Το έχουμε πει πολλές φορές και θα το επαναλαμβάνουμε σε κάθε ευκαιρία. Η Νέα Δημοκρατία αλλά κυρίως η προκάτοχός της άφησαν ανενόχλητη την Αριστερά ν’ αλωνίζει και τελικά να επικρατήσει ιδεολογικά στην κοινωνία. Πιο πολύ έγιναν βιώματα στην ελληνική κοινωνία οι δήθεν αγώνες του Βελουχιώτη παρά η προσπάθεια του εθνικού στρατού να κρατήσει τη χώρα στον ελεύθερο κόσμο. Με την βοήθεια του Τσόρτσιλ αρχικά.
Στην ιδεολογική νίκη του ΚΚΕ και της Αριστεράς συνετέλεσε, βεβαίως, κι η περίοδος της χούντας αλλά κατ’ ουσίαν δεν δόθηκε ποτέ ιδεολογική μάχη! Σχεδόν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ΄80. Και τότε ακόμη όμως, παρά την τεράστια απήχηση της ΟΝΝΕΔ στην ελληνική νεολαία, πάλι λάθος ήταν τα όπλα της μάχης αφού προτάχθηκαν αντικομμουνιστικά σύνδρομα και συνθήματα Κι όχι θετική αντιπαράθεση. Ας μη ξεχνάμε το γελοίο κι αντιεπικοινωνιακό σύνθημα «αλήτες προδότες κομμουνιστές»!
Επιπλέον, ακόμη και σήμερα ακούμε πολλούς από τον χώρο της ΝΔ να βγάζουν φιλιππικούς για το πόσο… τιμούν το ΚΚΕ! Αν ήξεραν τι λένε θα είχαν κι ο ίδιοι ιδεολογική συγκρότηση. Δεν είναι δυνατόν, επί παραδείγματι να τιμούν κάποιοι εντός ΝΔ το ΚΚΕ που βιαίως επιχείρησε να τοποθετήσει την Ελλάδα στο ανελεύθερο κι αντιδημοκρατικό σιδηρούν παραπέτασμα.
Προσφάτως ακόμη, κάποιοι έφερναν ως παράδειγμα ότι το ΚΚΕ έσωσε τη Βουλή από πιθανό ολοκαύτωμα στις εκδηλώσεις των «αγανακτισμένων»! Σοβαρά τώρα; Δηλαδή το ΚΚΕ έγινε πολιτοφυλακή αντί της αστυνομίας που αδράνησε εγκληματικά και θα το τιμήσουμε κιόλας;
Αμ το άλλο; Μήπως πρέπει να τιμάμε το ΚΚΕ κι επειδή αρνείται στην Πολιτεία να κάνει έλεγχο στα οικονομικά του; Ένα κόμμα που είχε εκατοντάδες (ακόμη έχει) επιχειρήσεις σε σημαντικούς τομείς της οικονομικής παραγωγικής δραστηριότητας κι ουδείς γνωρίζει τι, πώς και γιατί;
Τα σκεφτόμουν αυτά και πολλά άλλα με αφορμή τη στάση του ΚΚΕ στον πόλεμο της Ουκρανίας. Όπου, του φταίνε το ΝΑΤΟ κι η Δύση! Πόση υποκρισία πια; Πόση ιδεολογική αγκύλωση; Πόσος αναχρονισμός;
Έχετε σκεφτεί ότι όλα όσα λέει σήμερα το ΚΚΕ τα έλεγε πριν 50-70 ή 100 χρόνια; Ίδια ξύλινη κι ενίοτε ακατάληπτη γλώσσα, ίδια συνθήματα, ίδια γραφικότητα.
Κι αυτό είναι το μεμπτό για τον φιλελεύθερο χώρο. Αφήνει το ΚΚΕ να προκαλεί και το αντιμετωπίζει ως γραφικό κόμμα, αντί ν’ αναδεικνύει τις ιστορικές του παλινωδίες και να δίνει ιδεολογικές μάχες. Κι αυτό την ώρα που όλες σχεδόν οι χώρες που γνώρισαν κομμουνισμό έχουν εκτός νόμου τα κομμουνιστικά κόμματα.
Σαφώς κι είμαστε όλοι υπέρ της λήθης. Σαφώς και πρέπει ο τόπος να ξεφύγει από τα δεινά του εμφυλίου που ακόμη και σήμερα τον ταλανίζουν. Μα αυτά τα δεινά, δεν τα προκαλεί ο αστικός χώρος, οι φιλελεύθερες δυνάμεις. Το ΚΚΕ είναι αυτό που απλά έχει το όπλο παρά πόδα και συντηρεί τους στρατούς του ΠΑΜΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνος που εκτοξεύει συστηματικά μίσος στην κοινωνία.
Όσο το ΚΚΕ αφήνεται να αλωνίζει με ψεύτικη κι αναπάντητη προπαγάνδα, τόσο πλήττεται η αλήθεια και κυρίως η αστική δημοκρατία που πυροβολείται συνεχώς πισώπλατα. Δεν εννοώ να τεθεί εκτός νόμου, όπως σε πολλές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, αλλά κάποιος πρέπει να δίνει απαντήσεις. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον κατ’ εξοχήν αστικό/ φιλελεύθερο πολιτικά χώρο. Μέχρι το κομμουνιστικό μόρφωμα να καταρρεύσει και να εξαφανιστεί, όπως παντού…
