Μια γεύση που ξυπνά αναμνήσεις … παιδικές, γιορτινές και χαμόγελα. Ένα χαρακτηριστικό ελληνικό γλυκό, με ταπεινά υλικά της κουζίνας povera … που όπως έλεγε η γιαγιά ήταν το γλυκό που γίνονταν στο λεπτό για τραταμέντο, για γιορτές και γενέθλια. Μερικά κεράκια και η τούρτα ήταν έτοιμη…
Τα υλικά από περιοχή σε περιοχή ήταν λίγο διαφορετικά, αλλού έβαζαν ελαιόλαδο, στα βουνά καρύδια, στα πεδινά αμύγδαλα, σταφίδες όπου υπήρχαν και στα αστικά κέντρα μπορεί να πρόσθεταν λίγο βούτυρο ή κουκουνάρι ή γλυκό του κουταλιού ψιλοκομμένο.
Η χαρισματική Χρυσούλα Παπαλέξη είναι ιδιοκτήτρια του πανέμορφου ξενοδοχείου στο Γαλαξίδι, βραβευμένη για το πρωινό που προσφέρει με γεύσεις που σε πάνε στα ουράνια… Την αγαπώ γιατί είναι μια πρέσβειρα του γαστρονομικού μας πολιτισμού και προσπαθεί κάθε ημέρα να γίνεται καλύτερη.
Εμείς στο Έμβολο αυτούς τους ανθρώπους επιβραβεύουμε … αυτοί οι άνθρωποι είναι παράδειγμα προς μίμηση, για να γίνει η Ελλάδα του σήμερα ακόμα καλύτερη …
Μπράβο Χρυσούλα.
Χαλβάς της γιαγιάς
Aπό τη Χρυσούλα Παπαλέξη, Ξενοδοχείο Ganimede, Γαλαξίδι
Υλικά
1 φλιτζάνι τσαγιού ηλιέλαιο
2 φλιτζάνια τσαγιού σιμιγδάλι χοντρό
3 φλιτζάνια τσαγιού ζάχαρη
4 φλιτζάνια τσαγιού νερό
150 γρ. αμύγδαλα ξεφλουδισμένα
100 γρ. σταφίδα μαύρη
75 γρ. κουκουνάρι
Ξύσμα από 1 λεμόνι, ακέρωτο
Κανέλα Κεϋλάνης σε σκόνη
Τρόπος παρασκευής
Σε κατσαρόλα ρίχνουμε το νερό με τη ζάχαρη μόλις αρχίσει να κοχλάζει ανακατεύουμε και βράζουμε για 3 λεπτά.
Σε μεγάλη κατσαρόλα ζεματάμε το λάδι και ρίχνουμε τα αμύγδαλα και τα κουκουνάρια να ροδίσουν.
Τότε προσθέτουμε το σιμιγδάλι ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα.
Όταν καβουρδίζεται το σιμιγδάλι θα πάρει ένα χρυσό ξανθό χρώμα.
Ρίχνουμε προσεκτικά το σιρόπι γιατί πολλές φορές πετάγεται το καυτό σιμιγδάλι.
Προσθέτουμε και τις σταφίδες και ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα.
Σκεπάζουμε με μια πετσέτα και το καπάκι και βάζουμε την κατσαρόλα, στην άκρη της φωτιάς, να σιγοβράζει ώσπου να σφίξει Ρίχνουμε το χαλβά σε φόρμα και τον αναποδογυρίζουμε σε πιατέλα.
Πασπαλίζουμε με κανέλα και τριμμένα αμύγδαλα αν θέλουμε.
