Τέλος πάντων, έχει ο θεός…
Επί τέλους μετά από πολλά παρακάλια η Λέλα καταφέρνει να πείσει τους γονείς της να δεχτούν το αγόρι που αγαπάει για να επισημοποιήσει την σχέση της.
Έρχεται λοιπόν στο σπίτι της ο υποψήφιος γαμπρός και αρχίζει την κουβέντα με τον πατέρα της Λέλας.
– Τι σχέδια έχεις για το εγγύς μέλλον; ρώτησε ο πατέρας της κοπέλας .
– Α, έχω πάρει μια σπουδαία υποτροφία για το Πανεπιστήμιο , απάντησε ο νεαρός .
– Υποτροφία; Χμ, πολύ θαυμάσιο αυτό , αλλά για πες μου πως θα μπορέσεις να διαθέσεις στην κόρη μου ένα σπίτι για να ζήσει όπως έχει συνηθίσει εδώ μαζί μας;
– Θα μελετήσω αδιάκοπα μέρα – νύχτα και έχει ο θεός .
– Για πες μου παιδί μου τι θα κάνεις για να προσφέρεις στην κόρη μου ένα πολύ καλό δαχτυλίδι αρραβώνων που της αξίζει;
– Αφού σπουδάζω κάτι θα γίνει και τέλος πάντων έχει ο θεός .
– Και όταν κάνετε παιδιά, πως θα μπορείς να τα ταΐσεις, να τα φροντίσεις και να τα σπουδάσεις;
– Όσο γι’ αυτό μην ανησυχείτε κύριε, έχει ο θεός .
Η συζήτηση συνεχίστηκε γι’ αρκετή ώρα και όποτε ο πατέρας της Λέλας ρωτούσε κάτι τον υποψήφιο γαμπρό αυτός απαντούσε πάντα ότι έχει ο θεός.
Όταν έφυγε ο νεαρός η μητέρα της κοπέλας ρώτησε τον άντρα της :
– Πως πήγε η κουβέντα σας ;
– Τι να σου πω βρε γυναίκα, δεν έχει δουλειά , δεν έχει σχέδια για το μέλλον και πιστεύει ότι είμαι Θεός.
