Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει)
Ψωμί φαΐ δεν έχουμε λουλούδια θέλει ο απαυτός μας
Αυτή η παροιμία ήρθε στο μυαλό μου όταν άρχισε το μαλλιοτράβηγμα για το ταξίδι του Πρωθυπουργού στη Σκωτία και τη συνάντησή του με τον Κάρολο.
Μη σου πω ότι αυτή η παροιμία μου ήρθε στο μυαλό μου όταν διάβασα ότι ο Πρωθυπουργός θα πάει στη Σκωτία για να συναντήσει τον Κάρολο για να πάρει τεχνογνωσία για το πώς θα αξιοποιήσουμε, εμείς, τα κτήματα (πρώην Βασιλικά) του Τατοΐου. Ε, ήρθαν μετά και οι κόντρες μ τον ΣΥΡΙΖΑ και το γλυκό έδεσε.
Τα κτήματα στο Τατόι κάηκαν στις μεγάλες πυρκαγιές του Αυγούστου του ’21 για να ξέρουμε και γιατί μιλάμε. «Το 80% του δάσους παραδόθηκε στις φλόγες», έγραφαν οι εφημερίδες.
Και τώρα που έχουμε πόλεμο, που η βενζίνη ακριβαίνει, το φυσικό αέριο ακριβαίνει, ο Πούτιν θέλει ρούβλια, η Ευρώπη λέει «όχι», ο Πούτιν έκοψε δοκιμαστικά το αέριο σε δύο χώρες (Πόλωνία-Βουλγαρία), το ψωμί, το σουβλάκι, τα πάντα όλα ακριβαίνουν, ε αυτή την ωραία στιγμή αποφασίζεις να πας να μιλήσεις με τον αιώνιο διάδοχο – που μάλλον ποτέ δε θα δει θρόνο – να σου πει πώς θα αξιοποιήσεις τα σαραντατόσες χιλιάδες στρέμματα σου.
Η στιγμή μάλλον δεν ευνοεί.
Είναι μάλλον εκτός τόπου και χρόνου. Αλλά πες, εσύ ρε φίλε που τα γράφεις αυτά δεν είσαι Πρωθυπουργός να σκέφτεσαι γκλόμπαλι και μπροστά και κοιτάς μόνο αποσβωλομένος τους λογαριασμούς στο τραπεζάκι.
Οκ ας πούμε δεκτόν!
Δεν σκέφτομαι γκλόμπαλι αφού έχω το βραστό αυγό στη μασχάλη.
Σκέφτομαι πάντως ότι μια αξιοποιήση των κτημάτων του Τατοΐου είναι κάτι που το συζητάνε μεταξύ τους μια ομάδα ανθρώπων, επιστημόνων και όχι ένα «πίτσι-πίτσι» μεταξύ δύο που ο μέν ένας είναι εκλεμένος Πρωθυπουργός και ο άλλος ό,τι είναι.
Δηλαδή θέλω να πω θα ήταν αλλιώς αν μια αντιπροσωπεία κλπ κλπ με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό – και σωστά – θα πήγαιναν να δουν μια αντιπροσωπεία κλπ κλπ. Δηλαδή να γινόταν μια κουβέντα με ανθρώπους που ξέρουν. Δηλαδή άλλο ο συμβολισμός, άλλο η ουσία.
Τέλος πάντων, οκ, εμένα μου η είδηση του λόγου του ταξιδιού μου φάνηκε εκτός τόπου και χρόνου.
Φυσικά και να αξιοποιηθεί ο χώρος. Είναι κομμάτι της ιστορίας και μάλιστα το εχουμε χρυσοπληρώσει στον κοκό που μας έτρεξε στα δικαστήρια που του στερήσαμε τον κήπο που έπαιζε μικρός. Να αξιοποιηθεί μπας και γλυτώσει την επόμενη φωτιά που ο κρατικός μηχανισμός δεν θα μπορεί να τη σβήσει είτε φυσάει (όπως παλιά), είτε με άπνοια (όπως πέρσι).
Γιάννης Καφάτος
