Δυόμιση χρόνια μετά τις δεύτερες εκλογές που έγιναν το 2015 και με όσα εν τω μεταξύ μεσολάβησαν σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, η σκεπτόμενη κοινωνία έχει αντιληφθεί σε μέγιστο βαθμό πόσα διακύβευσε με την άφρονα στήριξη και υπερψήφιση της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ. Έχει αντιληφθεί πόσο σημαντικό έργο είχαν επιτελέσει οι κυβερνήσεις Σαμαρά – Βενιζέλου, παρ’ όλα όσα η τυχοδιωκτική και δημαγωγική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ δημιουργούσαν στη χώρα καθημερινά.
Η πραγματικότητα που όλοι γνωρίζουμε πλέον, «λέει» ότι η οι κυβερνήσεις Σαμαρά και Βενιζέλου είχε απέναντί της σχεδόν ολόκληρη την κοινωνία, τα ΜΜΕ, τις κάλπικες υποσχέσεις των αντιπάλων της και όλο το βάρος των μέτρων που έπρεπε να διαχειριστούν.
Κι όχι μόνο. Είχαν και τη μετέχουσα στην συγκυβέρνηση ΔΗΜΑΡ. Η οποία λειτουργούσε –όπως αποδείχθηκε- ως Δούρειος ίππος του ΣΥΡΙΖΑ και σε κάθε τι που αποφασιζόταν να υλοποιηθεί έβαζε προσκόμματα. Τα περισσότερα αστείας φύσεως.
Όσα συνέβησαν τα χρόνια της διακυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου είναι γνωστά πλέον. Όπως είναι γνωστό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κι οι ΑΝΕΛ έριξαν την κυβέρνηση με πρόσχημα την προεδρική εκλογή, την ώρα που η χώρα είχε ήδη μπει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και διαπραγματεύονταν τα τελευταία μέτρα φυγής από τα μνημόνια (με το περίφημο email Χαρδούβελη). Μέτρα αξίας ενός (1) δις κατά την ελληνική κυβέρνηση, έναντι των 2,5 δις που ζητούσαν οι δανειστές!
Αντ’ αυτών, η χώρα φεσώθηκε με περισσότερα από 100 δις που κόστισε το πρώτο εξάμηνο του 2015 για την μαθητεία των μάγων Τσίπρα, Βαρουφάκη, Καμμένου και των λοιπών μελών του κυβερνητικού θιάσου, βρέθηκε με κλειστές τράπεζες και την περιουσία της υποθηκευμένη για 99 χρόνια, ενώ όλη η κοινωνία υπερφορολογήθηκε, η Μεσαία τάξη διαλύθηκε και διακυβεύτηκε ακόμη και η μεγαλύτερη κατάκτηση της συμμετοχής στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια.
Πλέον, δυόμιση χρόνια μετά από τις δεύτερες εκλογές του 2015, έχω την αίσθηση ότι ακόμη και δυο ήσσονος σημασίας ενέργειες της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου που τόσο επικρίθηκαν (και από τον γράφοντα), μάλλον ήταν σωστές.
- Η πρώτη αφορά το κλείσιμο της ΕΡΤ.
Η συγκεκριμένη κρατική εταιρεία δεν μπορούσε να λειτουργεί έτσι όπως λειτουργούσε, με μηδενικές θεαματικότητες και ακροαματικότητες και πανάκριβες υπηρεσίες, αλλά θεωρήθηκε πολιτικά «άγαρμπος» ο τρόπος που έκλεισε.
Κι όμως! Τελικά μόνο οι Σαμαράς και Βενιζέλος τόλμησαν να βάλουν το μαχαίρι στο κόκκαλο και να επιχειρήσουν να εξυγιάνουν το συγκεκριμένο «μαγαζί». Κλείνοντάς το και ανοίγοντάς το πάλι με τη μορφή της ΝΕΡΙΤ.
Όλοι οι «προοδευτικούληδες» έκαναν παρέλαση από το προαύλιο του Μεγάρου της ΕΡΤ, κάποιοι μάλιστα εκ των πρώην στελεχών της εξελέγησαν και βουλευτές της σημερινής κυβερνητικής παράταξης.
Βεβαίως, όλοι αυτοί σήμερα σιωπούν. Σήμερα που η ΕΡΤ – εκτός από κυβερνητικό παραμάγαζο- έχει καταστεί άντρο προπαγάνδας τύπου βαθιάς Σοβιετίας και χορηγός των πολιτικών της Βενεζουέλας, ενώ αποσπά μηδενικές τηλεθεάσεις και ακροαματικότητες
- Η δεύτερη αφορά την μη παράδοση του πρωθυπουργικού γραφείου από τον Σαμαρά στον Τσίπρα.
Όταν εξελέγη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ και πήγε να παραλάβει το πρωθυπουργικό γραφείο ο Αλέξης Τσίπρας, ο Σαμαράς δεν ήταν εκεί.
Και ο γράφων επέκρινε αυτή την ενέργεια, όπως πολλοί άλλοι, αφού θεωρήθηκε μη αποδοχή της ήττας του και ενέργεια μη ευπρεπής πολιτικά, εμπαθής και ακραία.
Δεν υπολογίσαμε ή δεν σκεφθήκαμε κάτι. Ότι η κίνηση – απουσία αυτή ήταν βαθιά συμβολική, αφού ο Σαμαράς έβλεπε τι ερχόταν και δεν του επέτρεπε η συνείδησή του να το νομιμοποιήσει.
Όλα όσα έγιναν, όλα όσα αποκαλύπτονται καθημερινά για τις επιδιώξεις και εγκληματικούς σχεδιασμούς του Τσίπρα και του κόμματός του, δικαιώνουν τον Σαμαρά που προειδοποίησε πριν και μετά τις εκλογές για όσα ακολούθησαν.
Δεν έκαναν λάθη οι Σαμαράς και Βενιζέλος; Έκαναν! Πολλά και μεγάλα. Μα τα αποτελέσματα των κυβερνήσεών τους και οι αριθμοί συγκρινόμενοι με το σήμερα τους δικαιώνουν.
Κι όσο οι σκεπτόμενοι Έλληνες συνειδητοποιούν τι επέλεξαν στη θέση τους, τόσο κτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο…
