Είχε δει και μικρότερα…
Σε έναν τριαντάχρονο του έχει κολλήσει η ιδέα ότι το πουλί του ήταν πάρα πολύ μικρό.
Αυτό τον είχε γεμίσει με κόμπλεξ, με αποτέλεσμα δεν πλησίαζε γυναίκα, μην τυχόν και γελοιοποιηθεί.
Πόσο ν’ αντέξει όμως, μια μέρα ερωτεύεται μια νοσοκόμα. Έτσι μια νύχτα καταλήγουν στο σπίτι της.
Αυτή σερβίρει δυο ποτά, βάζει αισθησιακή μουσική και χαμηλώνει τα φώτα. Μετά από λίγο τον προωθεί προς το υπνοδωμάτιό της.
Ιδρωμένος και τρομαγμένος ο τριαντάχρονος της λέει:
-Να… ξέρεις, θέλω να σου εμπιστευτώ ότι έχω πολύ μικρό πουλάκι…
Του απαντάει η νοσοκόμα:
-Έλα μην φοβάσαι, νοσοκόμα είμαι, δεν θα γελάσω καθόλου…
Τότε αυτός βγάζει όλα τα ρούχα του και μένει τσίτσιδος.
Του λέει η νοσοκόμα:
-Άντε ρε μη στεναχωριέσαι και μην ντρέπεσαι, μια χαρά είναι, έχω δει και μικρότερα…
Της απαντάει αυτός:
Σιγά μην είδες… δεν σε πιστεύω…
Τότε αυτή του λέει χαμογελώντας:
Σου μιλάω ειλικρινά, παλιότερα δούλευα σε μαιευτήριο…
ΓΝΩΜΙΚΟ
Η αντιξοότητα δημιουργεί ανθρώπους και η ευημερία δημιουργεί τέρατα.
Βίκτωρ Ουγκώ – 1802-1885 – Γάλλος συγγραφέας
