Δεν το γλένταγαν και τόσο…
Συναντιούνται δύο φίλοι που είχαν χρόνια να συναντηθούν.
-Ωωωωω για σου Παντελή που είσαι βρε ψυχή μου;
-Για σου ρε Μητσάρα, χρόνια και ζαμάνια έχω να σε δω. Η Οικογένεια καλά;
-Καλά Μητσάρα μου, μια χαρά;
-Η κόρη σου η Σούλα καλά είναι; Θυμάμαι που την κρατούσα αγκαλιά βρε παιδί μου. Ρώτησε ο Μητσάρας.
-Άκου να δεις Μήτσο μου χαρές με την Σούλα μου.
-Για πες, για πες.
-Αρραβωνιάστηκε με ένα παλληκάρι από την Κρήτη. Πήγαμε εκεί χαρές, γλέντια για τέσσερις μέρες περάσαμε ζωή και κότα. Δεν ταίριαξε όμως με το παλληκάρι και χωρίσανε.
Μετά γνώρισε ένα άλλο καλό παιδί από τα Γιάννενα. Πήγαμε στα Γιάννενα και επί 6 μέρες είχαμε γλέντι αρραβώνων. Τα συμπεθέρια μάλαμα Μήτσο μου. Κρίμα όμως ο γαμπρός ροχάλιζε και η Σούλα μου τον χώρισε.
Ευτυχώς μετά γνώρισε έναν λεβέντη από την Θεσσαλονίκη. Λοιπόν κάναμε έναν αρραβώνα με δέκα μέρες γλέντια και φαγοπότια. Κάτι όμως και εδώ δεν πάει καλά… Άσε τα δικά μου Μήτσο, η δικιά σου κόρη τι κάνει;
-Τι να κάνει βρε Παντελή μου. Και η δικιά μου κόρη π*υτάνα είναι αλλά δεν το γλεντάμε και τόσο…
