές φορές οι Έλληνες έχουν «αυτοκτονήσει».
Τι να θυμηθούμε; Τον εμφύλιο της επανάστασης του ΄21 που οδήγησε στον εκφυλισμό του αγώνα; Ελευθερωθήκαμε μόνο και μόνο επειδή ήθελαν οι σύμμαχοι.
Τι να θυμηθούμε; Τον άφρονα πόλεμο του 1897, επειδή κάποιοι ήθελαν να πάρουν την Πόλη και τελικά έφερε τους Τούρκους έξω από την Αθήνα; Πάλι οι σύμμαχοι μεσολάβησαν.
Τι να θυμηθούμε; Την καταψήφιση Βενιζέλου και την επαναφορά του βασιλιά, που ουσιαστικά ήταν η αρχή της τραγωδίας στη Μικρά Ασία;
Τι να θυμηθούμε; Τον εμφύλιο που προκάλεσε το ΚΚΕ με τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, για να εντάξει βιαίως την Ελλάδα στον Σοβιετικό συνασπισμό; Που πήγε τη χώρα δεκαετίες πίσω (ακόμη μετράμε τις συνέπειες) και δη την ώρα που οι άλλες χώρες ανασυντάσσονταν μετά τον παγκόσμιο πόλεμο;
Τι να θυμηθούμε; Την καταψήφιση του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1963, όταν η Ελλάδα «έτρεχε» κι ήταν στην πρώτη θέση παγκοσμίως, σε επίπεδα ανάπτυξης; Και μετά ήρθε η χούντα;
Τι να θυμηθούμε; Ότι το 62% των Ελλήνων ψήφισε/επέλεξε να βγει εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, το 2015, στο γελοίο δημοψήφισμα του Τσίπρα;
Λέτε να έχουμε κι άλλη απόπειρα «αυτοκτονίας» των Ελλήνων και δη σε μια περίοδο που η χώρα φεύγει μπροστά, παρ’ όλα τα προβλήματα και το δυσμενές διεθνές περιβάλλον; Θα δούμε.
Η ουσία είναι ότι το ΚΚΕ εισπράττει κάποια από τα συντρίμμια του ΣΥΡΙΖΑ και ανεβαίνει. Είτε επειδή οι Αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ το προτιμούν, είτε επειδή είναι δημοφιλής ο Κουτσούμπας (κυρίως σε λαϊκές μάζες απλοϊκών ανθρώπων), είτε από άγνοια των νέων περί του τι σημαίνει ΚΚΕ.
Στο σημείο αυτό προκύπτει ένα ερώτημα: Τι είναι προτιμότερο να είναι ενισχυμένο, ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΚΕ;
Η απάντηση είναι απλή και σαφής: Το ΚΚΕ! Επειδή μ’ αυτό ξέρει η κοινωνία κι η αστική τάξη τι θα βρουν μπροστά τους, τι θα έχουν απέναντι. Κι επειδή δεν θα έχει να κάνει με την εξαλλοσύνη του ΣΥΡΙΖΑ, που ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να του ξημερώσει.
Μπορεί το ΚΚΕ να είναι η επιτομή του αναχρονισμού, μπορεί να είναι γραφικό, μπορεί να είναι σκληροπυρηνικό, αλλά είναι αυτό. Ούτε πουλάει αντισυστημισμό και ψεύτικη επανάσταση! Μιλάει για κανονική επανάσταση! Μιλάει για κατάργηση του αστικού καθεστώτος. Τελεία και παύλα!
Απλά, η οποιαδήποτε άνοδος του ΚΚΕ είναι οπισθοδρόμηση για τον τόπο και την κοινωνία. Είναι αναχρονισμός, μουσείο! Είναι σέχτα!
Μα η κοινωνία, όπως είπαμε, έχει πολλάκις άγνοια κινδύνου και «αυτοκτονικές» τάσεις. Μπορεί να δούμε το ΚΚΕ δεύτερο κόμμα στις ευρωεκλογές και μετά να βλέπουμε καθημερινά τις επιδείξεις του ΠΑΜΕ στον δρόμο του… υπαρκτού σοσιαλισμού….
Τι είπατε; Αυτά δεν γίνονται;
Ο μακαρίτης ο Καραμανλής έλεγε ότι όλα γίνονται εκτός από τα γένια του σπανού!
Οπότε, ας έχουμε το νου μας!