Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει!)
Εμείς και οι άλλοι
Πάντα έχουμε λόγους για να χωριζόμαστε και να γκρινιάζουμε. Τώρα το νέο πεδίο που μας βάζει σε μια διαπάλη είναι το «εμείς και οι άλλοι» δηλαδή ο εμβολιασμένοι κι οι ανεμβολίαστοι.
Είναι μια πολύ περίπλοκη συνθήκη, μια εξίσωση με πολλούς αγνώστους, αλλά και πολλούς «γνωστούς» παράγοντες.
Το βέβαιο είναι ότι όπως σε όλες τις «πολεμικές» των τελευταίων ετών εκείνο που τις κάνει ακόμη πιο «αιμοδιψείς» – ευτυχώς μόνο στον τομέα της ανταλλαγής σχολίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – είναι οι κολλημένοι, οι στρατοί, όπως θες πες τους που πίσω από κάθε σκέψη και άποψη ψάχνουν να βρουν φίλους και οχτρούς.
Δηλαδή μπορείς να είσαι υπέρ του εμβολιασμού χωρίς να είσαι μητσοτακικός ή κατά του εμβολιασμού χωρίς να είσαι οπαδός του υπαρκτού πολακισμού.
Εμείς λοιπόν και οι άλλοι παίζουμε τις κουμπάρες με ατάκες και εξυπνακισμούς και κάποιοι προσπαθούν να κάνουν λογαριασμό κάθε τόσο στα κομματικά τους ταμεία.
Έχω εμβολιαστεί κι έτσι αισθάνομαι πιο ασφαλής. Ακόμη κι αν αρρωστήσω δεν θα καταλήξω μόνος, διασωληνωμένος και ενδεχομένως νεκρός. Αυτό δεν μου το αλλάζει κανείς.
Όπως εμβολίασα τα παιδιά μου όταν ήταν παιδιά με τα προβλεπόμενα εμβόλια, όπως εμβολιάστηκε η κόρη μου με το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου όταν έφτασε στην κατάλληλη ηλικία, έτσι εμβολιάστηκα κι εγώ όταν ήρθε η σειρά μου για τον κορωνοϊό.
Για μένα δεν υπάρχει κανένα δίλημμα. Η επιστήμη δίνει τις λύσεις και όλα τ’ άλλα είναι απλώς προφάσεις εν αμαρτίαις.
Δεν σημαίνει ότι ο εμβολιασμός είναι πανάκεια ούτε μια γόμα που σβήνει τα λάθη και τις αστοχίες που έγιναν στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης.
Ο εμβολιασμός είναι μια αντικειμενική πράξη. Εμβόλιο σημαίνει προστασία.
Δε σημαίνει ουτε είμαι δεξιός, ούτε αριστερός, ούτε κεντρώος, ούτε τρολ, ούτε αναρχικός, ούτε τίποτα.
Ο εμβολιασμός είναι μια πράξη ευθύνης απέναντι στον εαυτό μου, στους ανθρώπους που αγαπάω. Δεν είναι πράξη κομματικής ταυτότητας.
Το Σάββατο, κάνοντας το μπάνιο μου, διάβασα ότι τα κρούσματα ανέβηκαν στα 1001. Χίλια ένα!!! 1001 κρούσματα, καμπανάκι ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Οι διασωληνωμένοι και οι νεκροί, όπως λένε οι ειδικοί είναι ανεμβολίαστοι.
Τα ζόρια έρχονται. Ο κορωνοϊός δεν είναι ένας πονοκέφαλος που φεύγει μ’ ένα παυσίπονο. Φαίνεται ότι θα μας ταλαιπωρεί για καιρό ακόμη.
Εμβόλιο και θεραπεία είναι η μόνη μας ελπίδα. Κι αυτή τη στιγμή έχουμε μόνο το εμβόλιο και όποιος δεν το κάνει δεν είναι ούτε μάγκας, ούτε τίποτα. Είναι επικίνδυνος για τον ίδιο του τον εαυτό, πρωτίστως και τους δικούς του ανθρώπους κατά δεύτερον και τους υπόλοιπους κατά τρίτον. Και η σειρά, ποιος είναι πρώτος, δεύτερος ή τρίτος δεν έχει καμία σημασία.
Ναι λοιπόν, ένα κείμενο «στρατευμένο» που χωρίς ήξεις-αφίξεις λέει: Εμβολιαστείτε. «Εμείς και οι άλλοι» είμαστε όλοι «ένα» τελικά και ευάλωτοι στην αρρώστια. Και αυτή τη στιγμή η μόνη μας ελπίδα για να μην πεθάνουμε, αν αρρωστήσουμε είναι το εμβόλιο.
Γιάννης Καφάτος
