Αυτά που αναφέρουμε σήμερα ως σενάριο, θα τα συναντήσουμε ως γεγονός σε λίγους μήνες.
Σκεφτείτε: Εκλογές με απλή αναλογική. Ουδείς θέλει διακυβέρνηση με τη ΝΔ. Μετά, ο Τσίπρας θέλει …προοδευτική διακυβέρνηση με Ανδρουλάκη, Βαρουφάκη και Κουτσούμπα. Πέραν του γεγονότος ότι όση προοδευτικότητα μπορεί να διακατέχει την Ιερά σύνοδο, άλλη τόση θα είναι κι η προοδευτικότητα μιας τέτοιας κυβέρνησης, ο Ανδρουλάκης λέει ότι δεν θέλει, ο Βαρουφάκης θέλει να είναι υπουργός Οικονομικών κι ο Κουτσούμπας ζει τη δική του μονολιθικότητα. Δηλαδή, τζίφος.
Πάμε παρακάτω. Ο Ανδρουλάκης λέει ότι δεν θέλει ούτε με τον Μητσοτάκη, το ίδιο κι ο Βελόπουλος, ενώ ο Μητσοτάκης δεν θέλει τον τελευταίο. Ο δε Τσίπρας δεν μπορεί τον Μητσοτάκη και τούμπαλιν.
Δηλαδή, όλα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο Τσίπρας με την καταστροφική απλή αναλογική έχει ναρκοθετήσει την Ελλάδα, πέριξ των δικών του επιδιώξεων και επιθυμιών. Έτσι, όλα δείχνουν ότι το καλύτερο για τη χώρα είναι η αυτοδυναμία της ΝΔ. Δηλαδή, οι πρώτες, την επόμενη Άνοιξη, οι εκλογές με την απλή αναλογική, δεν θα είναι τίποτα περισσότερα από μια επίσημη δημοσκόπηση. Όπου τα πολιτικά κόμματα θα καταγράψουν δυνάμεις κι εν πολλοίς ο κάθε πικραμένος αντισυστημικός θα ειρωνεύεται την ίδια την δημοκρατία. Ίσως κι άλλοι μαζί του, αφού δεν θα διακυβεύεται η κυβερνησιμότητα της χώρας.
Ναι, ο Τσίπρας έχει τορπιλίσει τον τόπο. Το δε εκλογικό σύστημα που ψήφισε η ΝΔ είναι υπερβολικά φιλόδοξο για τα δεδομένα του τοξικού ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Η δε λύση είναι ξεκάθαρη και μπορεί να έρθει μόνο από την κοινωνία. Αυτοδυναμία της ΝΔ, αφού δεν αλλάζει/διορθώνεται ο εκλογικός νόμος, ελλείψει συναίνεσης της αντιπολίτευσης μα και συνέπειας του πρωθυπουργού.
Η χώρα πρέπει να προσχωρήσει και να συνεχίσει τον δρόμο που χάραξε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μια κυβέρνηση φιλελεύθερη μα ταυτοχρόνως και σοσιαλδημοκρατική στον κοινωνικό τομέα, με τις τεράστιες παρεμβάσεις της προς την κοινωνία που δοκιμάστηκε με την πανδημία αλλά και τώρα με την πρωτοφανή ενεργειακή κρίση που απειλεί κάθε συνοχή της χώρας, όπως όλης της Ευρώπης.
Να το δούμε κι από την πλευρά του πολιτικά ορθού;
Μπορεί η σκεπτόμενη κοινωνία να αφήσει τη χώρα ακυβέρνητη; Μπορεί να την αφήσει να οπισθοδρομήσει; Μπορεί politically correct κοινωνία, αντί των μεγάλων
συμμαχιών της χώρας με ΗΠΑ – Γαλλία- Ισραήλ, να επιτρέψει την επιστροφή σε συμμαχίες με Μαδούρο και Πούτιν;
Η ουσία είναι ότι η χώρα αιχμαλωτίστηκε από την απλή αναλογική του Τσίπρα… Και θα κάνουμε ανώφελες πρώτες εκλογές. Την ώρα που βρυχάται ο Ερντογάν κι ο Πούτιν απειλεί με πυρηνικά…
