Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει!)
Οι ανέμελοι firestarters
Οι πυρκαγιές είναι μια επιδημία που τόσα χρόνια δεν έχουμε καταφέρει ως ανθρωπότητα να βρούμε ένα εμβόλιο για να την καταπολεμήσουμε. Είναι μια δύσκολη εξίσωση με επιπτώσεις στο περιβάλλον και τους ανθρώπους.
Ακόμη πιο δύσκολη εξίσωση είναι η αντιμετώπισή τους και αν πάμε στα θέματα πρόληψης κατά των πυρκαγιών τα πράγματα γίνονται όλο και πιο περίπλοκα και πιο δύσκολα.
Η αλήθεια είναι ότι η προσωπική ευθύνη στην περίπτωση των πυρκαγιών, και ειδικά στο θέμα του πώς ξεσπάνε είναι τεράστια.
Κάθε φορά που ο καιρός είναι φριχτά ζεστός, έχει καιρό να βρέξει και ο αέρας φυσάει μανιασμένα κάπου θα βρεθεί ο ανέμελος Firestarter (που τραγουδούσαν και οι Prodigy) να αχνίσει τις μέλισσες του, να κόψει μια σωλήνα με τον τροχό που πετάει σπίθες, να κάψει τα ξερόχορτα στο χωράφι ή στον κήπο του, να κάνει ένα μπάρμπεκιου ρε αδερφέ στο δάσος.
Κινδυνεύουν το περιβάλλον που θα κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές, κινδυνεύουν σπίτια που χτίστηκαν νόμιμα και παράνομα, κινδυνεύουν ζωές κατ’ αρχήν επειδή κάποιος ανέμελος αποφασίζει να δράσει σαν τρομοκράτης.
Μετά τον ανέμελο φυσικά υπάρχουν πολλές παράμετροι όπως τα μέσα πυρόσβεσης, τα καθαρισμένα οικόπεδα από τα ξερά χόρτα και κλαριά, οι αντιπυρικές ζώνες στα δάση, ποιος έχει την ευθύνη για την πυροπροστασία και λοιπά και λοιπά και λοιπά.
Ο ανέμελος όμως είναι στην προκειμένη περίπτωση το θέμα μου. Και είναι ο ανέμελος γιατί έτυχε να συναντήσω κάποια στιγμή έναν που μου περιέγραψε την συνομιλία του με έναν ανέμελο που προκάλεσε μια μικρή ευτυχώς πυρκαγιά με μόνο αποτέλεσμα ευτυχώς να καούν λίγα ξερόχορτα σε έναν κήπο.
Η ανεμελιά είναι καλή, ωραίο συναίσθημα όταν είσαι διακοπές, όταν είσαι παιδί και πας στο λούνα παρκ ξέρω ‘γω. Είναι όμως ισοδύναμη με δολοφονία όταν είσαι ενήλικας που κάτι έχει πάρει τ’ αυτί σου για τους εκατοντάδες νεκρούς, τα χιλιάδες καμένα στρέμματα, τις πλημμύρες που ακολουθούν συνήθως στις περιοχές που δεν υπάρχει βλάστηση να συγκρατήσει τα νερά.
Κοινωνικά άρρωστοι τύποι, που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, απόλυτοι εγωπαθείς εγωιστές , εν δυνάμει δολοφόνοι τις μέρες που ο καύσωνας έχει ξεράνει τα πάντα παίζουν με τα σπίρτα αντί να παίξουν με κάτι που όπως ξέρουμε ούτε τυφλώνει, ούτε κουφαίνει. Αυτοί οι …ανέμελοι πρέπει όταν συλλαμβάνονται να τιμωρούνται. Να τιμωρούνται αυστηρά και στην ποινή τους να συμπεριλαμβάνεται και μια κάποια μορφή κοινωνικής εργασίας. Για να μάθουν ότι δεν ζουν μόνοι τους και έχουν ευθύνες απέναντι στους άλλους.
Γιάννης Καφάτος
