Με την δική μου ματιά – Γράφει η Πηγή Περσιάδου

Δικαιοσύνη,

όταν δεν μ’ αγαπάει η αγάπη,

όταν δεν τους είναι εύκολη η ενσυναίσθηση,

όταν η χαρά ξεχνάει τη πόρτα μου,

όταν η πίστη μ’ εγκαταλείπει,

όταν η απόγνωση με ξεστρατίζει

όταν το κουράγιο δεν μπορεί να περάσει το ποτάμι,

όταν αλλάζει το χρώμα του ουρανού,

όταν το θράσος επισκέπτεται τους φαύλους,

όταν η θεωρία από την πράξη απέχει 1000 τσιγάρα δρόμο,

Μπορείς εσύ να είσαι δίπλα μου?

Θα ‘θελα να μπορώ να σε διαλέξω

θα’ θελα να μπορώ να σε εκμαιεύσω,

θα ‘θελα να μπορώ να σε αφουγκράζομαι

θα ‘θελα να με ακούς,

θα ‘θελα να σε αισθάνομαι,

θα ‘θελα να υπάρχεις και στα μικρά και στα μεγάλα,

θα ‘θελα να απλώνω το χέρι μου και να σε πιάνω.

Δικαιοσύνη,

Μπορείς τουλάχιστον εσύ να είσαι δίπλα μου;