Είμαι εξ εκείνων που πίστευαν και πιστεύουν ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα αμιγές ναζιστικό μόρφωμα, με αυτή – καθεαυτή την έννοια του όρου. Ουδέποτε αποτυπώθηκε εκλογικά κάτι τέτοιο στο διάβα των χρόνων. Πάντα η «Χρυσή Αυγή», είχε ποσοστά χαμηλότερα ακόμη κι από του… Βέργη που το «έπαιζε» οικολόγος και κυμαίνονταν στο 0.3%!!!
Άρα, αν υπήρχε οποιαδήποτε συμπάθεια, θα είχε αποτυπωθεί εκλογικά εδώ και χρόνια. Κάτι που δεν συνέβη μέχρι να φτάσουμε στην απαρχή της μεγάλης ελληνικής κρίσης, όπου η οργή της ξαφνικής φτωχοποίησης σημαντικών τμημάτων του ελληνικού πληθυσμού, σε συνδυασμό με την λαϊκίστικη – συνολική «καταδίκη» όλων των πολιτικών κομμάτων, έφερε στις ίδιες πλατείες μπόλικο λουμπεναριό κι αντισυστημικούς πολίτες από την Δεξιά και την Αριστερά. Η όσμωση της «επάνω» με την «κάτω» πλατεία έφερε και τα κοινά συνθήματα: «Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή». Το ίδιο συνέβη με τις κρεμάλες Ελλήνων πολιτικών ή της Μέρκελ, υπό ιαχές με κατάρες και άφθονα μπινελίκα….
Μοιραία, σ’ αυτό το κλίμα γενικής αναρχίας κι ενίοτε αλητείας, κάποια τμήματα του πληθυσμού ψήφισαν «Χρυσή Αυγή», χωρίς να πολυξέρουν τι ψηφίζουν… Το έκαναν από μίσος, αντίδραση, αγανάκτηση κι όχι επειδή ήταν ναζιστές ή αποδέχονταν την ιδεολογία του Μιχαλολιάκου, του Παππά ή του Κασιαδιάρη. Το έκαναν με την… προσδοκία να μπει ο Παναγιώταρος κι άλλοι δήθεν παλικαράδες στη Βουλή και να «σαπίσουν» στο ξύλο τον Παπανδρέου, τον Λοβέρδο, τον Καραμανλή ή κάποιον εξ εκείνων που ψήφισαν μνημόνια κι οι χρυσαυγίτες μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήριζαν «προδότες»!
Είναι και κάτι ακόμη. Όταν δολοφονήθηκε ο Φύσσας, οι περισσότεροι εξ εκείνων που τους είχαν ψηφίσει συνειδητοποίησαν ότι δεν είχαν να κάνουν με … πατριώτες ή εθνικούς εκδικητές αλλά με τερατώδη υπόκοσμο κι αλητεία. Κι όταν τους εγκατέλειψαν οι ψηφοφόροι που άλλα νόμιζαν, έμειναν πάλι στο περιθώριο κι εκτός Βουλής.
Όμως, δεν πρέπει να λησμονάμε κάποια πράγματα.
Είδα χθες να διαδηλώνει εναντίον της «Χρυσής Αυγής» τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ και να επιχειρούν να οικειοποιηθούν την αναμενόμενη δικαστική απόφαση.
Μα, μαζί δεν ήταν στις πλατείες; Τα ίδια δεν φώναζαν; Τα ίδια δεν επιδίωκαν;
Μαζί δεν διέλυσαν την παρέλαση της Θεσσαλονίκης, το 2011, όταν έβριζαν «προδότη» τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και μέλη των νεολαιών τους τον μούντζωναν;
Μαζί δεν ήταν οι κυβερνητικοί παράγοντες με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της «Χρυσής Αυγής» στο Καστελόριζο και συναγελάζονταν;
Η ψυχή του ΣΥΡΙΖΑ, πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, δεν ήταν εκείνος που είπε μέσα στη Βουλή ότι «δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι», την ώρα που συνεχιζόταν η συζήτηση εάν θα είναι τοξική η ενδεχόμενη θετική ψήφος της ΧΑ στην αλλαγή του εκλογικού νόμου;
Ο ίδιος άνθρωπος, ο Βούτσης, δεν ήταν εκείνος που ως γραμματέας των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, κατακεραύνωνε τον Σαμαρά ότι… μεθοδεύει να θέσει εκτός νόμου τη ΧΑ για να εισπράξει την εκλογική της πελατεία;
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, ο Παρασκευόπουλος, δεν παρότρυνε το 2016 να υπάρξει «σύγκλιση και όχι τη ρήξη με την ΧΑ»;
Ξεχνάμε ότι τεσσερισήμισι χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να βρεθεί αίθουσα για να τελεστεί η δίκη;
Ξεχνάμε ότι η εκλεκτή του ΣΥΡΙΖΑ, του Προκόπη Παυλόπουλου και του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, Αικατερίνη Θάνου εξελέγη πρόεδρος της επιτροπής ανταγωνισμού με τις ψήφους της «Χρυσής Αυγής»;
Όλα αυτά, δεν εμπόδισαν την Αριστερά, τον Τσίπρα, τον ΣΥΡΙΖΑ, να επιχειρούν να συντονίζουν και να οικειοποιούνται τις αντιδράσεις εναντίον της «Χρυσής Αυγής»! Πόσο υποκριτές πια;
Όταν μάλιστα, από την άλλη πλευρά, η κοινωνία δεν ξεχνά ότι ο Σαμαράς οδήγησε στη Δικαιοσύνη τη «Χρυσή Αυγή».
Δεν ξεχνά ότι την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για ευπρόσδεκτες ψήφους, ο ευπατρίδης Σταύρος Δήμας δήλωνε ότι δεν πρόκειται να δεχθεί να εκλεγεί πρόεδρος της δημοκρατίας με τις ψήφους της «Χρυσής Αυγής»!
Ενώ, δεν ξεχνά η κοινωνία τον Πύρρο Δήμα να ορθώνει το ανάστημά του στις αλητείες και τις προκλήσεις των χρυσαυγιτών μέσα στη Βουλή. Το ίδιο κι ο Νίκος Δένδιας, ο Πέτρος Τατσόπουλος, ο Καμίνης ως δήμαρχος αλλά και τόσοι άλλοι βουλευτές των αστικών κομμάτων.
Πρέπει να τονίσω κάτι ακόμη. Δεν μπόρεσα να κατανοήσω τι νόημα είχε αυτή η κινητοποίηση της Αριστεράς χθες, μπροστά από τα δικαστήρια ή τις προηγούμενες ημέρες στα ΜΜΕ και στα social media. Μου είναι αδιανόητο ότι όλοι αυτοί δεν κατανοούν το αυτονόητο: Ότι οι δικαστές δεν είναι δυνατόν ν’ αποφασίζουν υπό την πίεση του κοινού περί δικαίου αισθήματος…
Ας αναλογιστούμε κάτι: Τι θα γινόταν αν η απόφαση του δικαστηρίου ήταν διαφορετική και δεν άρεσε στο πλήθος; Δεν θέλω να το σκέφτομαι…
Πάντως, όλοι μας οφείλουμε να καταδικάσουμε τις ενέργειες βίας εναντίον του Αλέξη Τσίπρα από τον εσμό των πρώην συντρόφων του έξω από το Εφετείο. Αυτά τα αναρχοαυτόνομα μπάχαλα ο ίδιος τα εξέθρεψε… Δυστυχώς!
