Κατά τα Αρχαϊκά χρόνια αλλά και μετέπειτα, μία ήταν η προτροπή προς τα παιδιά και τους νέους. “αἰέν ἀριστεύειν “. Μα τι σημαίνει Άριστος και πως ξεχωρίζει;
Ο ” Άριστος”ξεχωρίζει από παιδί. Διακατέχεται (ως παιδί) πρώτα από ευγένεια . Θα το δεις να μαζεύει μόνο του τα παιχνίδια του και να συμμαζεύει το δωμάτιό του. Του αρέσει να συζητά και να παρακολουθεί συζητήσεις μεγάλων ακόμα και αν δεν καταλαβαίνει πολλά, να αναλαμβάνει ευθύνες και να ζητά απο τους γονείς του με ήρεμο τρόπο να το εμπιστευτούν και τους αποδεικνύει πως πραγματικά είναι άξιο εμπιστοσύνης.
Δεν κοροϊδεύει , δεν χλευάζει, μοιράζεται τα παιχνίδια του, μελετά ουσιαστικά χωρίς να του το ζητήσουν( όχι μόνο τα βιβλία του σχολείου αλλά και ο,τι ¨πεφτει¨στο χέρι του ή για κάτι που κινεί το ενδιαφέρον του) και είναι πάντα με ένα “γιατί” στο στόμα. Όσο μεγαλώνει ο Αριστος, δεν βάζει πρώτα τον εαυτό του και δεν λειτουργεί προς όφελός του.Δεν είναι παρορμητικός (αλλά η μεγάλη ταχύτητα αντίληψης πολλές φορές μας κάνει να τον χαρακτηρίζουμε έτσι) δεν κοιτάει το δικό του καλό αλλά του συνόλου και δεν λειτουργεί εις βάρος των αδυνάτων. Στηρίζει το δίκαιο και δεν το υπονομεύει, δεν του αρέσει το άδικο και δεν το στηρίζει. Δεν επιτρέπει στον εαυτό του να απαξιώνουν τις προσπάθειες ανθρώπων να γίνουν καλύτεροι και ούτε λειτουργεί με παρωπίδες απέναντι τους.
Ο “Άριστος” δεν αφήνει να τον χειραγωγούν. Δεν επιτρέπει στον εαυτό του να εκθειάζει κάποιον για να κερδίσει μια μάχη και δεν λέει ψέματα γιατί πιστεύει πως η αλήθεια είναι αυτή που βοηθά την εξέλιξη ενός ανθρώπου..Είναι ανοιχτός άνθρωπος ,μιλά με όλους και δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους. Εχει την ικανότητα να βλέπει το δάσος και όχι το δέντρο.Προσπαθεί να θέσει ερωτήματα στην ψυχή του καθενός επιδιώκοντας να βρει ο καθένας -μέσω της σκέψης- απάντηση. Η μάθηση του ανοίγει δρόμο προς την αυτογνωσία και τον οδηγεί να γίνει καλύτερος από ότι ήταν. Εχει ένα “ταλέντο”να μιλά στη ψυχή των ανθρώπων και να τους δίνει κίνητρο να γίνουν καλύτεροι.Δεν κατακρίνει και δεν κρίνει. Δεν χειραγωγεί και δεν δημαγωγεί διάγει βίο τέτοιο που θαυμάζεται από τους άλλους και ταυτόχρονα γίνεται πρότυπο τους χωρίς όμως να το επιδιώκει επίτηδες για να ξεχωρίσει.Διακατέχεται από υψηλά ιδανικά,( θεωρεί την ελευθερία και τη δικαιοσύνη υπέρτατα ιδανικά) και προσπαθεί να τα εμφυσήσει και στους άλλους..Γνωρίζει πως η ανθρώπινη φιλοδοξία σε υπέρμετρο βαθμό μπορεί να οδηγήσει σε άλλους δρόμους για αυτό προσπαθεί μόνος του να την ελέγξει. ( παν μέτρον άριστον) και γνωρίζει πως, αν αφεθεί στην αλαζονεία, θα οδηγηθεί στην καταστροφή. Ο Άριστος ξέρει πως μπορεί κάποτε να κατακριθεί και να τον κατηγορήσουν άδικα, μα αυτή η γνώση είναι στοιχείο της Αριστείας του
΄Αριστοι υπάρχουν και εξαιτίας τους εξελίχθηκε η σκέψη και οι επιστήμες. Εξαιτίας αυτών ο κόσμος γνωρίζει αυτά που ξέρει.. Ξεχωρίζουν. Αλλά είναι λίγοι.Και το ξέρουμε!!!
