Σχεδόν ταυτοχρόνως οι πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησαν σε σημαντικές αλλαγές στα επικοινωνιακά τους επιτελεία.
Παλαιότεροι και έμπειροι πολιτικοί αναλυτές και δημοσιογράφοι ισχυρίζονται ότι αυτό συμβαίνει σχεδόν πάντα πριν από την τελική ευθεία εκλογών.
Θα ισχύσει αυτό και τώρα;
Ουδείς μπορεί να γνωρίζει πλην του ίδιου του Τσίπρα.
Πολύ περισσότερο αφού όπως φάνηκε και προχθές στη Βουλή, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία υπέστη τις πρώτες ρωγμές και πλέον θα δοκιμάζεται παντοιοτρόπως και καθημερινά.
Πάντως, η σημειολογία των επιλογών Τσίπρα και Μητσοτάκη έχει την ουσία και την αξία της.
Ο Αλέξης Τσίπρας τοποθέτησε επικεφαλής του Γραφείου Τύπου τον Θανάση Καρτερό, ένα στυγνό κομμουνιστή, άξιο απόγονο του πατερούλη, θιασώτη του σκληρού ροκ, υπηρέτη κομματικών επιταγών εδώ και δεκαετίες, με ένα μικρό διάλλειμα στον ιδιωτικό τομέα. Είναι ο άνθρωπος που στοχοποιεί τους πάντες, ακόμη και συναδέλφους του. Κι υπό αυτή του τη ιδιότητα είναι πολύ χρήσιμος στον Αλέξη Τσίπρα. Πολύ περισσότερο αφού αυτή του η ιδιότητα ταυτίζεται απολύτως με τις τακτικές του ΣΥΡΙΖΑ.
Η τοποθέτηση του Καρτερού στη συγκεκριμένη θέση δείχνει …πόλεμο! Έτσι θα πορευτεί προς τις κάλπες ο ΣΥΡΙΖΑ. Με σκληρό ροκ και θράσος! Και διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Όπως είχε κάνει ο Καρτερός κι ως διευθυντής του «Ριζοσπάστη» όταν «έσκασε» το Τσέρνομπιλ. Που έβγαινε με πρωτοσέλιδα ότι όλα είναι δημιούργημα του ιμπεριαλισμού.
Από την πλευρά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης τοποθέτησε στην αντίστοιχη θέση τον Κωνσταντίνο Ζούλα. Δημοσιογράφο του ρεπορτάζ και του πολιτικού σχολιασμού στην «Καθημερινή». Με ανεξάρτητη φωνή κι ευρωπαϊκό αέρα, ουδείς του μπορεί να προσάψει ότι έκανε καριέρα κομματικά εξαρτώμενη ή συναρτώμενη. Νέος άνθρωπος, που δείχνει τις διαθέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για το μέλλον του κόμματός του.
Ο Μητσοτάκης έκανε κι άλλη αλλαγή.
Αντικατέστησε από εκπρόσωπο Τύπου τον Βασίλη Κικίλια με την εμπειρότατη στην επικοινωνία Μαρία Σπυράκη. Η οποία, πριν την πρόσκληση του Σαμαρά να συστρατευθεί με τη Νέα Δημοκρατία στις προηγούμενες Ευρωεκλογές, ήταν μάχιμη πολιτική ρεπόρτερ με χιλιάδες ώρες στους άερηδες των τηλεοπτικών δικτύων. Έξυπνη, αληθινή, διαβασμένη, με επιχειρήματα, πειθώ και ικανότητα ν’ ανταποκρίνεται με την απαιτούμενη ταχύτητα στα ζητούμενα της καθημερινής πολιτικής αντιπαράθεσης, είναι σαφές ότι ήταν «πιο έτοιμη» επιλογή από αυτή του προκατόχου της.
Από την πλευρά του, ο Τσίπρας διατηρεί ως εκπρόσωπο Τύπου τον Δημήτρη Τζανακόπουλο. Έναν άνθρωπο του κομματικού σωλήνα του ΣΥΡΙΖΑ, εξ απορρήτων του Αλέξη Τσίπρα και με ελάχιστα χιλιόμετρα βιοπορισμού.
Είναι σαφές λοιπόν, ότι οι επιλογές των Τσίπρα και Μητσοτάκη έχουν παντελώς διαφορετικά κριτήρια και καταδεικνύουν τον τρόπο που σκέφτονται και λειτουργούν.
Τόσο στον δρόμο προς τις κάλπες όσο και για την επόμενη ημέρα.
