Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Αγωνία και λαχτάρα
Μπορεί να μην είναι πολύ «μάτσο», ή «ιν» (που λέγαμε παλιά), μπορεί να είναι «πασέ», μπορεί να είναι όλα αυτά, και πολλά άλλα, μαζί το θέμα είναι ότι Αγωνιώ!
Η αγωνία μου για τους δικούς μου ανθρώπους, τους φίλους, τους συναδέλφους και τον ίδιο μου τον εαυτό είναι μεγάλη.
Ο κορωνοϊός δεν έφυγε ποτέ. Εμείς «φύγαμε» λίγο (κάποιοι πολύ) από την μέγγενη της καραντίνας και νομίζαμε ότι η δολοφονική λαίλαπα του 2020 χαλάρωσε, ξέφτισε, ότι το καλοκαίρι θα την έκανε πιο χαλαρή και διάφορα άλλα.
Τα καθημερινά κρούσματα που ακόμη κι όταν δεν αυξάνονται είναι πάνω από 200 να μην ξεχνάμε ότι αντιστοιχούν σε ανθρώπους. Τα «κρούσματα» έχουν συγγενείς, φίλους, συναδέλφους, ζωή, όνειρα και προσδοκίες.
Αγωνιώ λοιπόν γιατί αισθάνομαι ακόμη πιο εκτεθειμένος αυτό το διάστημα που η άδεια Αθήνα θα αρχίσει να γεμίζει.
Αγωνιώ γιατί το παιδί μου δεν έκανε ολόκληρη την πρώτη Λυκείου και δεν ξέρω πώς θα κάνει σωστά τη Δευτέρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα δικά του όνειρα.
Αγωνιώ ποιος μπορεί να κοροϊδέψει τα στην εφηβεία παιδιά μου όταν εγώ τους λέω να προσέχουν και να φοράνε μάσκα και να πλένουν συχνά τα χέρια τους και να τους πει: έλα μωρέ μαλακίες είναι αυτά. Μην είσαι μπαμπάκιας.
Αγωνιώ για τους ηλικιωμένους γονείς μου, για τους δικούς μου ανθρώπους που πάω και τους βλέπω με μάσκα γιατί φοβάμαι.
Αγωνιώ για τις δουλειές μας που ποιος ξέρει πόσο θα αντέξουν μια ακόμη μεγαλύτερη εξάπλωση του ιού.
Αγωνιώ γιατί ακούω από παντού τύπους που λένε ακόμη «αν δεν αρρωστήσει γνωστός μου εγώ δεν το πιστεύω ότι υπάρχει», ή λένε, ρωτώντας τάχα μου: μα υπάρχει τελικά ή μας κοροϊδεύουν.
Αγωνιώ γιατί ακούω, όπως όλοι μας, γιατρούς να καταγγέλλουν ότι ανακοινώνονται λιγότερα κρούσματα – που δεν καταλαβαίνω και σε τι αποσκοπεί, αν φυσικά ισχύει κάτι τέτοιο.
Αγωνιώ γιατί διακρίνω μια αμηχανία και όχι μια αποφασιστικότητα σ’ αυτούς που οφείλουν να παίρνουν μέτρα, και (σωστές) αποφάσεις.
Αγωνιώ όταν η υγεία όλων μας γίνεται πολιτικάντικο κομπολόι και κάποιοι κοιτάζουν πώς θα «παίξουν» πιο πολλές χάντρες και με πιο δυνατό θόρυβο!
Αγωνιώ και δεν με ενοχλεί καθόλου αν είμαι «πασέ» ή ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να πει κάποιος που γεμάτος άνεση και αυτοπεποίθηση δε φοράει τη μάσκα του εκεί που πρέπει και μας κουνάει και το δάχτυλο.
