Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει).
Η Τρομοκρατία των επιτοκίων
Ως δανειολήπτης θα σου μιλήσω. Ένα στεγαστικό έχω για το σπίτι που ζούμε με την οικογένειά μου.
Μετά από περιπέτειες επαγγελματικές που είχαν σαν αποτέλεσμα να φαλιρήσουμε, ορθοποδήσαμε και καταφέραμε να τα βρούμε πριν τρία χρόνια με την τράπεζα και πληρώναμε τις δόσεις μας, κύριοι και κυρίες κάθε μήνα.
Στην αρχή του κάθε τριμήνου λοιπόν παίρνουμε ένα χαρτάκι από την τράπεζα που έχει τις δόσεις των επόμενων τριών μηνών και την ημερομηνία πληρωμής.
Μέχρι τον Σεπτέμβριο αυτά. Γιατί στο δοσολόγιο Σεπτεμβρίου, Οκτωβρίου, Νοεμβρίου οι δόσεις μας πήραν τα πάνω τους.
Σαν παιδιά στην εφηβεία που δεν τα προλαβαίνεις να ψηλώνουν και να μεγαλώνει το ποδάρι και αγοράζεις τα παπούτσια λες κι εχεις σαρανταποδαρούσα κι όχι παιδιά. Έτσι ανέβηκαν οι δόσεις μας και ξαναβγάλαμε τα τεφτέρια να δούμε με χαρτί και μολύβι πώς θα καλύψουμε τις ανάγκες μας, τις ανελαστικές, μη φανταστείς τα λούσα και τα μεγαλεία, με τις νέες δόσεις.
Κι εκεί που λέμε: οκ θα τα καταφέρουμε, ένα πρωινό παναγιά μου βόηθα, βρίσκω νέο ραβασάκι από την τράπεζα. Δεν ήταν η ώρα για το γνωστό τρίμηνο δοσολόγιο.
Τρόμος όταν το άνοιξα γιατί η δόση του Νοεμβρίου είχε αυξηθεί κατά πολύ. Ήταν μέσα Οκτωβρίου όταν το πήρα. Ξανά τα τεφτέρια, ξανά υπολογισμοί, ξανά αγωνία.
Αρχές Νοεμβρίου, με το που πληρωθήκαμε πληρώσαμε τη δόση μας.
Κι εκεί που συνεχίσαμε τη ζωή μας με το χαρτί και το μολύβι, το καλάθι του νοικοκυριού, τα φροντιστήρια των παιδιών, τη ρύθμιση της ΔΕΗ, τον νέο λογαριασμό της ΔΕΗ ένα απόγευμα που γύρισα κατάκοπος από τη δουλειά βλέπω νέο χαρτί από την τράπεζα.
Μ’ έκοψε κρύος ιδρώτας. Το άνοιξα και τι να δω; Η δόση του Νοεμβρίου είχε πάρει κι άλλο μπόι. Νέα αύξηση!
Πλήρωσα τη διαφορά και τώρα ζω με τον τρόμο, όπως οι περισσότεροι από εμάς πότε θα έρθει το επόμενο ραβασάκι και τι θα δω.
Για προγραμματισμό ούτε κουβέντα.
Να μια τρομοκρατία που είναι νόμιμη, κουστουμαρισμένη και αμείλικτη. Κι ας έκανε ραντεβού ο κύριος Πρωθυπουργός με τις ελληνικές τράπεζες να μαζευτούν. Αυτές τον αμάζευτο έχουν, και επιτρέψτε μου τον λαϊκισμό, γιατί ξέρουν ότι στα δικά τους δύσκολα θα τις ανακεφαλαιώσουν με τα δικά μας, που κανείς δεν νοιάζεται πώς θα βγάλουμε!
Καλό κουράγιο και καλή δύναμη σε όλους μας να τα βγάλουμε πέρα με την τρομοκρατία των επιτοκίων!
Γιάννης Καφάτος
