Η αποκαθήλωση ενός ειδώλου και μιας ομάδας – Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Σήμερα σκέφτηκα ν’ αφήσουμε την πολιτική στην άκρη και ν’ ασχοληθούμε για λίγο με το σημαντικότερο από τα δευτερεύοντα της ζωής μας. Το ποδόσφαιρο.

Σακελλαρόπουλος Γ. Νίκος
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Να ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι στην Ισπανία ήμουν, είμαι και θα είμαι Ρεάλ. Άρα εξ ορισμού απέναντι σε οτιδήποτε έχει οσμές Βαρκελώνης, όπως επί παραδείγματι τη Μπαρτσελόνα. Έτσι γίνεται με τους οπαδούς, ακόμη και με τους φιλάθλους. Μπορεί ο αντίπαλος να είναι κλάσεις ανώτερος αλλά ο οπαδός της άλλης ομάδας ποτέ δεν θα το παραδεχτεί… Μπορεί μέσα του να παραδέχεται ότι ο άλλος είναι καλύτερος, αλλά ποτέ φωναχτά… Κι αυτό συμβαίνει παντού, σε όλο τον κόσμο. Μπορεί ο φίλος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να αποδεχτεί ότι η Σίτυ κι η Λίβερπουλ είναι καλύτερες; Ποτέ! Το ίδιο ο οπαδός της Μίλαν για την Ίντερ στο Μιλάνο, του Αστέρα για την Παρτίζαν στη Σερβία, του… Εθνικού για τον Ολυμπιακό στον Πειραιά! Ουδείς θέλει την προκοπή του «οχτρού»!

Με αυτό το δεδομένο λοιπόν, κάθισα να δω τον προημιτελικό του Τσάμπιος Λιγκ ανάμεσα στη Μπάγερν και στη Μπαρτσελόνα και δη με καλή παρέα. Τον αδελφό μου Μένιο και τον φίλο μας Γιώργο. Ήρθαν τα σουβλάκια, οι μπίρες κι έσβησαν τα φώτα της βεράντας όπως γίνεται με τα φώτα στο θέατρο… Η παράσταση αρχίζει!

Κι είδα με απόλυτη ηδονή να δύει οριστικά κι αμετάκλητα η αυτοκρατορία του Μέσι κι η ομάδα που (αυτό το παραδέχομαι μέσα μου) όνειρο που είχε φτιάξει ο Γκουαρντιόλα εδώ και χρόνια… Είδα τη Μπάρτσα να βιώνει την πιο ταπεινωτική της βραδιά στα 121 χρόνια της ιστορίας της.

Είδα ένα παιγνίδι, ειδικά της Μπάγερν, που έμοιαζε με έκδοση ηλεκτρονικού! Μαγικό! Μάλιστα, παρά τα οκτώ τεμάχια που φιλοδώρησε η Μπάγερν τη Μπάρτσα, εγώ ήμουν στενοχωρημένος αφού ήθελα διψήφιο σκορ και δη με χατ τρικ του σπουδαίου Λεβαντόφσκι…

Όποιος δεν είδε το παιγνίδι και διάβασε την άλλη ημέρα το σκορ, ίσως να νόμισε ότι έγινε κάποιο λάθος, τυπογραφικό ή βιασύνης…  Μου είπαν φίλοι ότι τους συνέβη!

Κάποιοι άλλοι φίλοι, στην εφημερίδα, άρχισαν να ψάχνουν αν άλλη φορά η Μπαρτσελόνα είχε παθητικό οκτώ γκολ. Βρήκαν ότι είχε συμβεί πριν… 74 χρόνια!

Όταν καταλάγιασε η «πίκρα» μου που η Μπάρτσα δεν «έφαγε» δέκα τεμάχια, είδα την εικόνα του θεατή Μέσι ν’ αποχωρεί με σκυμμένο κεφάλι από τον αγωνιστικό χώρο. Φορούσε το περιβραχιόνιο κι ενώ εκείνος ήταν ωσεί παρών στο γήπεδο, είχε δει τον τερματοφύλακά του   να μαζεύει οκτώ φορές την μπάλα από τα δίχτυα του!

Η αποκαθήλωση του μεγαλύτερου! Ναι ο Μέσι ήταν ο καλύτερος μα δεν είναι πια. Από τον χρόνο δεν γλιτώνει κανένας, πολύ περισσότερο όταν τον αφήνουν έρμαιο σ’ αυτόν… Κι ο Μέσι είναι πια σαν την καλαμιά στον κάμπο. Δύσκολο έως αδύνατο ν’ αλλάξει πια η εικόνα… Μπορεί να υπάρξουν κάποιες μεμονωμένες εκλάμψεις αλλά το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο. Ειδικά αν παραμείνει στη Βαρκελώνη, τη στιγμή που μπορεί να δώσει μια αναλαμπή στη μεγάλη του καριέρα αφού η Ίντερ τον περιμένει με ανοικτές αγκάλες….

Όμως, το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο ισχύει και για τη Μπαρτσελόνα. Έφυγαν οι μεγάλοι της παίκτες ( Τσάβι, Ινιέστα, Νεϊμάρ κλπ) κι αντικαταστάθηκαν με μετριότητες, οι παρακαταθήκες του Γκουαρντιόλα δεν αξιοποιήθηκαν ενώ υπάρχει κι ένας πρόεδρος που θέλει να κάνει τον προπονητή, ακόμη και τον …μασέρ!

Λίγα δευτερόλεπτα μετά τη λήξη του εφιαλτικού παιγνιδιού, ο πάντα νηφάλιος Πικέ δήλωσε ότι ο σύλλογος χρειάζεται αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Το έπιασε το υπονοούμενο ο πιο γελοίος πρόεδρος που είχαν ποτέ οι Καταλανοί, ο Μπαρτομέου, κι ανέφερε ότι «έχουμε κάποια πράγματα στο μυαλό μας. Την επόμενη εβδομάδα θα τις επικοινωνήσουμε».

Κι αφού τις έχει στο μυαλό του γιατί δεν τις έχει κάνει τόσο καιρό που η Μπαρτσελόνα αδυνατεί να προχωρήσει σε Ευρώπη κι Ισπανία; Πολύ περισσότερο όταν έχει ένα ρόστερ με «ηλικιωμένους» ποδοσφαιριστές; Κι όταν αγόρασε ποδοσφαιριστές σαν τον Γκριζμάν που ποτέ δεν είχε παίξει ποδόσφαιρο ομάδας με αποτέλεσμα να έχει παρκαρισμένα στον πάγκο 120 εκατομμύρια; Ή όταν τα 222 εκατομμύρια του Νεϊμάρ πήγαν σε ποδοσφαιριστές που δεν είχαν ποτέ σκέψη να περάσουν ακόμη κι έξω από το Καμπ Νόου;

Ομολογώ και πάλι ότι ως οπαδός της Ρεάλ δεν μελαγχολώ. Όμως το κάνω με την ιδιότητα του λάτρη της μπάλας… Όταν αποκαθηλώνονται οι κορυφαίοι, η μπαλίτσα χάνει τη γοητεία της…

Προηγούμενο άρθροΠρωτοσέλιδοι βασικοί τίτλοι εφημερίδων της Δευτέρας 17 Αυγούστου 2020
Επόμενο άρθροΙσχυρός σεισμός 5,1 ρίχτερ νότια της Ύδρας
*Ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας («Hellas Special Άφιλτρο», «Ο Γέρος του Βοριά» που αποτελεί τη λαϊκή βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, «Οι Μύθοι και το Παραμύθι»). Θεωρείται εκ των πρωτεργατών της «ελεύθερης ραδιοφωνίας» και επί χρόνια ασχολήθηκε με την πολιτική αρθρογραφία και ανάλυση σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς. Για πολλά χρόνια συνδύασε την εργασία με τα χόμπι του (αθλητισμός) , με την ιδιότητά του ως Γενικός Διευθυντής της εφημερίδας «Sportime» και της «Αθλητικής Ηχούς», ενώ έχει γράψει στίχους σε τραγούδια σημαντικών Ελλήνων δημιουργών και τραγουδιστών.