Τον παρέπεμψε σε μουσικό…
Ένας κυνηγός, όντας απρόσεκτος, σκαλώνει σε μία ρίζα πέφτει και αυτοπυροβολείται στο πέος. Ο πόνος είναι τρομερός και χάνει τις αισθήσεις του. Όταν ξυπνάει, βλέπει πως βρίσκεται στο νοσοκομείο και ένας γιατρός του χαμογελάει.
-Νεαρή μου, είσαστε πολύ τυχερός! Καταφέραμε να σώσουμε το πέος σας!
-Να είστε καλά γιατρέ μου!
-Αυτή η κάρτα είναι του αδελφού μου. Να τον επισκεφτείτε.
-Είναι φυσιοθεραπευτής;
-Όχι μουσικός! Παίζει φλογέρα. Θα σου δείξει πώς να βάζεις τα δάχτυλά στο πουλί σου για να μην κατουράς το μάτι σου.
Την είχε γιατρέψει…
Δεν μου αρέσει αυτός ο τύπος που κάνεις παρέα, κόρη μου. Είναι ρεμάλι, καθίκι του κερατά και πάνω από όλα είναι και ηλίθιος! Δέκα χρόνια και ακόμα δεν τελείωσε την Ιατρική !
Όχι, μπαμπά, δεν έχεις δίκιό. Δεν είναι καθόλου ηλίθιος. Είναι τόσο έξυπνος που ενώ είμαστε μαζί μόνο τρεις μήνες, κατάφερε να με γιατρέψει από κείνη την αρρώστια με το αίμα που με έπιανε κάθε μήνα!
ΓΝΩΜΙΚΟ
Δεν υπάρχει ευνοϊκός άνεμος γι’ αυτόν που δεν ξέρει πού πηγαίνει.
Μισέλ ντε Μονταίν – 1533-1592 – Γάλλος δοκιμιογράφος