Αναμφίβολα όλοι οι νοήμονες αντιλαμβάνονται ότι εδώ και πολλά χρόνια η νεολαία της Ελλάδας στην πλειονότητά της διάγει βίο ωχαδερφισμού και αρνησιπατρισμού. Αυτό είναι αποτέλεσμα της σαθρής παιδείας που παρέχεται από την πολιτεία στην νεολαία της χώρας.
Από την πλευρά τους οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων είναι υποχρεωμένοι να εκτελούν εντολές σχετικές με το τι θα διδάξουν και πως θα το διδάξουν, ενώ οι μαθητές διδάσκονται αυτά που είναι υποχρεωμένοι να διδάξουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές τους. Κατά συνέπεια εδώ δεν στοχοποιούνται οι εκπαιδευτικοί και οι διδασκόμενοι, παρά μόνο αυτοί που κατευθύνουν τα εκπαιδευτικά δρώμενα της χώρας.
Οι αγγλογαλλικές μεταρρυθμίσεις στην παιδεία που επιβλήθηκαν από τις λεγόμενες μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, κατάφεραν να τινάξουν κυριολεκτικά στον αέρα όλο το παιδαγωγικό σύστημα της χώρας. Πριν από αυτές τις μεταρρυθμίσεις τα παιδιά το πρώτο που μάθαιναν στα σχολεία ήταν να αγαπάνε την πατρίδα τους. Σήμερα αν κάποιος εκπαιδευτικός τολμήσει να μιλήσει για αγάπη προς την πατρίδα, εκτός που κινδυνεύει από την εγκεφαλικά αυνανιζόμενη μηδενιστική θολοκουλτούρα να χαρακτηριστεί ως εθνικιστής, παράλληλα ελλοχεύει και η αποπομπή του από την εκπαιδευτική κοινότητα.
Έτσι η παιδεία που παρέχεται σήμερα στα Ελληνικά νιάτα είναι ένας περίεργος κύκλος γνώσεων και άγνοιας, ένας φαύλος κύκλος δηλαδή. Συμβαίνει λοιπόν μια αλματώδης μεταβολή στον τρόπο σκέψης των νέων, στον τρόπο εκδηλώσεως, στην συμπεριφορά και στα ήθη τους, ενώ όλη αυτή η μεταβολή φαίνεται σα να έρχεται από μόνη της, χωρίς να υπεισέρχονται δηλαδή σε αυτήν οι παράγοντες εκείνοι, οι οποίοι λόγω θέσεως συμβαίνει να είναι πιο αρμόδιοι για την χειραγώγηση των νέων. Με αυτόν τον τρόπο η νεολαία αποκόπτεται από τα ήθη και έθιμα, δεν έχει ιδανικά και υγιή πρότυπα.
Οι περισσότεροι έχουν όνειρο ζωής, ως απόλυτο ιδανικό, να γίνουν τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές, μπασκετμπολίστες και οτιδήποτε άλλο θεωρούν ότι θα τους γεμίσει με εύκολο χρήμα. Παρακολουθήστε διάφορες εκπομπές στην τηλεόραση για νεα ταλέντα, όπου εκατοντάδες νέοι παρελαύνουν και δοκιμάζουν τη φωνή τους, επειδή πιστεύουν ότι μπορεί να πετύχουν σαν τραγουδιστές, άσχετα αν το γαϊδούρι του Ιορδάνη είναι περισσότερο καλλίφωνο από αυτούς.
Αφοπλισμένη σήμερα η Ελληνική νεολαία από ιδανικά, νομίζει πως τα γνωρίζει όλα, άσχετα αν το έχει ρίξει στα ναρκωτικά, στο κάπνισμα και σε άλλες ουσίες για να «ξεφύγει» από τα προβλήματά της. Παραπαίοντας λοιπόν, αποκομμένη από τα ήθη και τα έθιμα μας, άχρωμη και άοσμη η νεολαία σήμερα κατευθύνεται προς τον όλεθρο. Τώρα τι είδους κοινωνία θα αποτελέσουν , αυτό είναι ένα καίριο ερώτημα και μια άλλη ιστορία.
Την εποχή του 1940 η νεολαία έχοντας απεριόριστη αγάπη για την πατρίδα με ιδανικά και ενθουσιασμό έγραψε το έπος του ΄40. Και αν η φτωχή τότε Ελλάδα είχε πόρους για να εξοπλιστεί καλύτερα, θα γνώριζαν την ήττα και οι Χιτλεροφασιστικές Γερμανικές ορδές που εισέβαλαν στην χώρα.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι μια μεγαλειώδης μέρα και ένα μεγάλο ορόσημο στην εθνική πορεία με το θρυλικό και απέραντο ‘ΟΧΙ» της αιώνιας Ελλάδος. Πάνω στα βουνά η δόξα συνάντησε την Ελλάδα και ξανάδε την αλκή των νέων παλληκαριών που πρόταξαν τα στήθη τους για να μείνει η χώρα ελεύθερη, για να έχει ένα καλύτερο μέλλον.
Ο Ελληνισμός με ομόνοια και ευψυχία διέψευσε την λογική των αριθμών και τις υπεροπλίας. Οι Ιταλικές φασιστικές ορδές κάμφθηκαν και τράπηκαν σε φυγή. Έχει μεγάλη σημασία η παλλαϊκή αντίσταση σε οποιαδήποτε μορφή υποδούλωσης.
Και σήμερα όλος εκείνος ο αγώνας των παππούδων μας που με πάθος και ακράτητη ορμή υπερασπίστηκαν την πατρίδα, πήγε περίπατο μετά από 43 χρόνια μεθοδευμένης και συστηματικής αποξένωσης από τις αξίες μας ως έθνος…
Και ως έθνος που αγωνίστηκε για την επιβίωσή του ανά τους αιώνες, συνετό είναι να μην περιμένουμε αποχαυνωμένοι ένα θαύμα που ποτέ εξάλλου δε θα έρθει, αλλά να αλλάξουμε, να αντιδράσουμε ενωμένοι σε κάθε νέα απόπειρα υποδούλωσής μας από όπου και αν προέρχεται.