Πήγε, που λέτε, ο Καμμένος στην κοινοβουλευτική του ομάδα και ζήτησε τις παραιτήσεις των υπουργών του κόμματός του. Κι εκεί, οι βουλευτές –υπουργοί του, του έριξαν μια ηχηρή «σφαλιάρα», αρνούμενοι!!! Κι εκείνος, απτόητος συνεχίζει να είναι πρόεδρος του συγκεκριμένου πολιτικού μορφώματος…. Προφανώς νόμιζε ότι δεν τον «έφτυσαν» αλλά ότι ψιχάλιζε…
Πριν την σύγκλιση της Κ.Ο. των ΑΝΕΛ, ο Πάνος Καμμένος επιχείρησε για μια ακόμη φορά να «τρελάνει» κόσμο, όταν είπε ότι πουθενά δεν υπάρχει παραίτησή του. Κι αυτό όταν λίγες ώρες πριν είχε μαζέψει τους στρατηγούς της χώρας και τους είχε πει ότι είναι η τελευταία φορά που τον βλέπουν στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Κι όταν η αυτοκόλλητη φωνή του, ο βουλευτής Κατσίκης, έκανε δηλώσεις ότι οι ΑΝΕΛ φεύγουν από την κυβέρνηση. Κι όταν ο ίδιος είχε αναβάλλει τη συνάντηση-διαζύγιο με τον Τσίπρα με το πρόσχημα ότι… υπάρχει εμπλοκή στη Βουλή των Σκοπίων.
Ουδείς αισθάνεται την παραμικρή ντροπή.
Η στοιχειώδης λογική «λέει» ότι σε ζητήματα εθνικής συνείδησης δεν υπάρχουν αμφιταλαντεύσεις. Ούτε μπορεί κάποιος να ενεργεί βάσει των συγκυριών. Δηλαδή, αν δεν είχε βρει τους βουλευτές που χρειαζόταν ο Ζάεφ για να προχωρήσει στις αλλαγές στη χώρα του, όλα θα ήταν καλά για τον Πάνο Καμμένο;
Συμπαθάτε με, αλλά η δική μου λογική κι η λογική των πολλών «λέει» άλλα πράγματα. Λέει ότι αν η συμφωνία των Πρεσπών είναι μειοδοτική, όπως ισχυρίζεται ο Καμμένος, είναι μειοδοτική ασχέτως της κατάληξης που θα είχε στα Σκόπια. Κι αυτή τη μειοδοτική πολιτική την υπέγραψε ο συγκυβερνήτης του Πάνου Καμμένου, με στυλό που ο ίδιος του έδωσε δια της ανοχής του.
Μόνο και μόνο απ’ αυτό, το ρήγμα ανάμεσά τους έπρεπε να είναι βαθύτατο.
Αλλά δεν ήταν επειδή είχε μια συγκολλητική ουσία. Την καρέκλα. Μια καρέκλα που δεν θα ξαναδεί ούτε στα πιο βαθιά του όνειρα ο Καμμένος.
Να πούμε κάτι ακόμη.
Η προσωρινή, όπως αποδείχτηκε, δυστοκία στην εξεύρεση των 80 βουλευτών που έψαχνε ο Ζάεφ, ήταν επειδή οι Αλβανοί βουλευτές επιθυμούσαν να διαφυλάξουν την εθνικότητά από την… Μακεδονική που παρείχε η συμφωνία στους Σκοπιανούς. Ισχυρίζονταν ότι αυτή θα πρέπει να ισχύει μόνο για τους πολίτες σλαβικής καταγωγής κι όχι για τις υπόλοιπες εθνοτικές ομάδες των Σκοπιών, όπως οι Σέρβοι, οι Τούρκοι κι οι Ρομά.
Μόνο μ’ αυτό το γεγονός, αποδεικνύεται με πόση ελαφρά καρδία η ελληνική κυβέρνηση, με το στυλό του Καμμένου, παραχώρησε ανήκουστα δικαιώματα μέσω της συμφωνίας των Πρεσπών. Ασχέτως αν οι Αλβανοί βουλευτές μετά από … κάθε είδους διαπραγματεύσεις με τον Ζάεφ ενέδωσαν…
Προσέξτε:
Ο Πάνος Καμμένος, μας έλεγε ανάμεσα σε τόσα που έλεγε και λέει, ότι ήταν βέβαιος πως η συμφωνία δεν θα περάσει στα Σκόπια. Κι αν, εν πάση περιπτώσει περάσει, μόλις γίνει αυτό θα παραιτηθεί.
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, βράδυ Σαββάτου, δεν το έχει πράξει.
Ετοιμάζεται για νέα πιρουέτα; Δεν γνωρίζω. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι ανέφερε πως δεν τίθεται θέμα εμπιστοσύνης της κυβέρνησης, εκτός εάν αυτή συνδεθεί με την συμφωνία των Πρεσπών!!!
Τι σημαίνει «εκτός αν συνδεθεί» το θέμα εμπιστοσύνης με την Συμφωνία; Ποιος θα το συνδέσει αν όχι ο ίδιος και η συνείδησή του; Και πως δεν υπάρχει άλλο θέμα εμπιστοσύνης όταν η κυβέρνηση στην οποία μετέχει, έχει προβεί σε μια προδοτική/μειοδοτική, κατ’ αυτόν, ενέργεια;
Λησμονά ο Καμμένος ότι πρόκειται για μια εξόχως ιστορική πράξη που ισχύει άπαξ, αλλάζει την ιστορία και θα έχει επιπτώσεις στους προσεχείς αιώνες; Λησμονά ότι καμιά κυβέρνηση στο μέλλον δεν μπορεί πια να την ακυρώσει; Λησμονά ότι αυτή τη συμφωνία που ο ίδιος –μόνο δια των λόγων- θεωρεί μειοδοτική χαρακτηρίζεται από τον Τσίπρα ως… παρακαταθήκη; Πώς λοιπόν, μας λέει ότι δεν τίθεται θέμα εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση;
Αλήθεια, δεν αισθάνεται καμιά ντροπή;
Δεν αισθάνεται καμιά ντροπή που με το στυλό που έδωσε στους Τσίπρα και Κοτζιά, μπήκε το νερό στ’ αυλάκι;
Δεν αισθάνεται καμιά ντροπή, που οι βουλευτές του τον άδειασαν όταν τους ζήτησε ν’ αποσυρθούν από κυβερνητικούς θώκους; Τι σόι πρόεδρος κόμματος είναι όταν οι βουλευτές του τον γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους; Ούτε από εκεί έχει τσίπα να παραιτηθεί, όπως θα έκανε κάθε άλλος στη θέση του;
Προσέξτε κι αυτό:
Χθες Σάββατο, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας υπήρξαν αλλεπάλληλες συνομιλίες ανάμεσα σε Τσίπρα και Καμμένο. Κι ο συγκυβερνήτης ζητούσε συνεχώς από τον κυβερνήτη να βγάλει εκτός κυβέρνησης όλους τους υπουργούς των ΑΝΕΛ, ώστε να μη φανεί ότι παζαρεύουν θέσεις, αλλά ότι, αντίθετα, είναι ενωμένοι σε μια γραμμή, όπως την έχει χαράξει ο ίδιος. Ζήτησε επίσης από τον πρωθυπουργό να μην εντάξει βουλευτές των ΑΝΕΛ στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μην αποδεκατιστεί το κόμμα του και συρθεί λαβωμένο στις εκλογές.
Τι απαντούσε ο Τσίπρας; «Δεν μπορώ να απελευθερώσω όλους τους υπουργούς. Χρειάζομαι δύο από τους ΑΝΕΛ, για να διασφαλίσω το 151»!
Με τον Πάνο Καμμένο να διαμαρτύρεται στον Αλέξη Τσίπρα ότι τον καθιστά… Ιφιγένεια για να επιβιώσει εκείνος…
Όλα αυτά και πολλά άλλα που βιώνουμε αποτελούν απίστευτες και πρωτόγνωρες στιγμές στην πολιτική ζωή της χώρας. Αυτή η κυβέρνηση καταδεικνύει καθημερινά ότι το βαρέλι δεν έχει πάτο. Κι οσάκις λέμε ότι φτάσαμε εκεί, γίνεται κάτι και πάμε πιο χαμηλά…
Κυβερνητικός θίασος που καταρρίπτει κάθε έννοια γελοιότητας και ξευτίλας…
Που δεν θ’ αλλάξει στο παραμικρό ότι κι αν συμβεί στη σημερινή συνάντηση των δυο συγκυβερνητών σήμερα το πρωί. Ότι κι αν συμβεί σ’ αυτή…
