Θέλω να συζητήσουμε ένα θέμα που ομολογώ δεν έχω αντιληφθεί για ποιον λόγο γίνεται και πρέπει να το πληρώνουμε εγώ κι εσείς…
Ακούστε:
Τον περασμένο Ιούνιο ο Νίκος Παππάς, υπουργός ψηφιακής πολιτικής, προκήρυξε ένα διαγωνισμό για τη μέτρηση της κυκλοφορίας των εντύπων. Για την ακρίβεια έδωσε τις προδιαγραφές στο Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας που καλείται να υλοποιήσει το σχέδιο. Το κόστος του έργου ανέρχεται στα 12,5 εκατ. ευρώ.
Δηλαδή όλοι εμείς πρέπει να πληρώνουμε για να γίνονται οι μετρήσεις κυκλοφορίας εντύπων (εφημερίδων και περιοδικών) που εκδίδουν ιδιωτικές εκδοτικές εταιρείες. Οι δε εκδότες κι οι εταιρείες τους, αποκτούν με δικά μου και δικά σας χρήματα ένα εργαλείο που αφορά μόνο εκείνους!!
Για ποιο λόγο να συμβαίνει αυτό; Πολύ περισσότερο αφού δεν συμβαίνει πουθενά στο κόσμο; Κι αφού για τα τηλεοπτικά κανάλια οι μετρήσεις τηλεθέασης γίνονται από ιδιωτικό φορέα με έξοδα των τηλεοπτικών καναλιών, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τα ραδιόφωνα και τις ακροαματικότητες;
Αυτό λοιπόν, λέω ότι δεν κατανοώ. Τι δουλειά έχει το κράτος να εμπλέκεται στην καταμέτρηση της κυκλοφορίας των εφημερίδων και των περιοδικών; Γιατί εμείς οι φορολογούμενοι να πληρώνουμε για να μαθαίνουν οι εκδότες πόσα έντυπα πουλάνε;
Ακούστε:
Η κυβέρνηση, ισχυρίζεται ότι θέλει να έχει μια σαφή εικόνα της αγοράς για να διοχετεύεται καλύτερα η κρατική διαφήμιση!!!
Εδώ υπάρχουν οι ενστάσεις:
- Για ποιον λόγο να κάνει διαφήμιση το κράτος; Που ούτως ή άλλως πουλάει μονοπωλιακά; Γιατί πρέπει να διαφημίζονται τα κρατικά μονοπώλια; Για ποιον λόγο πρέπει να διαφημίζεται, επί παραδείγματι, η ΕΥΔΑΠ ή οι κρατικές συγκοινωνίες; Μόνο και μόνο για να συντηρούνται εφημερίδες και περιοδικά; Ε, αν δεν πουλάνε για να συντηρηθούν, ας κλείσουν. Αυτό επιτάσσει η λογική κι ο ορθολογισμός.
- Αν όμως, θέλει η κυβέρνηση να έχει καλύτερη εικόνα της αγοράς για να διοχετεύει την κρατική διαφήμιση, ας υποχρεώσει τους εκδότες να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να την έχει.
Όμως, σκέφτομαι ότι δεν είναι αυτή η αιτία. Δεν είναι δηλαδή αιτία ότι η κυβέρνηση θέλει να έχει καλύτερη εικόνα της αγοράς. Αν πραγματικά ήθελε κι αν το κράτος να μοιράζει την κρατική διαφήμιση με όσο το δυνατόν πιο σωστά εμπορικά κριτήρια, δεν θα έβγαζε από τις σχετικές επιτροπές τον εκπρόσωπο των διαφημιστικών εταιρειών, όπως έπραξε.
Η αλήθεια:
Η αλήθεια είναι ότι όλοι εμείς οι φορολογούμενοι θα πληρώσουμε κατ’ αρχάς 12,5 εκ. ευρώ για το αρχικό κόστος αυτής της ιστορίας κι εν συνεχεία θα πληρώνουμε για την συντήρησή του, τη συντήρηση της νέας δημόσιας υπηρεσίας, των νέων υπαλλήλων, διευθυντών κλπ κλπ κλπ
Προσέξτε:
Αυτή η ιστορία γίνεται στις δικές μας πλάτες, επειδή έχουν χαμηλές κυκλοφορίες οι εφημερίδες που είναι φιλικά προσκείμενες στην κυβέρνηση. Και θεωρούν ότι το πρακτορείο που τις διανέμει (ιδιοκτησίας Βαγγέλη Μαρινάκη) «πειράζει» τις κυκλοφορίες και δεν αποδίδεται σωστή εικόνα.
Κι εδώ προκύπτει άλλο ερώτημα:
Ακόμη κι αν είναι έτσι, γιατί εγώ κι εσείς να πληρώνουμε για τις διαφορές μεταξύ ιδιωτών; Ακόμη κι αν είναι έτσι, τι δουλειά έχει η κυβέρνηση να κάνει τον διαιτητή ανάμεσα στον Βαξεβάνη, τον Σαββίδη και τον Μαρινάκη; Ας πάνε στα δικαστήρια να λύσουν τις διαφορές τους.
Προσέξτε κι αυτό:
Για να έχετε μία εικόνα του έργου που θα πληρώσουμε, το σχέδιο προβλέπει την προμήθεια χιλιάδων tablets, σκάνερ και συνδέσεων 4G για όλα τα σημεία πώλησης Τύπου. Ο περιπτεράς, λοιπόν, θα σκανάρει κάθε έντυπο που πουλάει και το κεντρικό σύστημα θα πληροφορείται σε πραγματικό χρόνο ποια εφημερίδα πωλήθηκε στην πλατεία του Ηρακλείου Κρήτης ή στη Βέροια ή στην Αλεξανδρούπολη.
Αυτό, όμως, δεν είναι ή δεν θα είναι ακριβώς έτσι. Η προκήρυξη του έργου αναφέρει ότι τα σημεία πώλησης καταχωρίζουν τις παραγγελίες τους στο σύστημα και οι διανομείς παραδίδουν τα έντυπα ανάλογα με τη ζήτηση.
Αυτό είναι ψέματα. Στην Ελλάδα ο Τύπος δίδεται παρακαταθήκη από τον διανομέα και οι τελικές πωλήσεις προκύπτουν μέσω των επιστροφών. Τι μας λέει αυτό; Ότι η μετάδοση αποτελεσμάτων για τις πωλήσεις, δεν έχει κανένα νόημα αν δεν ολοκληρωθούν οι επιστροφές.
Προσέξτε:
Σύμφωνα με την προκήρυξη, ο Τύπος πωλείται σε 10.300 σημεία στην Ελλάδα.
Μέγα λάθος ή μέγα ψέμα.
Τα σημεία πώλησης είναι 6.000 και μάλιστα μειώνονται. Ωστόσο η προκήρυξη του διαγωνισμού ζητεί την προμήθεια εξοπλισμού για 10.300 σημεία. Το σχέδιο προβλέπει την προμήθεια 10.300 συνδέσεων 3G, 4G για τη μεταφορά δεδομένων από τα περίπτερα. Αυτές οι συνδέσεις έχουν ένα πάγιο 15 ευρώ τον μήνα. Θα πληρώνουμε, δηλαδή, 154.500 ευρώ τον μήνα, για να μαθαίνουμε τις πωλήσεις των εφημερίδων. Η δουλειά θα μπορούσε να γίνει, φυσικά, από το δίκτυο διανομής με 500 συνδέσεις.
Προσοχή και σ’ αυτό:
Ο διαγωνισμός δεν ενδιαφέρεται για την οικονομικότερη προσφορά, αλλά για εκείνη που καλύπτει τα τεχνικά κριτήρια. Ζητείται, επί παραδείγματι, το βάρος του tablet που θα κρατάει ο περιπτεράς να μην υπερβαίνει τα 300 γραμμάρια. Δηλαδή αν βρεθεί ένα φθηνότερο που ζυγίζει 320 γραμμάρια, δεν θα το ψωνίσουμε; Επίσης ζητάμε σκάνερ με δυνατότητα 200 σαρώσεων ανά δευτερόλεπτο. Τι είναι ο περιπτεράς; Ρομπότ σε εργοστάσιο;
Μαθαίνουμε ότι αυτή η υπόθεση βρίσκεται στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Κι είναι προ των θυρών η υλοποίησή της.
Κι η ουσία είναι ότι ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, υποχρεώνει όλους εμάς (θέλουμε δεν θέλουμε) να πληρώνουμε για κάτι που ουδόλως μας αφορά. Η ουσία είναι ότι ενώ μιλάμε πως πρέπει να περιορίσουμε τη ελληνική Σοβιετία η κυβέρνηση προχωρά ακάθεκτη στην διαιώνιση και μεγέθυνσή της…
